Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 2, 264 - 266, 17.09.2019

Öz

Bu çalışmada Antalya Kent
ormanından toplanan topraksolucanı örnekleri incelenmiş ve bu inceleme sonucu
örneklerin
Eisenia andrei (Bouche,
1972)
olduğu görülmüştür. E. andrei pek çok özelliğiyle E. fetida
türüne benzer ve tüm dünyada vermikompost çalışmalarında yaygın olarak
kullanılır. Bu, türün Türkiye’de doğal ortamdaki ilk kaydıdır.

Kaynakça

  • Bouche M. B., 1972 Lombriciens de France. Ecologie et Systematique. Annales de Zoologie-Ecologie Animale. 72(2), 671.
  • Csuzdi Cs., Zicsi A., Mısırlıoğlu M., 2006. An annotated checklist of the earthworm fauna of Turkey (Oligochaeta: Lumbricidae) Zootaxa, 1175: 1–29.
  • Mısırlıoğlu, M., Pavlíček, T. & Csuzdi, Cs., 2008. Earthworm biodiversity in Turkey: An overview. In: Pavlíček, T. & Csuzdi, Cs. (Eds.), Advances in Earthworm Taxonomy III. The Environment Service of the Ministry of Agriculture, Natural Resources and Environment of Cyprus, pp. 139–161.
  • Mısırlıoğlu M., 2017. Topraksolucanları, Biyolojileri, Ekolojileri, Zirai Yönleri, Türkiye Türleri ve Türlerin Taksonomik Özellikleri. Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Basım, Nobel Yayınları, Ankara, 168.
  • Mısırlıoğlu M., 2018. Topraksolucanları: Doğanın emekçileri. Atlas Dergisi, Temmuz 2018, sayı 304, s. 12.
  • Mısırlıoğlu M., Valchovski H. & Stojanović M., 2018. Review of the earthworm biodiversity of Turkey and its neighbouring countries (Clitellata, Megadrili). Opusc. Zool., 49(2): 141–149.
  • Pavlíček, T., Csuzdi Cs., Mısırlıoğlu M. & Vilenkin, B., 2010. Faunistic similarity and endemism of earthworms in East Mediterranean, Biodiversity and Conservation. 19 (7) 1989-2001.
  • Sims R. W. and Gerard B. M., 1999. Earthworms. Syn. Br. Fauna No.31. Linn. Soc. Lond., London, 169.

First Record of Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) From Natural Habitat in Turkey

Yıl 2019, Cilt: 19 Sayı: 2, 264 - 266, 17.09.2019

Öz

In this study,
earthworm samples collected from Kent Ormanı in Antalya Province were examined
and at the end of the identification, it has been seen that samples were
Eisenia
andrei
(Bouche, 1972). E. andrei resembles to E. fetida in terms of many features and
it is used in vermicompost studies all over the world. Except vermiculture and
vermicompost areas, it is the first record of this species from natural habitat
in Turkey.

Kaynakça

  • Bouche M. B., 1972 Lombriciens de France. Ecologie et Systematique. Annales de Zoologie-Ecologie Animale. 72(2), 671.
  • Csuzdi Cs., Zicsi A., Mısırlıoğlu M., 2006. An annotated checklist of the earthworm fauna of Turkey (Oligochaeta: Lumbricidae) Zootaxa, 1175: 1–29.
  • Mısırlıoğlu, M., Pavlíček, T. & Csuzdi, Cs., 2008. Earthworm biodiversity in Turkey: An overview. In: Pavlíček, T. & Csuzdi, Cs. (Eds.), Advances in Earthworm Taxonomy III. The Environment Service of the Ministry of Agriculture, Natural Resources and Environment of Cyprus, pp. 139–161.
  • Mısırlıoğlu M., 2017. Topraksolucanları, Biyolojileri, Ekolojileri, Zirai Yönleri, Türkiye Türleri ve Türlerin Taksonomik Özellikleri. Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Basım, Nobel Yayınları, Ankara, 168.
  • Mısırlıoğlu M., 2018. Topraksolucanları: Doğanın emekçileri. Atlas Dergisi, Temmuz 2018, sayı 304, s. 12.
  • Mısırlıoğlu M., Valchovski H. & Stojanović M., 2018. Review of the earthworm biodiversity of Turkey and its neighbouring countries (Clitellata, Megadrili). Opusc. Zool., 49(2): 141–149.
  • Pavlíček, T., Csuzdi Cs., Mısırlıoğlu M. & Vilenkin, B., 2010. Faunistic similarity and endemism of earthworms in East Mediterranean, Biodiversity and Conservation. 19 (7) 1989-2001.
  • Sims R. W. and Gerard B. M., 1999. Earthworms. Syn. Br. Fauna No.31. Linn. Soc. Lond., London, 169.
Toplam 8 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Mühendislik
Bölüm Makaleler
Yazarlar

İbrahim Mete Mısırlıoğlu 0000-0001-9928-8478

Yayımlanma Tarihi 17 Eylül 2019
Gönderilme Tarihi 13 Aralık 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 19 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Mısırlıoğlu, İ. M. (2019). Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, 19(2), 264-266.
AMA Mısırlıoğlu İM. Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. Eylül 2019;19(2):264-266.
Chicago Mısırlıoğlu, İbrahim Mete. “Eisenia Andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 19, sy. 2 (Eylül 2019): 264-66.
EndNote Mısırlıoğlu İM (01 Eylül 2019) Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 19 2 264–266.
IEEE İ. M. Mısırlıoğlu, “Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 19, sy. 2, ss. 264–266, 2019.
ISNAD Mısırlıoğlu, İbrahim Mete. “Eisenia Andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi 19/2 (Eylül 2019), 264-266.
JAMA Mısırlıoğlu İM. Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2019;19:264–266.
MLA Mısırlıoğlu, İbrahim Mete. “Eisenia Andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı”. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi, c. 19, sy. 2, 2019, ss. 264-6.
Vancouver Mısırlıoğlu İM. Eisenia andrei (Bouche, 1972) (Clitellata : Megadrili) Türünün Türkiye’den Doğal Habitatta İlk Kaydı. Afyon Kocatepe Üniversitesi Fen Ve Mühendislik Bilimleri Dergisi. 2019;19(2):264-6.