Bu çalışma, Türkiye’de 1994:01-2018:11 döneminde gerçekleşen finansal
krizlerin ekonomi literatüründe belirtilen finansal kriz göstergeleriyle olan
ilişkilerini irdelemek amacını taşımaktadır. Çalışmada kullanılan göstergeler;
bütçe açığının GSYİH’ya oranı, cari açığın GSYİH’ya oranı, enflasyon oranı,
faiz oranı, kapasite kullanım oranı, TCMB döviz varlıkları, döviz kuru,
ithalat, para arzı ve sanayi üretim endeksini içermektedir. Bu kapsamda teorik
altyapıya uygun olarak belirlenen kriz dönemleri ve göstergeler arasındaki
ilişkilerin ortaya konulabilmesi amacıyla Probit analizinden yararlanılmıştır.
Yapılan analizde kriz göstergelerinin finansal kriz olma olasılığı üzerindeki
etkileri yön bakımından tespit edildiği gibi söz konusu göstergelerin marjinal
etkilerinin hesaplanması ile birlikte bu değişkenlerin finansal krizlerin olma
olasılığı üzerindeki etki katsayıları da belirlenmiştir. Analiz sonucunda
enflasyon oranı, faiz oranı ve para arzı değişkenlerinin finansal kriz olma
olasılığı üzerinde pozitif; diğer değişkenlerin ise negatif yönde etkide
bulunduğu tespit edilmiştir. Marjinal etki hesaplamaları ile ulaşılan sonuçlara
göre enflasyon oranı değişkeninin kriz olasılığı üzerindeki etkisinin oldukça
yüksek olduğu tespit edilmiştir. Bu çerçevede yıllardır enflasyonla mücadele
eden Türkiye ekonomisinin sürdürülebilir bir enflasyon oranının temini için
yeni politikalar üretmesi gerektiği yorumu yapılabilecektir. Bu sebeple öncü
kriz göstergelerinin dikkate alındığı ekonomi politikalarının daha hassas bir
şekilde uygulanması ve yapısal düzenlemelere ilişkin planlara ağırlık verilmesi
önerilmektedir
In
this study, it is intended to analyze relations between financial crisis in
Turkey in the period of 1994: 01-2018:11and financial crisis indicators
specified in financial literature of economies. The indicators used in the
study include the ratio of the budget deficit to the GDP, the current account
deficit to GDP ratio, inflation rate, interest rate, capacity utilization rate,
CBRT foreign exchange assets, exchange rate, import, money supply and
industrial production index. In this context, Probit analysis was used to
determine the relationship between the crisis periods and indicators determined
in accordance with the theoretical infrastructure. In the analysis, the effects
of the crisis indicators on the probability of financial crisis were determined
in terms of direction as well as the calculation of the marginal effects of
these indicators and the effect coefficients of these variables on the
probability of financial crises. As a result of the analysis, the inflation
rate, interest rate and money supply variables were positive on the probability
of financial crisis, other variables were found to have a negative effect.
According to the results obtained with the marginal effect calculations, the
effect of the inflation rate on the probability of the crisis was found to be
quite high. In this context, Turkey's economy for many years struggling with
inflation, new policies for the provision of a sustainable inflation rate in
Turkey's economy must generate. For this reason, economic policies should be applied
more precisely and the plans for structural regulations should be taken into
consideration. Therefore, the economic policies in which the leading crisis
indicators are taken into account should be implemented more precisely and the
plans for structural arrangements should be given more weight.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Hukuk |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2019 |
Gönderilme Tarihi | 18 Nisan 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 21 Sayı: 3 |
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.