ELAZIĞ’DA KURTLAR VADiSi DiZiSiNiN ALIMLANMASI

Yıl 2007, Cilt: 9 Sayı: 2, 251 - 266, 01.08.2007

Nesrin Kula Demir

Öz

Bu makale, Kurtlar Vadisi dizisinin izleyiciler tarafından bu kadar çok izlenmesinin ardındaki nedenleri araştırmayı hedeflemektedir. Niteliksel araştırma yöntemlerinden olan derinlemesine mülakat ve katılımcı gözlem yöntemleri bu çalışmada kullanılmaktadır. Kültürel Çalışmalar, medya kültürü ve simulasyon kuramı çalışmanın kuramsal çerçevesini oluşturmaktadır. “Elazığ'da insanlar diziyi neden bu kadar çok sevmekte ve izlemektedir" sorusu çalışmanın temel sorunsalını oluşturmaktadır. Çalışmanın sonunda, Elazığ’daki izleyicilerin diziyi “Türkiye’nin gerçeği” olarak alımladıkları ortaya çıkmıştır. Sonuç olarak, izleyiciler bir televizyon metnini simulasyon olarak görmek yerine, gerçek olarak algılamaktadırlar. Bu nedenle, televizyondan gelen mesajlara sadece egemen okuma yapabilmekte, karşıt veya müzakereli okuma yapamamaktadırlar.

This articlc aims to reveal tlıe reasons behind vvatehing the Kurtlar Vadisi serial by audienees. In-dcpth intervicvv and participant observation which are qualitative techniques have been uscd in this study. Cultural Studies, media culturc and simulation thcory constitutcd the thcorctical frame of this article. The main question of the research is “vvhy the people like and watch the serial so much in Elazığ”. As consequence, the audienees in Elazığ interpret the serial as the “reality of Turkey”.
In conclusion, the audienees pcrceive the television texts as real life, instead ol a simulation. Because of this, they can not decode the television messages oppositional or negotiated but only dominant-hegemonic.

Anahtar Kelimeler

Diziler , simulasyon , kültür , kültürel çalışmalar , izleyiciler

Kaynakça

• ADANIR, Oğuz. (2000), Baudrillard’ın Simülasyon Kuramı Üzerine Notlar ve Söyleşiler, İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
• BAUDRİLLARD, John. (1998), Simülarklar ve Simülasyon, çev. Oğuz Adanır, İzmir: Dokuz Eylül Yayınları.
• HALL, Stuart. (1999), “Encoding/Decoding”, Media Studies, Edit. Paul Morris-Sue Thomhom, Edinburgh: Edinburgh Univcrsity Press, s.: 51-61 HOBSON, Doıothy. (1995), “Ev Kadınları ve Medya”, Kadın ve Popüler Kültür, dcr.ve çev. Süleyman İrvan-Mutlu Binark, Aııkara:Ark Yayınları, s.: 147-162. MC QUAİL, Dcıınis, Sven Windahl. (1997), Kitle İletişim Modelleri, çev. Konca Yumlu, Ankara: İmge Kitabevi.
• MUTLU, Erol. (1991), Televizyonu Anlamak, Ankara: Gündoğan Yayınları.
• ÖNÜR, Nimet. (2001), Medya ve Eğitim, İzmir: Barış Yayınları.
• ÖZKÖK, Ertuğrul. (1982). Sanat, İletişim ve İktidar, Ankara: Tan Yanları.
• PROPP, Vladimir. (2001), Masalın Biçimi, çev. Mehmet-Sema Rifat, İstanbul: Om Yayınları.
• SOLMAZ, Yusuf. (2004), Kurtlar Vadisi Çocukları, Ankara: Kül Sanat Yayınları.
• SÖZEN, Edibe. (1999), Söylem, İstanbul: Paradigma Yayınları.