Aktif Yaşlanmanın Başarısı: Kuşaklararası Dayanışma

Yıl 2024, Cilt: 26 Sayı: 2, 742 - 752, 28.06.2024

Ahmed Hamza Alpay

https://doi.org/10.32709/akusosbil.1136087

Öz

Yaşla ilgili bilgi ve becerileri kullanma fırsatları ve anlam duygusu, dinamik yaklaşımlarda çevre ile sürekli etkileşim sağlar. Yaşa bağlı sorunlarla başa çıkmak için çeşitli olasılıklar, sağlık açısından yetersiz kişilerin yeniden entegrasyonu için fırsatlar oluşturmak; kaçınılmaz olarak belirgin öznelerin anlatılarına özgüdür. Aktif yaşlanmada yaşlanmayı ve sağlıklı yaşama deneyimini geliştiren fırsatlar, aile sorumlulukları gibi yaş ve yaşam evresi ile ilgili zorluklar; özellikle yetkinliklerin yükseltilmesi stratejisini içerecektir. Aktif yaşlanmada belirlenen fırsatlardan elde edilen sonuçları bütünleştirmek için yenilikçi bir yaklaşım aranırken, yaşlananlar için yapı; etkili yaşlanma ve sağlıklı yaşam sonuçları elde etmeye odaklanmadır. Kuşaklararası dayanışmada çeşitli bireysel ve bağlamsal özelliklerle ilgili farklılıklar, çerçevenin fırsat boyutu, belki de gelişim hedeflerinde en belirgin olanıdır. Kuşaklararası dayanışmada insanların yaşadığı sorunları, yaşam tarzı ve seçimlerini dikkate alan en iyi sürdürülebilir sonuç; bağlamsal yeteneklerin bir bileşimini gerektirir. Böylece daha farklı seviyelerde tanımlanan yetkinlikler otantik olandan mevcut inisiyatife kadar izlenebilir. Bu makalede, yaşlanmanın gerçekliğinden hareketle, aktif yaşlanmanın bireysel ve toplumsal dinamiklerinin kuşaklararası dayanışmaya olan etkileri incelenecektir.

Anahtar Kelimeler

Aktif yaşlanma, gerçeklik, kuşaklararası dayanışma, paradigma, yaşlanma

Success of Active Aging: Intergenerational Solidarity

Öz

Opportunities that provide continuous interaction with the environment are the use of age-related knowledge and skills in dynamic approaches and a sense of meaning. The various possibilities to create opportunities for the reintegration of the health-deficient, to deal with inevitably age-related problems, are inherent in the narratives of prominent subjects. Age and life stage challenges such as family responsibilities, particularly the strategy of upgrading competencies, is the experience of healthy living in active aging. When seeking an innovative approach to active aging, the structure derived from the opportunities identified for the aging focuses on effective aging and healthy living to integrate results. Differences in individual and contextual characteristics are perhaps most evident in developmental goals in intergenerational solidarity. The best sustainable outcome that takes into account people's problems, lifestyles and choices requires a combination of skills in intergenerational solidarity. The monitoring of competencies defined at more different levels is thus from authentic to current initiative. In this article, the effects of the individual and social dynamics of active aging on intergenerational solidarity will be examined based on the reality of aging.

Anahtar Kelimeler

Active Aging, reality, intergenerational solidarity, paradigm, aging

Kaynakça

• Aisa, R., Larramona, G., & Pueyo, F. (2015). Active aging, preventive health and dependency: Heterogeneous workers, differential behavior. Journal of Economic Behavior & Organization, 117, 1-9.
• Amado, C. A. F., São José, J. M. S., & Santos, S. P. (2016). Measuring active ageing: A Data Envelopment Analysis approach. European Journal of Operational Research, 255(1), 207-223.
• Arun, Ö. (2018). Türkiye'de Yaşlanma Çalışmaları Dün, Bugün, Yarın. Mediterranean Journal of Humanities, 8(2), 41-61.
• Ballantyne, A., Cheek, J., Gillham, D., & Quan, J. (2005). Information about the information: Navigating services and supports for older people. Quality in Ageing and Older Adults, 6(3), 17-23.
• Bartlett, H. (2003). An ageing perspective. Foresight, 5(6), 26-33.
• Black, H. K., & Hannum, S. M. (2015). Aging, Spirituality, and Time: A Qualitative Study. J Relig Spiritual Aging, 27(2-3), 145–165.
• Bordone, V. (2015). Intergenerational solidarity. In J. D. Wright (Ed.), International Encyclopedia of the Social & Behavioral Sciences (Second Edition) (pp. 402-408). New York: Elsevier.
• Cabrita, M., op den Akker, H., Tabak, M., Hermens, H. J., & Vollenbroek-Hutten, M. M. R. (2018). Persuasive technology to support active and healthy ageing: An exploration of past, present, and future. Journal of Biomedical Informatics, 84, 17-30.
• Chung, S., & Kim, J. (2021). The Effects of Intergenerational Program on Solidarity and Perception to Other Generations in Korea. Journal of Social Service Research, 47(2), 219-231.
• Coimbra, S., & Mendonça, M. G. (2013). Intergenerational Solidarity and Satisfaction With Life: Mediation Effects With Emerging Adults. Paidéia, 23(55), 161-169.
• Ellerich-Groppe, N., Schweda, M., & Pfaller, L. (2020). #StayHomeForGrandma –Towards an analysis of intergenerational solidarity and responsibility in the coronavirus pandemic. Social Sciences & Humanities Open, 2(1), 1-5.
• Esendemir, Ş. (2016). Türkiye'de Yerinde Yaşlanma ve Mekân Gerontolojisinin Temel Parametreleri. Sosyoloji Dergisi, 36(2), 411-429.
• Flatt T. (2012). A new definition of aging?. Frontiers in genetics, 3(148), 1-2.
• Hazelton, L., Gillin, L., Kerr, F., Kitson, A., & Lindsay, N. (2019). An ageing well collaboration: opportunity or wicked problem. Journal of Business Strategy, 40(1), 18-27.
• Henkens, K., Schippers, J., Frerichs, F., Lindley, R., Aleksandrowicz, P., Baldauf, B., & Galloway, S. (2012). Active ageing in organisations: a case study approach. International Journal of Manpower, 33(6), 666-684.
• Järva, I. (2014). Intergenerational solidarity in family communication and childrearing among Russians living in Estonia. SHS Web of Conferences, 10, 1-10.
• Kaur, H., Kaur, H., & Venkateashan, M. (2015). Factors determining family support and quality of life of elderly population. International Journal of Medical Science and Public Health, 4(8), 1049-1053.
• Malone, J., & Dadswell, A. (2018). The Role of Religion, Spirituality and/or Belief in Positive Ageing for Older Adults. Geriatrics, 3(28), 1-16.
• Michael, Y. L., Green, M. K., & Farquhar, S. A. (2006). Neighborhood design and active aging. Health & Place, 12(4), 734-740.
• Mowat, H. (2005). Ageing, Spirituality and Health. Scottish Journal of Healthcare Chaplaincy, 8(1), 7-12.
• Özmete, E. (2017). Türkiye'de Kuşaklararası Dayanışmanın Değerlendirilmesi. 1. Baskı, Ankara: Ankara Üniversitesi Basımevi.
• Robbins, T. D., Lim Choi Keung, S. N., & Arvanitis, T. N. (2018). E-health for active ageing; A systematic review. Maturitas, 114, 34-40.
• Stute, P., von Bergen, M., Bitterlich, N., Meissner, F., von Wolff, M., & Poethig, D. (2019). Measuring cognitive performance in way that incorporates the concept of active and healthy ageing (AHA). Maturitas, 125, 27-32.
• Velazquez, A., Martínez-García, A. I., Favela, J., & Ochoa, S. F. (2017). Adaptive exergames to support active aging: An action research study. Pervasive and Mobile Computing, 34, 60-78.
• Zacher, H., Kooij, D. T.A.M., & Beier, M. E. (2018). Active aging at work: Contributing factors and implications for organizations. Organizational Dynamics, 47(1), 37-45.
• Zaidi, A. (2015). Ageing and Development. GSDRC Professional Development Reading Pack no. 25 (1-5). Birmingham, UK: University of Birmingham.