Günümüzde madencilik
sektörünün gelişimiyle beraber hammadde ihtiyacı da her geçen gün artmaktadır.
İlerleyen teknolojinin getirdiği olanaklar sayesinde daha düşük tenörlü
cevherler de ekonomik olarak değerlendirilmekte ve hammadde üretimi
artmaktadır. Buna bağlı olarak cevher hazırlama ve zenginleştirme tesislerinde
açığa çıkan artık malzeme oranı giderek artmakta ve bu durum çevresel açıdan
büyük riskler oluşturmaktadır. Bu artıkların çevresel açıdan risk yaratmayacak
bir şekilde depolanması madencilik sektörü açısından giderek büyüyen bir
problem olmaktadır. Artık barajları gibi klasik depolama yöntemleri
işletmelerin bu ihtiyaçlarını yeterince karşılayamamaktadır. Son yıllarda macun
teknolojisi kullanımı klasik depolama yöntemlerine alternatif olmakta ve
işletmelerde artıkların depolanması amacıyla bu teknolojinin kullanımı giderek
artmaktadır. Bu yöntemin çevresel ve ekonomiklik açısından büyük avantajları
bulunmaktadır, ancak uygulamada klasik artık depolama yöntemlerine göre daha
fazla teknik özelliğin belirlenmesi gerekmektedir. Bunlardan en önemlileri
macun malzemenin pompalanabilirliğini belirleyen reolojik özellikleridir. Bu
çalışmada bir bakır madeni proses artıkları ile oluşturulan macun malzemenin
reolojik davranışları incelenmiştir. Buna göre farklı katı oranlarında
hazırlanan macun malzemenin akma gerilmesi, viskozite ve malzemenin akış
özellikleri hakkında önemli bir parametre olan maksimum paketleme yoğunluğu
değerleri bu çalışma kapsamında belirlenmiştir. Sonuç olarak macun malzemenin
pompalanabilirlik açısından kritik katı oranı %45 olarak, maksimum paketleme
yoğunluğu değeri ise ~%68 olarak belirlenmiştir. Böylece katı oranı değişiminin
macun malzemenin reolojik özelliklerine olan etkisi ve pompalanabilirlik
açısından uygun katı oranları ortaya konulmuştur.
Macun malzeme Proses artığı Reolojik Özellikler Maksimum Paketleme Yoğunluğu
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Mühendislik |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 28 Mayıs 2019 |
Gönderilme Tarihi | 29 Ocak 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 |
Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.