Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği

Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 1, 1 - 32, 30.04.2018

Öz

Bu araştırma Yeşiltepe, Yeşilova, Yenikent Köyleri ve çevresinin (Aksaray) bitki çeşitliliği envanterini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışma alanından 2015-2016 yılları arasında 586 bitki örneği toplanmıştır. 2 Pinophytina, 56 Magnoliophytina familyası olmak üzere 58 familya ve 3 Pinophytina, 219 Magnoliophytina cinsi olmak üzere 222 cinse ait 4 Pinophytina ve 329 Magnoliophytina taksonu (352 takson) tespit edilmiştir. 23 takson kültür bitkisidir. Endemik 38 takson bulunur ve endemizm oranı % 10.8’dır. Çalışma alanında 63 takson (% 17.9) İran-Turan fitocoğrafik bölgesi elementi, 22 takson (% 6,3) Akdeniz fitocoğrafik bölgesi elementi, 17 takson (% 4.8) Avrupa-Sibirya fitocoğrafik bölgesi elementi ve 250 takson (% 71.0) çok bölgeli ve bölgesi bilinmemektedir.

Kaynakça

  • Akman,Y., 2011. İklim ve Biyoiklim. Palme Yayınları, Ankara, 214-225, 258-265.
  • Aksaray Meteoroloji İl Müdürlüğü, 2016. Aksaray ili iklim verileri. Aksaray. Asal, D. ve Yaşarkan, O., 2017. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler)’nde Mükerer Olan 171 Takson İçin Yeni Bilimsel Türkçe Adlar. Bağbahçe Bilim Dergisi, 4, 1-7. Başer, M. ve Tekşen, M., 2015. Elmacık, Koçpınar, İncesu Köyleri ve Çevresinin Florası (Aksaray).
  • Bağbahçe Bilim Dergisi, 2, 5-29. Başköse, İ. ve Dural, H., (2011). The flora of Hasan (Aksaray region, Turkey) Mountain. Biological Diversity and Conservation, 4, 125-148.
  • Baytop, A., 1998. İngilizce-Türkçe botanik kılavuzu. İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, İstanbul, 382 s.
  • Bona, M., 2014. Taxonomic revision of Lepidium L. (Brassicaceae) from Turkey. İstanbul Eczacılık Fakültesi Dergisi, 44, 31-62.
  • Çelik, N. ve Dönmez, E., 1999. Ihlara vadisi (Aksaray) florası. Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 21, 63-74.
  • Davis, P.H. (ed.), 1965-1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. 1-10, Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Dönmez, M. ve Akçay, A.E., 2005. Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi Aksaray L32 Paftası. MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara. Düzenli, A., 1976. Hasan Dağı’nın Bitki Ekolojisi ve Bitki Sosyolojisi Yönünden Araştırılması. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Dergisi, 22, 7-53.
  • Ekim, T., 2014. Damarlı bitkiler. Şu eserde: Güner., A. ve Ekim, T. (edlr.) Resimli Türkiye Florası. vol. 1, Ali Nihat Gökyiğit Vakfı, Flora Araştırmaları Derneği ve Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları yayını, İstanbul, 159-162.
  • Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. ve Adıgüzel, N., 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara, 246 s.
  • Ertekin, S., 2013. Ajuga xylorrhiza Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, XV. Bölge Müdürlüğü, Diyarbakır Şube Müdürlüğü, Diyarbakır, 55 s. Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.), 2012. Türkiye bitkileri listesi (Damarlı bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul, 1290 s.
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K.H.C., 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. vol. 11, Edinburg University Press, Edinburgh, 655 s.
  • Haston, E., Richardson, J.E., Stevens, P.F., Chase, M.W. ve Harris, D.J., 2009. The Linear Angiosperm Phylogeny Group (LAPG) III: A linear sequence of the families in APG III. Botanical Journal of Linnean Society, 161, 128-131.
  • Karaer, F., 2015. Polygonum samsunicum (Samsun Madımağı) Tür Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, XXI. Bölge Müdürlüğü, Samsun Şube Müdürlüğü, Samsun, 113 s. Kiraz, S.E. ve Tekşen, M., 2014. Mamasın barajı ve çevresinin (Aksaray) florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 68-93.
  • Örün, G.N. ve Tekşen, M., 2014. Nenezi Dağı (Aksaray) ve çevresinin florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 44-67.
  • Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı, 2007. Tuz Gölü Biyolojik Çeşitliliğinin Tespiti Projesi Final Raporu. AKS Planlama, 248 s.
  • Öztürk, M. ve Dinç, M., 2008. Nizip bölgesinin (Aksaray) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 14(2), 103-132.
  • Öztürk, H. ve Karaman Erkul, S., 2017. Güzelyurt İlçe Merkezi Çevresi, Sivrihisar Tepesi, Gaziemir Kasabası ve Ilısu Köyü arasında kalan bölgenin florası (Aksaray-Türkiye). Bağbahçe Bilim Dergisi, 4, 17-45.
  • Reveal, J.L., ve Chase M.W., 2011. APG III: Bibliographical information and synonymy of Magnoliidae. Phytotaxa, 19, 71-134.
  • Sağıroğlu, M., 2005. Türkiye Ferula L. (Umbelliferae) Cinsinin Revizyonu. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 318 s.
  • T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 1993. Niğde İli Arazi Varlığı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları. İl Rapor No: 51, Ankara.
  • Ulu, Ü., Bulduk, A.K., Ekmekçi, E., Karakaş, M., Öcal, H., Arbas, A., Şaçlı, L., Taşkıran, M. A., Adır, M., Sözeri, Ş. ve Karabıyıkoğlu, M., 1994. İnlice-Akkise ve Cihanbeyli-Karapınar alanının jeolojisi. MTA Der. Rap. No: 9720, Ankara. Uygur, A. ve Karaman Erkul, S., 2014. Karaören-Yuva-Karkın Köyleri (Aksaray) Arasında Kalan Bölgenin Florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 39-62.
  • Uzunhisarcıklı, M.E. ve Vural, M., 2012. The taxonomic revision of Alcea and Althaea (Malvaceae) in Turkey. Turkish Journal of Botany, 36, 603-636. Ünal, A. ve Dinç, M. 2000., Ekicek Dağı (Aksaray) ve çevresinin florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 7, 89-110.
  • Vural., M., Erdem, O., Ergin, E. ve Erkol, I.L., 2014. Baklagillerin Kraliçesi Eber Sarısı, Piyan (Thermopsis turcica) Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, V. Bölge Müdürlüğü, Afyonkarahisar Şube Müdürlüğü, Afyonkarahisar, 100 s.
  • Yaprak, A.E., Körüklü, S.T., 2015. Beypazarı Geveni (Astragalus beypazaricus) Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, IX. Bölge Müdürlüğü, Ankara Şube Müdürlüğü, Ankara, 80 s.
  • 1. http://www.kirsalcevre.org.tr/foto/file/Dend_ Okul_Ekoloji-ekosistemler10052014.pdf (18.12.2017)
  • 2. http://biyocal.tr.gg/Biyolojik-%C7e%26%23351%3Bitlilik.htm (18.12.2017)
  • 3. http://www.ipni.org (18.12.2017)
  • 4. http://www.iucnredlist.org (18.12.2017)
  • 5. http://www.google.com/earth/index.html (18.12.2017)
Yıl 2018, Cilt: 18 Sayı: 1, 1 - 32, 30.04.2018

Öz

Kaynakça

  • Akman,Y., 2011. İklim ve Biyoiklim. Palme Yayınları, Ankara, 214-225, 258-265.
  • Aksaray Meteoroloji İl Müdürlüğü, 2016. Aksaray ili iklim verileri. Aksaray. Asal, D. ve Yaşarkan, O., 2017. Türkiye Bitkileri Listesi (Damarlı Bitkiler)’nde Mükerer Olan 171 Takson İçin Yeni Bilimsel Türkçe Adlar. Bağbahçe Bilim Dergisi, 4, 1-7. Başer, M. ve Tekşen, M., 2015. Elmacık, Koçpınar, İncesu Köyleri ve Çevresinin Florası (Aksaray).
  • Bağbahçe Bilim Dergisi, 2, 5-29. Başköse, İ. ve Dural, H., (2011). The flora of Hasan (Aksaray region, Turkey) Mountain. Biological Diversity and Conservation, 4, 125-148.
  • Baytop, A., 1998. İngilizce-Türkçe botanik kılavuzu. İstanbul Üniversitesi Basımevi ve Film Merkezi, İstanbul, 382 s.
  • Bona, M., 2014. Taxonomic revision of Lepidium L. (Brassicaceae) from Turkey. İstanbul Eczacılık Fakültesi Dergisi, 44, 31-62.
  • Çelik, N. ve Dönmez, E., 1999. Ihlara vadisi (Aksaray) florası. Cumhuriyet Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 21, 63-74.
  • Davis, P.H. (ed.), 1965-1988. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. 1-10, Edinburgh University Press, Edinburgh.
  • Dönmez, M. ve Akçay, A.E., 2005. Türkiye Jeoloji Haritaları Serisi Aksaray L32 Paftası. MTA Genel Müdürlüğü, Jeoloji Etütleri Dairesi, Ankara. Düzenli, A., 1976. Hasan Dağı’nın Bitki Ekolojisi ve Bitki Sosyolojisi Yönünden Araştırılması. Ormancılık Araştırma Enstitüsü Dergisi, 22, 7-53.
  • Ekim, T., 2014. Damarlı bitkiler. Şu eserde: Güner., A. ve Ekim, T. (edlr.) Resimli Türkiye Florası. vol. 1, Ali Nihat Gökyiğit Vakfı, Flora Araştırmaları Derneği ve Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları yayını, İstanbul, 159-162.
  • Ekim, T., Koyuncu, M., Vural, M., Duman, H., Aytaç, Z. ve Adıgüzel, N., 2000. Türkiye Bitkileri Kırmızı Kitabı. Türkiye Tabiatını Koruma Derneği ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ankara, 246 s.
  • Ertekin, S., 2013. Ajuga xylorrhiza Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, XV. Bölge Müdürlüğü, Diyarbakır Şube Müdürlüğü, Diyarbakır, 55 s. Güner, A., Aslan, S., Ekim, T., Vural, M. ve Babaç, M.T. (edlr.), 2012. Türkiye bitkileri listesi (Damarlı bitkiler). Nezahat Gökyiğit Botanik Bahçesi ve Flora Araştırmaları Derneği Yayını, İstanbul, 1290 s.
  • Güner, A., Özhatay, N., Ekim, T. ve Başer K.H.C., 2000. Flora of Turkey and the East Aegean Islands. vol. 11, Edinburg University Press, Edinburgh, 655 s.
  • Haston, E., Richardson, J.E., Stevens, P.F., Chase, M.W. ve Harris, D.J., 2009. The Linear Angiosperm Phylogeny Group (LAPG) III: A linear sequence of the families in APG III. Botanical Journal of Linnean Society, 161, 128-131.
  • Karaer, F., 2015. Polygonum samsunicum (Samsun Madımağı) Tür Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, XXI. Bölge Müdürlüğü, Samsun Şube Müdürlüğü, Samsun, 113 s. Kiraz, S.E. ve Tekşen, M., 2014. Mamasın barajı ve çevresinin (Aksaray) florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 68-93.
  • Örün, G.N. ve Tekşen, M., 2014. Nenezi Dağı (Aksaray) ve çevresinin florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 44-67.
  • Özel Çevre Koruma Kurumu Başkanlığı, 2007. Tuz Gölü Biyolojik Çeşitliliğinin Tespiti Projesi Final Raporu. AKS Planlama, 248 s.
  • Öztürk, M. ve Dinç, M., 2008. Nizip bölgesinin (Aksaray) florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 14(2), 103-132.
  • Öztürk, H. ve Karaman Erkul, S., 2017. Güzelyurt İlçe Merkezi Çevresi, Sivrihisar Tepesi, Gaziemir Kasabası ve Ilısu Köyü arasında kalan bölgenin florası (Aksaray-Türkiye). Bağbahçe Bilim Dergisi, 4, 17-45.
  • Reveal, J.L., ve Chase M.W., 2011. APG III: Bibliographical information and synonymy of Magnoliidae. Phytotaxa, 19, 71-134.
  • Sağıroğlu, M., 2005. Türkiye Ferula L. (Umbelliferae) Cinsinin Revizyonu. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Ankara, 318 s.
  • T.C. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü, 1993. Niğde İli Arazi Varlığı. Tarım ve Köyişleri Bakanlığı Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğü Yayınları. İl Rapor No: 51, Ankara.
  • Ulu, Ü., Bulduk, A.K., Ekmekçi, E., Karakaş, M., Öcal, H., Arbas, A., Şaçlı, L., Taşkıran, M. A., Adır, M., Sözeri, Ş. ve Karabıyıkoğlu, M., 1994. İnlice-Akkise ve Cihanbeyli-Karapınar alanının jeolojisi. MTA Der. Rap. No: 9720, Ankara. Uygur, A. ve Karaman Erkul, S., 2014. Karaören-Yuva-Karkın Köyleri (Aksaray) Arasında Kalan Bölgenin Florası. Bağbahçe Bilim Dergisi, 1, 39-62.
  • Uzunhisarcıklı, M.E. ve Vural, M., 2012. The taxonomic revision of Alcea and Althaea (Malvaceae) in Turkey. Turkish Journal of Botany, 36, 603-636. Ünal, A. ve Dinç, M. 2000., Ekicek Dağı (Aksaray) ve çevresinin florası. Ot Sistematik Botanik Dergisi, 7, 89-110.
  • Vural., M., Erdem, O., Ergin, E. ve Erkol, I.L., 2014. Baklagillerin Kraliçesi Eber Sarısı, Piyan (Thermopsis turcica) Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, V. Bölge Müdürlüğü, Afyonkarahisar Şube Müdürlüğü, Afyonkarahisar, 100 s.
  • Yaprak, A.E., Körüklü, S.T., 2015. Beypazarı Geveni (Astragalus beypazaricus) Tür Koruma Eylem Planı. T.C. Orman Ve Su İşleri Bakanlığı, Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, IX. Bölge Müdürlüğü, Ankara Şube Müdürlüğü, Ankara, 80 s.
  • 1. http://www.kirsalcevre.org.tr/foto/file/Dend_ Okul_Ekoloji-ekosistemler10052014.pdf (18.12.2017)
  • 2. http://biyocal.tr.gg/Biyolojik-%C7e%26%23351%3Bitlilik.htm (18.12.2017)
  • 3. http://www.ipni.org (18.12.2017)
  • 4. http://www.iucnredlist.org (18.12.2017)
  • 5. http://www.google.com/earth/index.html (18.12.2017)
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Serap Aydoğan Ötgün Bu kişi benim

Mehtap Tekşen Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Nisan 2018
Gönderilme Tarihi 14 Ocak 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Aydoğan Ötgün, S., & Tekşen, M. (2018). Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 18(1), 1-32.
AMA Aydoğan Ötgün S, Tekşen M. Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. Nisan 2018;18(1):1-32.
Chicago Aydoğan Ötgün, Serap, ve Mehtap Tekşen. “Yeşiltepe, Yeşilova Ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 18, sy. 1 (Nisan 2018): 1-32.
EndNote Aydoğan Ötgün S, Tekşen M (01 Nisan 2018) Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 18 1 1–32.
IEEE S. Aydoğan Ötgün ve M. Tekşen, “Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 18, sy. 1, ss. 1–32, 2018.
ISNAD Aydoğan Ötgün, Serap - Tekşen, Mehtap. “Yeşiltepe, Yeşilova Ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 18/1 (Nisan 2018), 1-32.
JAMA Aydoğan Ötgün S, Tekşen M. Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2018;18:1–32.
MLA Aydoğan Ötgün, Serap ve Mehtap Tekşen. “Yeşiltepe, Yeşilova Ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 18, sy. 1, 2018, ss. 1-32.
Vancouver Aydoğan Ötgün S, Tekşen M. Yeşiltepe, Yeşilova ve Yenikent (Aksaray) Arasında Kalan Alanın Bitki Çeşitliliği. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2018;18(1):1-32.


Bu eser Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.