Otel Yöneticilerinin Kullandıkları Güç Kaynaklarının İşgörenlerin Örgütsel Özdeşleşme Düzeylerine Etkisi: Beş Yıldızlı Otel İşletmelerinde Bir Araştırma

Yıl 2021, Cilt: 23 Sayı: 3, 1128 - 1148, 27.09.2021

Elbeyi Pelit , Musa Karaçor

https://doi.org/10.32709/akusosbil.852131

Cited By: 1

Öz

Bu çalışmanın amacı, otel yöneticilerinin kullandıkları güç kaynaklarının örgütsel özdeşleşmeye olan etkisinin belirlenmesidir. Araştırmada veri toplama yöntemi olarak anket tekniğinden faydalanılmıştır. Araştırmanın evrenini Afyonkarahisar ve Antalya illerinde faaliyet gösteren beş yıldızlı otel işletmeleri işgörenleri oluşturmaktadır. Bu doğrultuda 809 işgören anketi değerlendirmeye alınmış ve elde edilen verilerin analizinde; güvenirlik, yüzde, frekans ve aritmetik ortalama, korelasyon ve regresyon analizleri kullanılmıştır. Çalışma bulgularına göre; yöneticiler en fazla düzeyde yasal güç kaynağını kullanırken, işgörenlerin örgütsel özdeşleşme algıları orta düzeyde belirlenmiştir. Buna ilave Araştırmadan elde edilen bulgularda; yöneticilerin kullandıkları güç kaynaklarının işgörenlerin örgütsel özdeşleşme düzeylerini anlamlı düzeyde etkilediği de araştırmadan çıkan sonuçlar arasındadır.

Anahtar Kelimeler

Güç kaynakları, örgütsel özdeşleşme, yönetici, işgörenler, otel işletmeleri

The Effect of Power Sources Used by Hotel Managers on Organizational Identification: A Study on Five Star Hotels

Öz

The aim of this study is to determine the effect of power sources used by hotel managers on organizational identification. In the study, first of all, information is provided as a result of domestic and foreign literature review related to the topics of power sources, organizational identification. Opinions of the employees working in the hotel businesses were obtained by using questionnaire technique. The target population of the study consists of the five star hotels operating in Afyonkarahisar and Antalya cities. In this direction, 809 of hotel employees were assessed and in the analysis of the data obtained, reliability analysis, percentage, frequency and arithmetic mean values, correlation analysis and regression analysis methods were used. According to the findings obtained in the direction of the opinions of employees in hotel businesses, it was found that organizational identification feelings of the employees were moderate, while managers used the maximum legal power source. Analysis of the findings obtained at the end of the study showed that It is also among the result of study that the power sources used by the managers significantly influenced the organizational identification levels of employees.

Anahtar Kelimeler

Power sources, organizational identification, manager, personnel, hotels

Kaynakça

• Akbaba, A. ve Erenler, E. (2008). Otel işletmelerinde yöneticilerin liderlik yönelimleri ve işletme performansı ilişkisi. Anatolia: Turizm Arastırmaları Dergisi, 19(1), 21-36.
• Akyüz, B. Kaya, N. ve Aravi, B. (2015). Kamu çalışanlarının iş tatmini üzerinde liderin güç kaynaklarının rolü/The role of the leader's power sources on public employees' job satisfaction. Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Yönetim Bilimleri Dergisi, 13(25), 71-90.
• Babür, S. (2009). Turizm sektöründe örgütsel yabancılaşma: antalya beş yıldızlı konaklama işletmelerine yönelik bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi, Antalya.
• Bağcı, Z. (2009). Örgütlerde çalışanların algıladıkları güç kaynaklarının örgütsel bağlılıkları üzerine etkisi: bir araştırma (Yayımlanmamış doktora tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Bağcı, Z. ve Mahan Bursalı, Y. (2011). Yöneticilerin güç kaynaklarının çalışanların örgüte bağlılıkları üzerine etkisi. Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 9-21.
• Bulut, E. (2015). Personel güçlendirme, örgütsel özdeşleşme ve çalışan performansı arasındaki ilişki: katılım bankalarında araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi, İstanbul.
• Çakır Titizoğlu, Ö. (2011). Etkileşimci ve dönüşümcü liderlik tarzlarının örgütsel özdeşleşme ve iş tatmini üzerine etkisi: bir saha araştırması (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Abant İzzet Baysal Üniversitesi, Bolu.
• Çırakoğlu, H. (2010). Örgütsel özdeşleşme ve iş doyumu ilişkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Cömert, M. (2014). Öğretmenlerin örgütsel bağlılık düzeyleri ile okul müdürlerinin kullandıkları örgütsel güç kaynakları arasındaki ilişkinin incelenmesi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi, Kahramanmaraş.
• Cüce, H., Güney, S. ve Tayfur, Ö. (2013). Örgütsel adalet algilarinin örgütsel özdeşleşme üzerindeki etkisini belirlemeye yönelik bir araştirma. H.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1), 1-30.
• Demir, K. (2017). Okul yöneticilerinin kullandıkları güç kaynakları ile öğretmenlerin sinizm düzeyleri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi, İstanbul.
• Demirci, Ü. (2010). Örgütsel özdeşleşme ve örgütsel güvenin çalışan performansı üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Dirik, D. (2017). Liderin sosyal güç kaynakları ile çalışan performansı ve liderin etkililiği arasındaki ilişkiler: cinsiyet perspektifinden bir araştırma (Yayınlanmamış doktora tezi). Manisa Celal Bayar Üniversitesi, Manisa.
• Erdoğan, B. (1997). Örgütsel güç ve politika. Yönetim Dergisi, 8(26), 21-31.
• Erkutlu, V. (2003). yöneticilerin güç kaynakları ve bunların yönetici ve örgütsel etkililik üzerindeki etkileri: beş yıldızlı oteller üzerinde bir uygulama (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Fodor, E. M. (1985). The power motive, group conflict, and physiological arousal. Journal of Personality and Social Psychology, 49, 1408–1415.
• French, J. P. & Raven, B. (1959). The bases of social power. In Dorwin Cartwright (Ed.), Studies in social power (pp. 150-167). Ann Arbor, MI: Institute for Social Research.
• Green, R. D. (1999). Leadership as a function of power. Proposal Management, 54-56.
• İşcan, Ö. F. (2006). Dönüştürücü/Etkileşimci liderlik algısı ve örgütsel özdeşleşme ilişkisinde bireysel farklılıkların rolü. Akdeniz Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11), 160-177.
• Kalemci Tüzün, İ. (2006). Örgütsel güven, örgütsel kimlik ve örgütsel özdeşleşme ilişkisi: uygulamalı bir çalışma (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Kalemci Tüzün, İ. (2009). The impact of identification and commitment on job satisfaction. Management Research News, 32(8), 728-738.
• Karalar, S. (2015). Ödül yönetiminin örgütsel özdeşleşme ile işgücü atikliği üzerine etkisi ve bir araştırma. (Yayınlanmamış doktora tezi). Trakya Üniversitesi, Edirne.
• Kayalı, M. (2011). Okul müdürlerinin kullandıkları güç kaynakları (Uşak ili örneği) (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Uşak Üniversitesi, Uşak.
• Kesen, M. (2016). Linking organizational identification with individual creativity: organizational citizenship behavior as a mediator. Journal of Yaşar University, 11(41), 56-66.
• Köse, C. G. (2009). Örgütsel özdeşleşmenin çalışanların sürekli iyileştirme çabalarına katkısı: bir araştırma (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). İstanbul Üniversitesi, İstanbul.
• Mael, F. A. & Ashforth, B. E. (1992). Alumni and their alma mater: a partial test of the reformulated model of organizational identification. Journal of Organizational Behavior, 13(2), 103-123.
• Özdamar, K. (2003). Modern bilimsel araştırma yöntemleri (1. Baskı Yayın No: 5). Eskişehir: Kaan Kitabevi.
• Özdemir, H. Ö. (2007). Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi: opet çalışanlarına yönelik uygulama (Yayınlanmamış doktora tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Özhan, T. (2016). Okul müdürlerinin kullandıkları güç kaynakları ile öğretmenlerin örgütsel güven düzeylerine yönelik görüşleri arasındaki ilişki (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Düzce Üniversitesi, Düzce.
• Özsöylemez, O. (2009). Algılanan liderlik tarzlarının iş tatmini ve işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisinde örgütle özdeşleşmenin rolü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Pelit, E. (2015). Turizm işletmelerinde insan kaynakları yönetiminin önemi. E. Pelit, (Ed.), Turizm işletmelerinde insan kaynakları yönetimi (1.Baskı) içinde (ss. 61-127). Ankara: Grafiker Yayınları.
• Polat, M. (2009). Örgütsel özdeşleşmenin öncülleri ve ardılları üzerine bir saha çalışması (Yayınlanmamış doktora tezi). Uludağ Üniversitesi, Bursa.
• Popoola, J. K. (2005). Organizational identification and commitment as correlates of job satisfaction (Doktora tezi). Washington DC Howard University.
• Rahim, M. A. (1988). The development of a leader power inventory.multivariate behavioral research, 23, 491-503.
• Schermerhorn, J. R. Hunt, J. G. & Osborn, R. N. (1997). Organizational behavior. (6.Baskı). USA: John Wiley And Sons, Inc.
• Solmaz, H. (2010). Örgütsel özdeşleşmenin işten ayrılma niyetine etkisinde örgütsel adaletin aracılık rolü (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ufuk Üniversitesi, Ankara.
• Topcu, M. K. (2015). Çalışanların kişilik özelliklerinin örgütsel özdeşleşme ve işten ayrılma niyeti üzerine etkisindepsikolojik sözleşme algısının rolü (Yayınlanmamış doktora tezi). Kara Harp Okulu, Ankara.
• Tuna, M. ve Yeşiltaş, M. (2014). Etik iklim, işe yabancılaşma ve örgütsel özdeşleşmenin işten ayrılma niyeti üzerindeki etkisi: otel işletmelerinde bir araştırma. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 25(1), 105-117.
• Türk Dil Kurumu, (2017). Güç’ün kelime anlamı. (Erişim Tarihi: 06.03.2017), http://tdk.gov.tr/index.php?option=com_ gtsvearama=gtsveguid=TDK.GTS.5c1fa0447ee460.74100824.
• Turunç, Ö. ve Çelik, M. (2010). Çalışanların algıladıkları örgütsel destek ve iş stresinin örgütsel özdeşleşme ve iş performansına etkisi. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 17(2), 183-206.
• Ural, A. ve Kılıç, İ. (2013). Bilimsel araştırma süreci ve spss ile veri analizi (4.Baskı). Ankara: Detay Yayıncılık.
• Wong, S. Siu, V. & Tsang, N. (1999). The impact of demographic factors on hong kong hotel employees’ choice of job-related motivators. International Journal of Contemporary Hospitality Management, 11(5), 230-242.
• Yaman, T. (2011). Yöneticilerin paternalist (babacan) lider davranışlarının çalışanların örgütsel özdeşleşmelerine, iş perfromanslarına ve işten ayrılma niyetlerine etkisi: özel sektörde uygulama (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Kara Harp Okulu, Ankara.
• Yarmacı, N. (2012). Psikolojik güçlendirmenin örgütsel özdeşleşmeye etkisi: otel işletmelerinde bir araştırma (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Afyon Kocatepe Üniversitesi, Afyonkarahisar.
• Yeşiltaş, M. (2012). Örgütsel özdeşleşmenin oluşmasında belirleyiciler olarak etik liderlik ve etik iklim: otel işletmelerine yönelik bir uygulama (Yayınlanmamış doktora tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.