EU Environmental Policies in the Context of Green Theory and Türkiye's Adaptation Process

Yıl 2024, , 224 - 226, 31.01.2024

Tolga Öztürk , İnci Nur Durak

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.1324780

Cited By: 1

Öz

The Green Theory, encompassing various approaches, in addition to green normative thinking and global political economy currents, emphasizes the safety and well-being of non-human living beings. The alignment of environmental legislation in candidate countries with EU environmental regulations not only benefits these countries in terms of their candidacy but also in many aspects such as quality of life. Türkiye, aspiring for full membership in the EU, has undergone legislative changes within the framework of the harmonization process, prioritizing environmental policies that promote development. This study evaluates Türkiye's EU harmonization process within the context of the Green Theory. Furthermore, considering Russia's occupation of Ukraine and global developments, the aim of the article is to methodologically assess Türkiye's relations with the EU in the framework of environmental compatibility.

Anahtar Kelimeler

European Union, Türkiye, Green Theory, Environmental Policies

EU Environmental Policies in the Context of Green Theory and Türkiye's Adaptation Process

Öz

Yeşil Kuram, çeşitli yaklaşımları kapsayan ve yeşil normatif düşünce ile küresel siyasi ekonomi akımlarının yanı sıra, insan dışındaki canlıların güvenliği ve refahını vurgulayan bir teoridir. AB çevre düzenlemeleri ile aday ülkelerin çevre mevzuatının uyumlu hale getirilmesi, bu ülkelerin adaylık süreci açısından değil, aynı zamanda yaşam kalitesi gibi birçok açıdan da fayda sağlar. AB'ye tam üyelik hedefiyle yola çıkan Türkiye, gelişmeyi teşvik eden çevresel politikaları önceliklendirerek uyum süreci kapsamında yasal değişikliklere gitmiştir. Bu çalışma, Türkiye'nin AB uyum sürecini Yeşil Kuram bağlamında değerlendirmektedir. Ayrıca, Ukrayna'nın Rusya tarafından işgalinin ve küresel gelişmelerin dikkate alındığı bu makalenin amacı, Türkiye'nin çevresel uyumluluk çerçevesinde AB ile ilişkilerini kuramsal olarak değerlendirmektir.

Anahtar Kelimeler

Avrupa Birliği, Türkiye, Yeşil Teori, Çevre Politikaları

Kaynakça

• Akdur, R. (2005). Avrupa Birliği ve Türkiye’de çevre koruma politikaları Türkiye’nin Avrupa Birliğine uyumu. Ankara Üniversitesi, Avrupa Topluluğu Araştırma ve Uygulama Merkezi Araştırma Dizisi: 23, Ankara.
• Arı, T., & Gökpınar, F.B. (2019). Green theory in international relations-II, In T. Arı ve E. Toprak (Eds.), Theories of International Relations II (pp.161-178), Anadolu University Publication.
• Arslan, H. (2011). Bir “doğrudan eylem hareketi olarak Greenpeace (yeşil barış). Süleyman Demirel Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sosyal Bilimler Dergisi, 23, 247-258.
• Aydın, A.H., & Çamur, Ö. (2017). Avrupa Birliği çevre politikaları ve çevre eylem programları üzerine bir inceleme. Bingöl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 21-44. https://doi.org/10.29029/busbed.310635
• Bilgin, A.A. (2012). Avrupa Komisyonu. B. Akçay ve İ. Göçmen (Ed.), Avrupa Birliği: Tarihçe, Teoriler, Kurumlar ve Politikalar (s. 179-199) içinde. Seçkin Yayıncılık.
• Budak, S. (2000). Avrupa Birliği ve Türk çevre politikası. İstanbul: Büke Yayınları Araştırma Dizisi 2000-6.
• Budak, S. (2004). Uluslararası çevre düzenlemeleri bağlamında politika, adalet ve katılım. M. Marin, U. Yıldırım (Ed.), Çevre sorunlarına çağdaş yaklaşımlar (s.385-430) içinde. Beta Yayıncılık.
• Buhari G.D., & Aydın D.B. (2021). Gezegensel siyaset manifestosunun ardından yeşil teorinin uluslararası ilişkilerdeki konumu. Uluslararası İlişkiler Dergisi, 19(76), 19-38. https://doi.org/10.33458/uidergisi.1054551
• Council of the European Union (2008, February 18). Retrieved June, 25, 2023 from https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/PDF/?uri=CELEX:32008D0157&from=EN
• Çelik, H., & Çoker, G. (2021). Doğu Hindistan şirketi ve İngiliz Raj’ın Hindistan’daki hâkimiyeti: Yeşil teori çerçevesinde bir analiz. Akademik Hassasiyetler, 8(15), 377-395.
• Diriöz, A.O. (2021). AB yeşil mutabakat kapsamında yeşil ekonomiye dönüşüm süreci, Türkiye-AB ilişkilerine olası etkilerinin değerlendirilmesi. Uluslararası Suçlar ve Tarih, (22), 107-130.
• Dobson, A. (2003). Citizenship and the environment. New York: Oxford University Press.
• Dobson, A. (2007). Green political thought (4th Edition). Routledge. https://doi.org/10.4324/9780203964620
• DSI General Directorate (2022, December 29). Retrieved June, 27, 2023 from http://web.bilecik.edu.tr/onur-polat/files/2019/09/iklim_degisikligi_cerceve_sozlesmesi_ve_turkiye.pdf
• Dunne, T., Milja, K., & Steve, S. (2016). International relations theories (Discipline and Diversity). Ö. Keleçi (Trans.), (1th. Ed.). Sakarya Üniversitesi Kültür Yayınları. (Original work published 2010).
• Duru, B. (1995). Çevre bilincinin gelişim sürecinde Türkiye'de gönüllü çevre kuruluşlari. [Unpublished master's thesis]. Ankara University.
• Duru, B. (2007). Avrupa Birliği çevre politikası, Avrupa Birliği politikaları. Erhan, Ç., Senemoğlu, D. (Der.). İmaj Yayınevi.
• Eckersley, R. (2007). Green theory. In T. Dunne, M. Kurki and S. Smith, (Ed.), International relations theories: Discipline and diversity (pp. 247-265). Oxford University Press.
• Eckersley, R. (2013). Green theory, In T. Dunne, M. Kurki and Steve Smith (Ed.). International Relations Theories (3rd edition., pp. 266-286.). Oxford University Press.
• Egeli, G. (1996). Avrupa Birliği ve Türkiye’de çevre politikaları. Türk Çevre Vakfı Yayınları.
• Erdem, M.S., & Yenilmez, F. (2017). Türkiye’nin Avrupa Birliği çevre politikalarına uyum sürecinin değerlendirilmesi. Optimum Ekonomi ve Yönetim Bilimleri Dergisi, 4(2), 91-119. https://doi.org/10.17541/optimum.292768
• Erk, N. (2017). İklim değişikliği ve tarımsal üretim üzerine etkileri. H. Atik (Ed.). Küresel Isınma, iklim değişikliği ve sosyo-ekonomik etkileri içinde. Nobel Yayıncılık.
• Ertürk, H. (2011). Çevre politikası. Ekin Yayınevi.
• EU Presidency, Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Türkiye. (n.d.). Retrieved June, 23, 2023 from https://www.mfa.gov.tr/paris-anlasmasi.tr.mfa /23.06.2023
• EU Presidency, Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Türkiye. (2022a, January 25). Retrieved June, 23, 2023 from https://www.ab.gov.tr/92.html
• EU Presidency, Ministry of Foreign Affairs of the Republic of Türkiye. (2022b, November 16). Retrieved June, 23, 2023 from https://www.ab.gov.tr/turkiye-ab-bilim-arastirma-teknoloji-ve-yenilikcilik-yuksek-duzeyli-diyalog-toplantisi-brukselde-gerceklestirildi_53281.html
• European Comission (2023, June, 27) Retrieved June, 27, 2023 from https://eur-lex.europa.eu/resource.html?uri=cellar:b828d165-1c22-11ea-8c1f-01aa75ed71a1.0002.02/DOC_1&format=PDF
• European Commission. (2019a, December 11). Retrieved June 24, 2023 from https://eur-lex.europa.eu/legal-content/EN/TXT/HTML/?uri=CELEX:52019DC0640
• European Commission. (2019b, December) Retrieved June, 27, 2023 from https://ec.europa.eu/commission/presscorner/api/files/attachment/859152/What_is_the_European_Green_Deal_en.pdf.pdf
• European Commission. (2019c, December) Retrieved June, 27, 2023 from https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/en/fs_19_6721
• European Commission. (2020, January). Retrieved June, 27, 2023 from https://ec.europa.eu/commission/presscorner/api/files/attachment/860667/Investing_climate_neutral_circular_economy_en.pdf.pdf
• European Commission. (n.d.) Retrieved June, 27, 2023 from https://commission.europa.eu/strategy-and-policy/priorities-2019-2024/european-green-deal/delivering-european-green-deal_en
• Georgiou, C. (2023). Federal fiscal capacity and the challenge of the green transition in the EU. Journal of European Integration, 1-25. https://doi.org/10.1080/07036337.2023.2201699
• İKV. (2000). Amsterdam Antlaşması: Bütünleştirilmiş haliyle Avrupa Birliği kurucu antlaşmaları, Yayına Hazırlayan: Cenk Bolayır, İktisadi Kalkınma Vakfı, İKV:162.
• Kakışım, C. (2022). Avrupa Yeşil Mutabakatı: Yeşil teori perspektifinden bir analiz. Stratejik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi 6(1), 1-16. https://doi.org/10.30692/sisad.1064799
• Kalyoncuoğlu, Y. (2022, November 17). Bakan Kurum: Emisyon Ticaret Sistemi'ni bu yıl sonu hayata geçireceğiz. AA. https://www.aa.com.tr/tr/gundem/bakan-kurum-emisyon-ticaret-sistemini-bu-yil-sonu-hayata-gecirecegiz/2740623
• Kaplan, A. (1999). Küresel çevre sorunları ve politikaları. Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınlan No:19.
• Karluk, S. (2013). Avrupa Birliği Türkiye ilişkileri: Bir çıkmaz sokak. Beta Yayıncılık.
• Kaya, R. (2011). Bir ekoloji hareketi olarak yeşiller ve Türkiye’de Yeşiller Partisi. Yeşil Düşünce Broşür Dizisi-2,1:15.
• Keleş, R. (2015). 100 soruda çevre. İmge Kitabevi Yayınları.
• Kenarlı, G. (2022, Oct 5). İklim değişikliği.Anadolu Ajansı. Retrieved May, 25, 2023 from https://www.aa.com.tr/tr/yesilhat/iklim-degisikligi/paris-iklim-anlasmasinin-onaylanmasinin-uzerinden-1-yil-gecti/1818070
• Kılıç, S. (2001). Uluslararası çevre hukukunun gelişimi üzerine bir inceleme. Cumhuriyet Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 2(2), 131-149.
• Ministry Of Foreign Affairs European Union Presidency (2023, June, 23) https://www.ab.gov.tr/siteimages/birimler/kpb/turkiye-_ab_iliskileri_kronolojisi.pdf
• Öztürk, Ö. (2017). Çevrecilik söylemleri ve Türkiye’deki çevre hareketlerinin seyri. Journal of History Culture and Art Research, 6(2), 441-456. https://doi.org/10.7596/taksad.v6i2.804
• Republic of Türkiye Presidency of The Strategy and Budget. (2019, July 18). Retrieved June, 15, 2023 from https://www.sbb.gov.tr/wp-content/uploads/2022/07/Eleventh_Development_Plan_2019-2023.pdf
• Sipahi, E.B., & Dinçer, S. (2019). Yeşil ideolojiler bağlamında yeşil siyasetin Türkiye’deki siyasi partilere yansımaları. Kent ve Çevre Araştırmaları Dergisi 1(1), 17-57.
• Sümer, V. (2014). Çevre sorunları ve küresel iklim değişikliği. Ş. Kardaş ve A. Balcı (Der). Uluslararası İlişkilere Giriş içinde. Küre Yayınları.
• Şahin, Ü. (2012, January 21). 40.yılında büyümenin sınırları, Yeşil Gazete. Retrieved June, 10, 2023 from https://yesilgazete.org/yesil-sahaf-40-yilinda-buyumenin-sinirlari
• Şahin, Ü. (2017). Başlangıcından bugüne uluslararası iklim değişikliği rejimi. G. Orhan, S. Cerit, and Y. Kaya (Ed.), Uluslararası Çevre Rejimleri (1st Ed., pp. 67- 130) içinde. Dora Yayınları.
• T.C. Ministry Of Commerce. (2021). Retrieved May, 29, 2023 from https://ticaret.gov.tr/data/60f1200013b876eb28421b23/MUTABAKAT%20YE%C5%9E%C4%B0L.pdf
• T.C. Ministry Of Commerce. (2023, February 17). Retrieved May, 29, 2023 from https://ticaret.gov.tr/dis-iliskiler/avrupa-birligi/yani-basimizdaki-dev-pazar-avrupa-birligi
• T.C. Ministry Of Environment, (Urbanization and Climate Change)(n.d.). Retrieved May, 07, 2023 from https://iklim.gov.tr/bm-iklim-degisikligi-cerceve-sozlesmesi-i-33
• Taqwadın, D.A. (2016). Green “international relations” theory. Lembaga Kajian Hukum Aceh/Aceh’s Legal Studies, Indonesia, International Environmental Studies. https://www.academia.edu/5521881/Green_International_Relations_Theory
• Tarhan, K. (2018). Küresel çevre sorunlarının politikleşmesi ve uluslararası ilişkiler teorileri kapsamında analiz. International Journal of Social and Humanities Sciences, 2(1), 152-170.
• Topkaya, B. (2010). Çevre başlığı. Akdeniz Üniversitesi, Çevre Sorunları Araştırma ve Uygulama Merkezi, Antalya.
• Türkeş, M. (2021). What is the UNFCCC Paris Agreement and what are the main issues expected to be discussed in Glasgow? What can be expected from Glasgow in terms of fighting climate change? EKOIQ, 55-67.
• United Nations Framework Convention on Climate Change. (2015). Retrieved June, 30, 2023 from Paris agreement. https://unfccc.int/sites/default/files/english_paris_agreement.pdf
• Üste, R.B. (2015). Doğanın siyaset paradigması: Yeşil siyaset. Sosyal ve Beşerî Bilimleri Dergisi, 7(2), 38-54. Yaşamış, F.D. (1995). Çevre yönetiminin temel araçları. İmge Yayınları.
• Yıldırım, U., & Budak, S. (2010). AB tam üyelik sürecinde Türkiye'nin çevre politikasındaki değişimler. Mustafa Kemal Üniversitesi. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 173-191.