A Review On Organizational Effectiveness In Public Health Sector

Yıl 2018, , 175 - 190, 27.12.2018

Murat Ak

https://doi.org/10.32709/akusosbil.411898

Cited By: 1

Öz

Kamu Sağlık Teşkilatında Örgütsel Etkililik Üzerine Bir Değerlendirme

Öz

Örgütsel etkililik kavramı, çoğu zaman verimlilik,
etkinlik gibi kavramlar ile eş anlamlı kullanılabilmektedir. Kar hacminin maksimum
seviyeye yükseltilmesi, örgütsel hedeflere en kısa zamanda hızlı ulaşılması,
işgören ve örgüt performanslarının yüksek olması, işgörenlerin ve yönetimin
moral ve motivasyonun güçlü olması, örgütsel faaliyetlerin faydalılığı örgütsel
etkililik kapsamında değerlendirilen konulardır. Benzer şekilde örgütsel
faaliyetlerin işleyişi sırasında mevcut kaynakların ne derece etkin ve verimli
kullanılabildiği konusu da örgütsel etkililik bağlamında değerlendirilmektedir.
Örgütsel etkililik konusu ülkemizde bugüne kadar daha çok özel sektör ekseninde
değerlendirilmiştir. Halbuki kamu sektörü açısından da örgütsel etkililik büyük
önem taşımaktadır. Kamu sektörünün ifa ettiği hizmetlerden toplumun tamamı
yararlanmaktadır. Bu kapsamda kamu hizmetlerinin etkililiği, toplumun tüm
katmanları tarafından hissedilecek ve kamu hizmetlerinden memnuniyet algısının
oluşmasında belirleyici etmenlerden biri olacaktır. Sağlık sektörü gerek
bünyesindeki toplam çalışan sayısı, gerekse hizmetlerinden toplumun tamamının
istifade etmesi nedeniyle kamu sektöründeki ağırlığı ve önemi son derece
büyüktür. Sağlık hizmetlerinin örgütsel etkililiği, kamuoyunda sık sık gündeme
gelmekte ve tartışma konusu olmaktadır. Çalışmada, kamu sağlık teşkilatındaki
örgütsel etkililik konusu teorik bağlamda değerlendirilmekte, kamudaki yaklaşık
20 yıllık uzun bir çalışma deneyimimden yararlanarak tespit edilen bir takım
sorunlara ve çözüm önerilerine yer verilmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kamu Sağlık Teşkilatı, Örgütsel Etkililik, Sağlık Personeli

Kaynakça

• Ak, M. (2007). Örgütsel Bağlılık ve Görevde Yükselme: Sağlık Sektöründe Çalışanların Görevde Yükselmeye İlişkin Adalet Algılarının Bartın İli Örneğinde İncelenmesi, Bülent Ecevit Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Doktora Tezi. Zonguldak.
• Aldemir, C. (1985). Örgütler ve Yönetimi, İzmir: Bilgehan Basımevi.
• Barling, J. ve Michelle, P. (1993). " Interactional, Formal, and Distributive Justice in the Workplace: an Exploratory Study", The Journal of Psychology, 127(6), ss. 649-656.
• Başaran, İ. E. (1982). Örgütsel Davranışın Yönetimi, Ankara: Sevinç Matbaası.
• Başaran, İ. E. (1992). Yönetimde İnsan İlişkileri (Yönetsel Davranış), Ankara.
• Cameron, K. S., ve Whetten, D. A. (1983). Organizational Effectiveness: a Comparison of Multiple Models, Organizational Effectiveness: One Model or Several, 4-5, Academic Pres, USA.
• Can, H. (1992). Organizasyon ve Yönetim, Ankara: Siyasal Yayınevi.
• Çakar, M. (2010). Örgüt Toplulukları Arasında Meşruiyet Yayılımları: Türkiye’de Özel Ortaöğretim Okulları, 1993 – 2004, Doktora Tezi, Ankara.
• Danış, M. (2006). Sosyal Hayatın Temelinde İletişim Olgusu, İstanbul: İnci Kitabevi.
• Dinçer, Ö. ve Fidan, Y. (1996). İşletme Yönetimine Giriş, 2. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• Erdoğan, İ. (1999). İşletme Yönetiminde Örgütsel Davranış, İstanbul.
• Ergeneli, A. (1995). "Örgütsel Etkililik Kriteri Olarak Lider Davranışının Örgütsel İklim İle İlişkisi: Görev Karmaşıklığı Bakımından Farklılaşan İki Örgüte İlişkin Bir Uygulama", AÜSBF Dergisi, C.50, ss. 187-199, Ocak-Haziran.
• Ferecov, R. (2011). "İnsan Kaynakları Yönetiminde Performans Değerleme Yöntemleri", http://dergipark.gov.tr/download/article-file/55271.
• Gavcar, E., Bulut, Z. A. ve Engin, K. (2006). "Konaklama İşletmelerinde Uygulanan Performans Değerleme Sistemleri ve Uygulama Alanları (Muğla İli Örneği)", Yönetim ve Ekonomi Dergisi, C.13, S. 2, ss. 31-45.
• Gibson J., Livancevich, L. ve Onnely, J. H., (1976). Readings in Organizations: Behavior, Structure, Processes, Dallas: Texas Business Publication.
• Gümüştekin, G. E. (1999). "İşletmelerde Örgütsel ve Yönetsel Etkinliğin Ölçülmesine İlişkin Uygulama", 7. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, İstanbul Bilgi Üniversitesi.
• Güzel, F. (1995). Örgütsel Etkililik, İstanbul: Beta Kitabevi.
• Hicks, H.G. (1977). Örgütlerin Yönetimi (Sistemler ve Beşeri Kaynaklar Açısından, (Çev: O.Tekok, B.Aytek ve S.Şen), Ankara: San Matbaası.
• Karslı, M. D. (1998). Yönetsel Etkililik, 2. Baskı, Ankara: Pegem A Yayıncılık.
• Koçel, T. (1995). İşletme Yöneticiliği, 5. Baskı, İstanbul: Beta Yayınları.
• Mott, Paul E. (1972). Papers on Efficiency in The Management of Higher Education, McGraw-Hill, New York.
• Nemli, E. (1998). "Rekabet Avantajı Kazanmada Örgütsel Esnekliğin Önemi", Amme İdaresi Dergisi. 31(3), ss. 75-86.
• Özutku, H. (2001). Küçük ve Orta Ölçekli İşletmelerde Örgütsel Etkililik ve Afyon Bölgesi'nde Mermercilik İşletmelerinde Bir Araştırma, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Yüksek Lisans Tezi, Afyonkarahisar.
• Price, J. (1972). "The Study of Organizational Effectiveness", Sociological Quarterly, C. 13, ss. 3-15.
• Prokopenko, J. (1995). Verimlilik Yönetimi Uygulamalı El Kitabı, (Çev: O.Baykal, N.Atalay, E.Fidan), Ankara: NPM Yayınları.
• Roberts, K. H. (1993). New Challenges to Understanding Organizations. Organizational Effectiveness as a Theoretical Foundation for Research on Reliability-Enhancing Organization, New York: Macmillan Publishing Company.
• Schein, E.H. (2000). Örgüt Psikolojisi, (Çev: M.Tosun), Ankara: TODAİE.
• Steers, Richard M. (1975). "Problems in Measurement of Organizational Effectiveness", Administrative Science Quarterly, 20, ss. 546–558.
• Şimşek, M., & Nursoy, M. (2002). Toplam Kalite Yönetiminde Performans Ölçümü, İstanbul: Hayat Yayınları.
• Tosun, M. (1981). Örgütsel Etkililik, TODAİE Yayınları, Ankara.
• Varlı, O. (1984). İşletme Yönetimine Sistemsel Yaklaşımlar, İstanbul: Meta Yayınevi.