The Relationship between Cognitive Flexibility and Self-Regulation Skills

Yıl 2022, Cilt: 24 Sayı: 2, 467 - 479, 27.06.2022

Murat Tuncer , Ramazan Tanaş

https://doi.org/10.32709/akusosbil.903722

Cited By: 3

Öz

In this study, it has been examined whether there is a relationship between cognitive flexibility and self-regulation skills of university students. The cognitive flexibility scale and the self-regulation scale were used in this study by using the correlational survey method. The research was carried out on 289 senior students studying at two randomly selected faculties (Engineering Faculty and Economics and Administrative Sciences Faculty) of Afyon Kocatepe University. In the study, it has been determined that the students' cognitive flexibility and self-regulation scores are high. Only statistically significant difference of opinion was determined in the age variable, which is one of the independent variables of the study. It has been found out that there is no significant and high relationship between the students' academical scores and their cognitive flexibility averages. On the other hand, it has been determined that there is a significant and positive relationship between cognitive flexibility and self-regulation, and opinions about the cognitive flexibility scale have explained 31% of the variance of views on self-regulation skills. Considering the effect of cognitive flexibility on learning, it is recommended to conduct a diagnostic study on cognitive flexibility before or during the learning-teaching process. According to this research finding, an intervention that will support cognitive flexibility may also yield beneficial results in terms of self-regulation.   

Anahtar Kelimeler

Cognitive flexibility, self-regulation, correlational survey method, university students

Bilişsel Esneklik ve Öz Düzenleme Becerileri Arasındaki İlişki

Öz

Bu çalışmada üniversiteden mezun olabilecek nitelikteki öğrencilerin bilişsel esneklik ve öz düzenleme becerileri arasındaki ilişki incelenmiştir. İlişkisel tarama yöntemi kullanılarak yapılan bu araştırmada bilişsel esneklik ölçeği ve öz düzenleme ölçeği kullanılmıştır. Araştırma Afyon Kocatepe üniversitesinin rastgele seçilen iki fakültesinde (Mühendislik ve İktisadi ve İdari Bilimler) öğrenim gören 289 son sınıf öğrencisi üzerinde yürütülmüştür. Araştırmada öğrencilerin bilişsel esneklik ve öz düzenleme puanlarının yüksek olduğu görülmüştür. Araştırmanın bağımsız değişkenlerinden sadece yaş değişkenine göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde görüş farkı belirlenmiştir. Ayrıca öğrencilerin not ortalamaları ile bilişsel esneklik ortalamaları arasında anlamlı ve yüksek bir ilişki olmadığı da tespit edilmiştir. Buna karşın Bilişsel esneklik ve öz düzenleme arasında anlamlı ve pozitif ilişki belirlenmesi ve bilişsel esneklik ölçeğine yönelik görüşlerin öz düzenleme becerilerine yönelik görüşlere ait varyansın %31’ini açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır. Bilişsel esnekliğin öğrenme üzerindeki etkisi dikkate alındığında öğrenme-öğretme sürecine başlanmadan veya süreç içinde bilişsel esnekliğe yönelik bir tanılama çalışmasının yapılması önerilmektedir. Bu araştırma bulgusuna göre bilişsel esnekliği destekleyecek bir müdahale öz düzenleme açısından da yararlı sonuçlar verebilir.

Anahtar Kelimeler

Bilişsel esneklik, öz düzenleme, ilişkisel tarama yöntemi, üniversite öğrencileri

Kaynakça

• Agrawal, S., Norman, G. R., & Eva, K. W. (2012). Influences on medical students’ self- regulated learning after test completion. Medical Education, 46(3), 326-335.
• Aktan, S. (2012). Öğrencilerin Akademik Başarısı, Öz Düzenleme Becerisi, Motivasyonu Ve Öğretmenlerin Öğretim Stilleri Arasındaki İlişki. Doktora Tezi.Balıkesir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Ana Bilim Dalı.
• Altunkol, F. (2011). Üniversite Öğrencilerinin Bilişsel Esneklikleri İle Algılanan Stres Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü. Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi.
• Anderson, P. (2002). Assessment And Development Of Executive Function (Ef) During Childhood. Child Neuropsychology, 8(2), 71-82.
• Anzai, Y., & Yokoyama, T. (1984). Internal Models İn Physics Problem Solving. Cognition And Instruction, 1, 397.
• Asıcı, E., & İkiz, E. F. (2015). Mutluluğa giden bir yol: bilişsel esneklik. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 35, 191-211.
• Bandura, A. (1999). Social Cognitive Theory: An Agentic Perspective. Asian Journal of Social Psychology, 2, 21-41.
• Bilgin, M. (2009). Bilişsel esnekliği yordayan bazı değişkenler. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(36), 142-157.
• Bilgin, M. (2017). Ergenlerin beş faktör kişilik özelliği ile bilişsel esneklik ilişkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 16(62), 945-954.
• Boekaerts, M., & Cascallar, E. (2006). Hoa far have we moved toward the integration of theory and practive in self regulation. Educational Pychology Review., 18, 199-210.
• Boekaerts, M., & Corno, L. (2005). Self- Regulation İn The Classroom: A Perspective On Assessment And Intervention. Applied Psychology: An International Review, 54(2), 199-231.
• Buğa, A., Özkamalı, E., Altunkol, F., & Çekiç, A. (2018). Üniversite Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Düzeylerine Göre Sosyal Problem Çözme Tarzlarının İncelenmesi. Gaziantep Üniversitesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 2(1), 48-58.
• Cabı, E., & Gülbahar, Y. (2008). The Effect Of Subject Field And Gender Of Pre-Service Teachers On Their Preferred Self-Regulated Learning Strategies. Technology Conference, Eskişehir Anadolu Üniversitesi.
• Çalışkan, S., & Selçuk Sezgin, G. (2010). Üniversite Öğrencilerinin Fizik Problemlerinde Kullandıkları Özdüzenleme Stratejileri: Cinsiyet Ve Üniversite Etkileri. Dokuz Eylül Üniversitesi Buca Eğitim Fakültesi Dergisi, 27.
• Canas, J. J., Quesada, F. J., Antoli, A., & Fajardo, I. (2003). Conitive Flexibility And Adaptability To Environmental Changes İn Dynamic Complex Problem-Solving Tasks. Ergonomics, 46(5), 482–501.
• Çelikkaleli, Ö. (2014). Ergenlerde Bilişsel Esneklik İle Akademik, Sosyal Ve Duygusal Yetkinlik İnançları Arasındaki İlişki. Eğitim ve Bilim, 176, 347–354.
• Çuhadaroğlu, A. (2013). Bilişsel Esnekliğin Yordayıcıları. Cumhuriyet International Journal Of Education, 2(1).
• Deak, G. O. (2004). The Development Of Cognitive Flexibility And Language Abilities. Advances İn Child Development And Behavior, 31, 271-327.
• Dennis, P. D., & Vander Wal, J. S. (2010). The Cognitive Flexibility Inventory: Instrument Development And Estimates Of Reliability And Validity. Cognitive Therapy And Research, 34(3), 241-253.
• Diril, A. (2011). Lise Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Düzeylerinin Sosyo-Demografik Değişkenler Ve Öfke Düzeyi İle Öfke İfade Tarzları Arasındaki İlişki Açısından İncelenmesi.
• Ellis, A., & Dryden, W. (2007). The Practice Of Rational Emotive Behavior Therapy.
• Ertürk, G. H. (2013). Öğretmen Çocuk Etkileşiminin Niteliği İle Çocukların Öz Düzenleme Becerisi Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Doktora Tezi. Hacettepe Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara.
• Esen Aygün, H., & Şahin Taşkın, Ç. (2019). Öğretmen adaylarının öğretmenlik uygulaması kapsamında bilişsel esnekliğe ilişkin görüşleri. Eğitimde Nitel Araştırmalar Dergisi, 7(4), 1475-1499.
• Fraenkel, J. R., & Wallen, N. E. (2009). How To Design And Evaluate Research İn Education (7th Ed.).
• Frensch, P. ., & Strenberg, R. J. (1989). Expertise And Intelligent Thinking: When İs İt Worse To Know Better? Advances İn The Psychology Of Human Intelligence, Lea: Hills.
• Gülüm, İ. V., & Dağ, İ. (2012). The Turkish Adaptation, Validity And Reliability Of The Repeatedly Thinking Scale And The Cognitive Flexibility Inventory. Anatolian Journal Of Psychiatry, 13, 216–223.
• Gürbüz Kaptanbaş, E., & Sezgin Nartgün, Ş. (2018). Pedagojik Formasyon Programı Öğrencilerinin Bilişsel Esneklik Ve Öz Yeterlik Düzeyleri. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(55).
• Haşlaman, T. (2005). Programlama Dersi İle Ilgili Öz-Düzenleyici Öğrenme Stratejileri İle Başarı Arasındaki İlişkilerin İncelenmesi: Bir Yapısallık Modeli. ”Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Hacettepe Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü.
• Hofer, B. K., Yu, S. L., & Pintrich, P. R. (1998). Teaching College Students To Be Self Regulated Learners. In D. H. Schunk & B. J. Zimmerman (Eds.), Self- Regulated Learning: From Teaching To Self-Reflective Practice,.
• Jacobson, M. J., & Spiro, R. J. (1995). Hypertext Learning Environments, Cognitive Flexibility, And The Transfer Of Complex Knowledge: An Empirical İnvestigation. Journal Of Educational Computing Research, 12(4).
• Karasar, N. (2009). Bilmsel Araştırma Yöntemleri. Nobel Yayın Dağıtım.
• Kearsley, G. (2000). Explorations in Learning and Instruction: The Theory Into Practice Database. Component Display Theory., Retrieved.
• Laçin Doğan B.G., & Yalçın, İ. (2019). Üniversite Öğrencilerinde Öz-Yeterlilik Ve Stresle Başa Çıkma Stratejilerinin Bilişsel Esnekliği Yordama Düzeyleri. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24(2), 358–371.
• Martin, M. M., & Rubin, R. B. (1995). A New Measure Of Cognitive Flexibility. Psychological Reports, 76, 623–626.
• Mayer, R. E. (1996). Learners As Information Processors: Legacies And Limitations Of Educational Psychology’s Second Metaphor. Educational Psychologist, 31(3/4), 151–161.
• Mayer, R. E. (1998). Cognitive, Metacognitive, And Motivational Aspects Of Problem Solving. Instructional Science, 26, 49–63.
• Ormrod, J. E. (2003). Educational Psychology. New Jersey: Merill Prentice Hall.
• Öz, S. (2012). Ergenlerin Cinsiyet, Sosyo-Ekonomik Ve Öğrenim Kademesi Düzeylerine Göre Bilişsel Esneklik, Uyum Ve Kaygı Puanları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Çukurova Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Pajares, F. (1996). Self-Efficacy Beliefs İn Academic Settings. Review Of Educational Research, 66(4), 543-578.
• Pintrich, P. R. (2000). The Role Of Goal Orientation İn Self-Regulated Learning. In M. Boekaerts S, P.R. Pintrich Ve M. Zeidner (Ed.). Academic Press.
• Ryan, R. M., & Deci, E. L. (2000). Self-Determination Theory And The Facilitation Of İntrinsic Motivation, Social Development, And Well-Being. American Psychologist, 55, 68–78.
• Şahin, F. T. (2015). Beden Eğitimi Ve Spor Yüksekokulunda Öğrenim Gören Öğrencilerin Öz Düzenleme Yeterliliklerinin İncelenmesi. International Journal Of Science Culture And Sport (Intjscs), 4. https://doi.org/Doı: 10.14486/Ijscs406
• Sapmaz, F., & Doğan, T. (2013). Bilişsel Esnekliğin Değerlendirilmesi: Bilişsel Esneklik Envanteri Türkçe Versiyonunun Geçerlik Ve Güvenirlik Çalışmaları. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 46(1), 143-161.
• Schuitema, J., Peetsma, T., & Van Der Veen, I. (2012). Self-Regulated Learning And Students’ Perceptions Of Innovative And Traditional Learning Environments: A Longitudinal Study İn Secondary Education. Educational Studies, 38(4), 397–413.
• Schunk, D. H., & Zimmerman, B. J. (1998). Self- Regulated Learning: From Teaching To Self-Reflective Practice. New York: Guilford Press.
• Tezci, E. (2002). Oluşturmacı Öğretim Tasarım Uygulamasının İlköğretim Beşinci Sınıf Öğrencilerinin Yaratıcılıklarına Ve Başarılarına Etkisi. Yayınlanmamış Doktora Tezi. Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Üredi, I., & Üredi, L. (2005). İlköğretim 8.Sınıf Öğrencilerinin Öz-Düzenleme Stratejileri Ve Motivasyonel İnançlarının Matematik Başarısını Yordama Gücü. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(2), 250–260.
• Üzümcü, B., & Müezzin, E. E. (2018). Öğretmenlerin Bilişsel Esneklik Ve Mesleki Doyum Düzeyinin İncelenmesi. Sakarya University Journal Of Education, 8(1), 8–25.
• Yüksel, İ. (2013). Öğretimsel Stil Tercihlerinin Öz-Düzenleme Beceri Düzeylerini Yordama Gücü. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 20, 212–229.
• Zahal, O. (2014). Özel Yetenek Sınavına Giren Adayların Öğrenme Stilleri Ve Bilişsel Esneklik Düzeyleri İle Sınav Başarıları Arasındaki İlişki. Doktora Tezi, İnönü Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü.