İş bölümünün, Sosyal Politika ve Toplumsal Dayanışma Açısından Sosyolojik Çözümlemesi

Yıl 2020, Cilt: 22 Sayı: 1, 20 - 27, 22.03.2020

Aziz Şeker

https://doi.org/10.32709/akusosbil.506866

Cited By: 1

Öz

Sosyal teoride iş bölümü olgusu, Durkheim sosyolojisinin önemli anahtar kavramlarından biridir. Durkheim’e göre modern toplum organik dayanışmanın arttığı, iş bölümüne ve meslekleşmeye dayalı bir toplum modelidir. Küreselleşme süreciyle birlikte yeni kavramsallaştırmalarla tanımlanmaya çalışılan modern sonrası toplumlarda da iş bölümünün önemini ve mesleklerin toplumsal etkileşimdeki işlevlerini korumaya devam ettiğini gözlemlemekteyiz. Durkheim’in temel varsayımına göre, iş bölümünün yaygınlığı bir toplumun gelişmişlik göstergeleri arasında yer alır. Ayrıca iş bölümü toplumsal bütünleşme açısından da önemli bir yöne sahiptir. Bu anlamda toplumsal dayanışmaya ve bütünleşmeye katkı veren iş bölümünün, sosyal politikanın gelişimine ve toplumsal korumaya olumlu yansıdığını söyleyebiliriz. Bu çalışma, Durkheim’in iş bölümüne atfettiği özelliklerden yola çıkarak; sosyal politika ile sosyal dayanışma açısından iş bölümünün sosyolojik işlevi ve önemini irdelemek amacıyla yapılmıştır. Ayrıca çalışmanın iş bölümü ve sosyal politika arasındaki ilişkiyi ortaya koymak açısından yol gösterici olacağı düşünülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Emile Durkheim, iş bölümü, sosyal politika, toplumsal dayanışma

Sociological Analysis of the Division of Labor in terms of Social Policy and Social Solidarity

Öz

The phenomenon of division of labour in social theory is one of the important key concepts of Durkheim’s sociology. According to Durkheim, modern society is a society model based on division of labour and professionalization, where organic solidarity increases. In the post-modern societies that are tried to be defined by the new conceptualizations with the globalization process, we observe the importance of the division of labour and the functions of the professions in social interaction are maintained. Durkheim’s basic assumption suggests that the prevalence of division of labour is one of the indicators of development of a society. In addition, the division of labour has a major importance in terms of social integration. In this respect, it is possible to argue that the division of labour, which contributes to social solidarity and integration, has a positive impact on the development of social policy and social protection. Based on the characteristics Durkheim attributed to division of labour, this study aims to elaborate the sociological function and importance of the division of labour in terms of social policy and social solidarity. Furthermore, the study is thought to be enlightening in terms of revealing the relationship between division of labour and social policy.

Anahtar Kelimeler

division of labour, social policy, social solidarity, Emile Durkheim, Emile Durkheim, Emile Durkheim, Emile Durkheim

Kaynakça

• Bauman, Z. (2015a). Sosyolojik düşünmek (A. Yılmaz, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bauman, Z. (2015b). Azınlığın zenginliği hepimizin çıkarına mıdır? (H. Keser, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Bottomore, T.B. (2000). Toplumbilim (Ü. Oskay, Çev.). İstanbul: Der Yayınları.
• Coleman, J. (1997). Sosyolojik çözümleme ve sosyal politika. R. Nisbet ve T. Bottomore (Ed), Sosyolojik çözümlemenin tarihi içinde (671-696). (M. Tuncay, A. Uğur, A. Kartal vd., Çev.), Ankara: Ayraç Yayınları.
• Durkheim, E. (1985). Toplumbilimsel yöntemin kuralları (C. B. Akal, Çev.). İstanbul: BFS Yayınları.
• Durkheim, E. (1992). İntihar (Ö. Ozankaya, Çev.). Ankara: İmge Yayınları.
• Durkheim, E. (2014). Toplumsal işbölümü. (Ö. Ozankaya, Çev.). İstanbul: Cem Yayınları.
• Elliot, A. (2017). Çağdaş sosyal teoriye giriş (S. T, Afşar, A. Ö, Boyacıoğlu vd. Çev.). Ankara: Dipnot Yayınları.
• Fischer, E. (1993). Sanatın gerekliliği (C. Çapan, Çev.). Ankara: Verso Yayınları.
• Fromm, E. (1989). Yeni bir insan yeni bir toplum (N. Arat, Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
• Giddens, A. (2011). Sosyolojinin savunusu (İ. Kaya, Çev.). İstanbul: Say Yayınları.
• Giddens, A. (2014). Kapitalizm ve modern sosyal teori, (Ü. Tatlıcan, Çev.). İstanbul: İletişim Yayınları.
• Hobsbawm, E. (2012). Sermaye çağı, (M. S. Şener, Çev.). Ankara: Dost Yayınları.
• Kızılçelik, S. (1994). Sosyoloji teorileri. Konya: Emre Yayınları.
• Koray, M. ve Topçuoğlu, A. (1995). Sosyal politika. Bursa: Ezgi Yayınları.
• Mazman, İ. (2008). Max Weber and Emile Durkheim: A comparative analysis on the theory of social order and the methodological approach to understanding society. Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 10 (1), 67-83.
• Ritzer, G. ve Stepnisky, J. (2014). Sosyoloji kuramları (H. Hülür, Çev.). Ankara: De Ki Yayınları.
• Şeker, A. (2015). 101 Soruda sosyal çalışma ve sosyal hizmetler. Ankara: Sabev Yayınları.
• Talas, C. (1990). Toplumsal politika. Ankara: İmge Yayınları.
• Wallerstein, I. (2012). Tarihsel kapitalizm ve kapitalist uygarlık (N. Alpay, Çev.). İstanbul: Metis Yayınları.