Examination of political cyclical fluctuations during general election periods in Türkiye

Yıl 2024, , 305 - 317, 16.12.2024

Songül Akyıldız , Mahmut İnan

https://doi.org/10.33707/akuiibfd.1521646

Öz

This study examined whether a politically motivated deviation had an impact on the variables of budget balance, public personnel expenses, and transfer expenditures in the general elections held in Turkey after 1980. Nordhaus's "traditional opportunistic model" was considered when testing political cyclical fluctuations in the examined election periods. In this model, empirical testing was carried out using the autoregressive analysis method used by Alesina, Cohen, and Roubini (1991) in their studies of OECD countries and industrial countries. According to the Model I test results in which the dummy variable was used to determine whether political cyclical fluctuations were effective during the general election periods between 1980 and 2019, it was concluded that the dummy coefficient was not statistically significant. Therefore, it is not possible to state that fluctuations occur in the budget balance, public personnel expenses, and transfer expenditures depending on the election periods. However, in the Model II test results, where each election period was examined separately, statistically positive and significant results were obtained. In each election period, different results emerged depending on the differences in economic conditions, political structure, and voter preferences.

Anahtar Kelimeler

Political Cyclical Fluctuations, Traditional Opportunistic Model, Electoral Economics.

Türkiye’de genel seçim dönemlerinde politik konjonktürel dalgalanmaların incelenmesi

Öz

Bu çalışmada, Türkiye’de 1980 sonrasında gerçekleşen genel seçimlerin, bütçe dengesi, kamu personel giderleri ve transfer harcamaları değişkenleri üzerinde politik amaçlı bir sapmanın etkili olup olmadığı incelenmiştir. İncelenen seçim dönemlerinde politik konjonktürel dalgalanmaların test edilmesinde Nordhaus’un “geleneksel fırsatçı model”i dikkate alınmıştır. Bu modelde, Alesina, Cohen ve Roubini (1991)’nin OECD ülkelerinin ve endüstriyel ülkelerin ele alınarak yaptıkları çalışmalarında kullanmış oldukları otoregresif analiz yöntemi ile ampirik test yapılmıştır. 1980-2019 yılları arasında gerçekleşen genel seçim dönemlerinde politik konjonktürel dalgalanmaların etkili olup olmadığı, dummy değişkeninin kullanıldığı Model I test sonuçlarına göre, dummy katsayısının istatistiki yönden anlamlı olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Dolayısıyla bütçe dengesi, kamu personel giderleri ve transfer harcamaları üzerinde seçim dönemlerine bağlı olarak dalgalanmaların meydana geldiğini ifade etmek mümkün olmamaktadır. Ancak her bir seçim döneminin ayrı ayrı incelendiği Model II test sonuçlarında ise istatistiki olarak pozitif ve anlamlı sonuçlara ulaşılmıştır. Her seçim döneminde ekonomik koşulların, siyasi yapının ve seçmen tercihlerinin farklılığına bağlı olarak farklı sonuçlar ortaya çıkmıştır.

Anahtar Kelimeler

Politik Konjonktürel Dalgalanmalar, Geleneksel Fırsatçı Model, Seçim Ekonomisi.

Kaynakça

• Akaike, H. (1974). A new look at the statistical model ıdentification. IEEE Transactions on Automatic Control, 19(6), 716-723.
• Akalın, G. ve Erkişi, K. (2007). Türkiye’de seçim ekonomisi uygulamalarının geleneksel oportünist seçim çevrimleri açısından değerlendirilmesi. Zonguldak Karaelmas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 3(5), 89–116.
• Akçoraoğlu, A. ve Yurdakul, F. (2004). Siyasal ekonomi açısından büyüme, enflasyon ve bütçe açıkları: Türkiye üzerine bir uygulama. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 59(1), 1-25.
• Alesina, A., Cohen, G. D. ve Roubini, N. (1991). Macroeconomic policy and elections in OECD democracies. Nber Working Papers Series, National Bureau of Economic Research, 1-56.
• Altun, T. (2014). Türkiye’de fırsatçı ve partizan politik konjonktürel dalgalanmalar: 1950-2010. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 36(2), 47-69.
• Aslan, M. ve Bilge, S. (2009). Türkiye'de 1950–2006 döneminde bütçe gelir-gider yönetimi üzerine ampirik bir çalışma: Tek parti ve koalisyon hükümetlerinin karşılaştırması. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(3), 265-288.
• Bakırtaş, İ. ve Koyuncu, C. (2005). Politik dalgalanmalar yaklaşımı çerçevesinde Türkiye’deki seçimlerin ekonometrik analizi. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 19(1), 55-66.
• Berger, H. ve Woitek, U. (1997). Searching for political business cycles in Germany. Public Choice, 91(2), 179-197.
• Cargill, T. F. ve Hutchinson, M. M. (1991). Political business cycles with endogenous election timing: evidence from Japan. The Review of Economics and Statistics, 73(4), 733-739.
• Demir, İ. ve Berksoy, T. (2017). Politik vergi çevrimleri: Türkiye’de vergi gelirleri ve vergi yükü üzerinde politik etkiler (1945-2014). Journal of Life Economics, 4(2), 103-124.
• Dickey, D. A. ve Fuller, W. A. (1979). Distribution of the estimators for autoregressive time series with a unit root. Journal of the American Statistical Association, 74(366), 427-431.
• Efthyvoulou, G. (2012). Political budget cycles in the European Union and the impact of political pressures. Public Choice, 153(3/4) 295-327.
• Karakaş, M. (2013). Political business cycles in Turkey: A fiscal approach. Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 20(1), 245-262.
• Karakaş, M. (2014). Polıtıcal busıness cycles ın Turkey: A monetary approach. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 13(48), 159-175.
• Khemani, S. (2004). Political cycles in a developing economy: effect of elections in the Indian States. Journal of Development Economics, 73(1), 125-154.
• Nordhaus, W. D. (1975). The political business cycle. Review of Economic Studies, 42(2), 169-190.
• Özatay, F. (1999). Populist policies and the role of economic ınstitutions in the performance of the Turkish economy. Reprinted from Yapı Kredi Economic Review, 10(1), 12-26.
• Özkan, F. (2010). Politik konjonktür dalgalanmaları (Türkiye analizi). (Yayınlanmamış doktora tezi). Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü: Kocaeli.
• Özkan, F. ve Tarı, R. (2010). Türkiye’de 1980 sonrası seçim dönemlerinin politik konjonktürel dalgalanmaları teorisi çerçevesinde analizi. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, (36), 223-238.
• Potrafke, N. (2012). Political cycles and economic performance in OECD countries: empirical evidence from 1951-2006. Public Choice, 150(1/2), 155-179.
• Savaşan, F. ve Dursun, İ. (2006). Türkiye’de yerel düzeyde politik konjonktürel devreler. Afyon Kocatepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 8(2), 191-208.
• Schultz, K. A. (1995). The politics of the political business cycle. British Journal of Political Science, 25(1), 79-99.
• Schwarz, G. (1978). Estimating the dimension of a model. The Annals of Statistics, 6(2), 461-464.
• Sezgin, Ş. (2007). Türkiye'de politik konjonktürel dalgalanmalar: 1950-2003 donemi. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilimler Fakültesi Dergisi, 62(2), 135-154.
• Tayyar, A. E. (2021). Türkiye’de politik parasal dalgalanmalar: 1986-2016 dönemi için SARIMA analizi. Anemon Muş Alparslan Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 9(5), 1381-1401.
• Telatar, F. (2000). Parlamenter sistemlerde politik devresel dalgalanmalar: teori ve Türkiye için bir uygulama. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(1), 133-154.
• Telatar, F. (2001). Politik devresel dalgalanmalar teorisi ışığında demokrasi-siyaset-ekonomi ilişkisi Türkiye örneği. İktisat İşletme ve Finans Dergisi, 16(187), 50-66.
• Treisman, D. ve Gimpelson, V. (2001). Political business cycles and Russian elections, or the manipulations of chudar. Published in British Journal of Political Science, 31(2), 1-37.