Corporate Reputation: A Study On An Airline Organization In Indonesia

Yıl 2024, , 872 - 884, 30.09.2024

Silvianty Julia Indrıanı , Fulya Erendag Sumer

https://doi.org/10.29023/alanyaakademik.1495695

Öz

Corporate reputation is critical importance because of being the basic criteria for passenger safety in the aviation sector and, also the reason for stakeholders' preferences. Therefore, in this study, the concept of corporate reputation was discussed in the aviation sector, and corporate reputation was examined with the evaluations of stakeholders of an airline company in Indonesia. A quantitative field study was designed, 300 internal stakeholders and 320 external stakeholders were included in the research with a convenience sample, and the obtained data was analyzed with the SPSS program. As a result of the study, it is seen that both stakeholders have a collective perception of reputation for the airline company's corporate reputation, and also they perceive corporate reputation positively.

Anahtar Kelimeler

Corporate Reputation, Stakeholders, Indonesian Airlines, Airline Sector, Corporate Reputation Measurement

Kurumsal İtibar: Endonezya'da Bir Havayolu Kurumu Üzerine Araştırma

Öz

Kurumsal itibar özellikle havacılık sektöründe yolcu güvenliğinin ölçütlerinden biri olması nedeniyle kritik öneme sahiptir ve paydaş tercihlerinin de nedenidir. Bu çalışmada da kurumsal itibar kavramı havacılık sektöründe ele alınmış, Endonezya’daki bir havayolu kurumunun iç ve dış paydaşlarının değerlendirmeleri ile kurumsal itibar incelenmiştir. Nicel bir alan araştırması tasarlanarak 300 iç paydaş, 320 dış paydaş uygunluk örneklemi ile araştırmaya dâhil edilmiş ve elde edilen veriler SPSS programı ile analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucunda; iç ve dış paydaşların havayolu kurumunun kurumsal itibarı için kolektif bir itibar algısına sahip olduğu ve her iki paydaş grubunun da kurumsal itibarı olumlu algıladığı görülmektedir.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal İtibar, Paydaş, Endonezya Havayolu, Havayolu Sektörü, Kurumsal İtibar Ölçümü

Etik Beyan

Bu çalışma için Akdeniz Üniversitesi Rektörlüğü Sosyal ve Beşeri Bilimler Bilimsel Araştırma ve Yayın Etiği Kurulu’nun 15.12.2021 tarihli ve 450 nolu kararınca etik kurul onayı alınmıştır.

Kaynakça

• Abrahamson, E., & Fombrun, C. (1992). Macrocultures: Determinants and consequences. Academy of Management Review, 19(4), 728-755.
• Ahmed, Z., & Rodríguez-Díaz, M. (2020). Analyzing the online reputation and positioning of airlines. Sustainability, 12(3), 1184.
• Air Transport Action Group (ATAG). (2019). Aviation Benefits Report. https://www.icao.int/sustainability/Documents/AVIATION-BENEFITS-2019-web.pdf
• Airport Cooperative Research Program (ACRP). (2008). Annual Report of Progress. http://libraryarchives.metro.net/DPGTL/acrp/2008-acrp-annual-report-of-progress.pdf
• Argenti, P., & Druckenmiller, B. (2004). Reputation and the corporate brand. Corporate Reputation Review, 6, 368–374.
• Balmer, J. (1997). Corporate identity: what of it, why the confusion, and what’s next? Corporate Reputation Review, 1(2), 183 –188.
• Barney, J. (1991). Firm resources and sustained competitive advantage. Journal Of Management, 17(1), 99-120.
• Barney, J. (2001). Is the resource-based view a useful perspective for strategic management research? Yes. Academy of Management Review, 26(1), 41-56.
• Boztepe, H. (2014). Kurumsal çekicilik kavramı ve kurumsal çekicilik unsurlarının algılanan önemini tespi̇t etmeye yönelik bir araştırma. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 46, 1- 21.
• Bromley, D. B. (1993). Reputation, image, and impression management. John Wiley and Sons.
• Chen, H. G., & Yu-Qian, Z. (2015). Social media and human need satisfaction: Implications for social media marketing. Business Horizons, 58(3), 335-345.
• Chun, R. (2005). Corporate reputation: meaning and measurement. International Journal of Management Reviews, 7(2), 91-109.
• Davies, G., & Miles, L. (1998). Reputation management: Theory versus practice. Corporate Reputation Review, (2), 16–27.
• Davies, G., Chun, R., Da Silva, R. V., & Roper, S. (2003). Corporate reputation and competitiveness. Psychology Press.
• Dempsey, N., Bramley, G., Power, S., & Brown, C. (2011). The social dimension of sustainable development: Defining urban social sustainability. Sustainable Development, 19(5), 289-300.
• Dentchev, A. N., & Heene A. (2004). Managing the reputation of restructuring corporations: Send the right signal to the right stakeholder. Journal of Public Affairs, 4(1), 56-70.
• Devine, J. (2021). What role do employees play ın organizational reputation? (Master thesis). The University of Pennsylvania.
• Erdoğan, İ. (2003). Pozitivist metodoloji. ERK Yayınları.
• Fajrina R. S. (2012). Pengaruh reputasi perusahaan dan komunikasi word-of-mouth terhadap pembuatan keputusan melamar kerja. (Master thesis). The University of Indonesia.
• Fombrun, C. J. (1998). Indices of corporate reputation: An analysis of media rankings and social monitors' ratings. Corporate Reputation Review, 1(4), 327-340.
• Fombrun, C. J., & van Riel, B. M. (2007). Essentials of corporate communication, ımplementing practices for effective reputation management. Routledge.
• Fombrun, C. J. (1996). Reputation: Realizing value from the corporate ımage. Harvard Business School Press.
• Fombrun, C. J., Gardberg, N. A., & Sever, J. M. (2000). The reputation quotient SM: A multi-stakeholder measure of corporate reputation. Journal of Brand Management, 7, 241-255.
• Fombrun, C. J., & Van Riel, C. B. M. (2004). Fame and fortune: How successful companies build winning reputations. Prentice Hall.
• Freeman, R. E. (1984). Strategic management: A stakeholder approach. Pitman.
• Freeman, R. E. (2007). Managing for stakeholders. Darden Business Publishing.
• Gotsi, M., & Wilson, A. (2001). Corporate reputation management: Living the brand. Management Decision, 39(2), 99-104.
• Gürbüz, S. (2006). Örgütsel vatandaşlık ile duygusal bağlılık arasındaki ilişkilerin belirlenmesine yönelik bir araştırma. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), 48-75.
• Güven, Ş., & Karaer, M. (2021). İtibar kavramı ve kurum itibarına genel bir bakış. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 8(76), 2896-2903.
• Hall, R. (1992). The strategic analysis of intangible resources. Strategic Management Journal, 13, 135-144.
• Hatch, M. J., & Schultz, M. (2001). Transparency and identity: Modeling organizational ıdentity dynamics. Sage publication.
• Heath, R. L. (2001). Handbook of public relations. Sage Publications.
• International Air Transport Association (IATA) (2016). Annual Report Dublin. https://www.iata.org/contentassets/c81222d96c9a4e0bb4ff6ced0126f0bb/iata-annual-review-2016.pdf
• Karaköse, T. (2007). Kurumların DNA’sı itibar ve yönetimi. Nobel Yayınları.
• Karasar, N. (1991). Araştırmalarda rapor hazırlama. Sanem Matbaacılık.
• Kartasasmita, S., & Claristia, A. (2022). Peran ıntensitas penggunaan ınstagram di masa pandemi covid-19 terhadap kecemasan pada dewasa muda. Jurnal Muara Ilmu Sosial Humaniora, 6(2), 430-437.
• Keni, K., & Sandra, K. K. (2021). Prediksi customer experience dan service quality terhadap customer loyalty: Customer satisfaction sebagai variabel mediasi. Jurnal Muara Ilmu Ekonomi, 5(1), 191-204.
• Kıyat, G. B. (2017). Türkiye’de mobil iletişim sektöründeki̇ markaların itibar katsayısı ve algılanan kalite ilişkisi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 53, 31-64.
• Koçaslan, F. (2018). Havayolu işletmelerinde kriz yönetiminin kurumsal itibar üzerindeki etkisi ve bir araştırma. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Nişantaşı Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Lewellyn, D. (2002). Inquiry within: implementing inquiry-based science standards. Corwinn Pres.
• Majid, N. (2020). Peran reputasi perusahaan dalam membangun kepercayaan pelanggan maskapai penerbangan. Jurnal Ilmu Sosial Manajemen, 1(2), 66-72.
• Men, L. R. (2012). CEO credibility perceived organizational reputation, and employee engagement, Public Relations Review, 38(1), 171-73.
• Nurrasjid, M. N. (2011). Kepuasan penumpang pesawat udara terhadap pelayanan di bandar udara samratulangi-manado. Warta Penelitian Perhubungan, 23(3), 211-220.
• Ortakarpuz, M. (2022). Kurumsal itibar yönetimi ve kurumsal itibarın ölçüm yöntemlerinin karşılaştırılması. (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Özbağ, G. K. (2018). The effects of the perceived corporate reputation on counterproductive work behaviour. International Journal of Tourism, Economic and Business Sciences, 2(2), 140-148.
• Pakan, W. (2008). Faktor penyebab kecelakaan penerbangan di Indonesia Tahun 2000-2006. Warta Ardhia, 34(1), 1-18.
• Poiesz, T. B. C. (1988, Ağustos-Eylül). The image concept: ITS place in consumer psychology and its potential for other psychological areas. 24th International congress of psychology, Sydney.
• Post, J. E., & Griffin, J. J. (1997). Corporate reputation and external affairs management. Corporate Reputation Review, 1(1), 165-71.
• Purba, H. (2017). Mewujudkan keselamatan penerbangan dengan membangun kesadaran hukum bagi stakeholders melalui penerapan safety culture. Jurnal Hukum Samudra Keadilan, 12(1), 95-110.
• Reputation Institute (RI) (2017). About RepTrak®. https://www.researchgate.net/figure/RepTrak-Reputation-ModelReputationInstitute2017RepTrakisthestandard_fig1_323522768#:~:text=Figure%201,RepTrak%E2%84%A2%20Reputation%20Model%20(Reputation%20Institute%2C%202017)%20RepTrak%20is,of%20world's%20best%2Dknown%20companies.
• Rindova, V., & Fombrun, C. J. (1998). Reputation management in global 1000 firms: A benchmarking study. Corporate Reputation Review, 1, 205-212.
• Rosdiana, A. (2013). Analisis kinerja harga pengaruhnya terhadap reputasi dan keputusan menggunakan jasa penerbangan (survei pada penumpang air asia rute bandung-denpasar) (Master thesis). University of Indonesia.
• Savram, M., & Karakoç, A. (2012). Bankacılık sektöründe itibar riskinin önemi. İçinde S. Sarı vd. (Editörler), Internatıonal Conference on Eurasian Economies, 328-332. Kazakistan: Turan University Press.
• Seo, E. J., & Park, J. W. (2016). A study on the impact of airline corporate reputation on brand loyalty. Canadian Center of Science and Education. 10(1), 59-67.
• Smith, A. D., Rupp, W. T., & Motley, D. (2013). Corporate reputation as strategic competitive advantage of manufacturing and service-based firms: multi-industry case study. International Journal of Services and Operations Management, 14(2), 131-156.
• Song, H., Ruan, W., & Park, Y. (2019). Effects of service quality, corporate ımage, and customer trust on the corporate reputation of airlines. Sustainability. 11(12), 3302.
• Srivastava, R. K., Fahey, L., & Christensen, H. K. (2001). The resource-based view and marketing: The role of market-based assets in gaining competitive advantage. Journal of Management, 27(6), 777-802.
• Şatır, Ç. K. (2013). Farklı paydaş algılarının eşzamanlı ölçümü: Kolektif itibar, akademik örgütlerin iç ve dış paydaşlarının algıları üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 19, 45-59.
• Terpstra, V., & Sarathy, R. (1994). International marketing. The Dryden Press. Wiradipradja, E. S. (2008). Wilayah udara negara (state air territory) ditinjau dari segi hukum ınternasional dan nasional Indonesia. Indonesian Journal of International Law, 6, 495.
• Yıldırım, O. (2017). Halkla ilişkilerin stratejik bir işlevi olarak konu yönetimi: bir havayolu şirketinde konu yönetimi analizi (Yayımlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
• Yiğit Açıkgöz, F., & Karakaya, Ç. (2018). Akademik örgütlerde itibar algısı: Akdeniz Üniversitesi’nin iç ve dış paydaşları üzerine bir araştırma. Akdeniz Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi, 30, 191-217.