Yüzyılımızın ortalarından itibaren bilimselliğe bürünen aktarım, son zamanlarda dünyamızdaki küreselleşme süreciyle, ülkelerin birbirlerine dil farklılıklarına rağmen ortak bir dille iletişim kurarak daha yakınlaşmalarını, birbirlerinin kültürlerine olan ilgiyi daha da artırmış ve ülkelerin bu yolla birçok alanda gelişmelerini sağlayan bir araç olmuştur. Bu tanımlama, hemen hemen birçok kuramcı tarafından paylaşılmaktadır. Buradan aktarımının dil ve kültür olmak üzere iki boyutunun bulunduğu anlaşılmaktadır. Bu incelemede, Balsac’ın Goriot Baba romanında geçen Fransız kültürel ögelerin Türkçeye aktarılışlarında iki ayrı çeviri bilimci, Newmark ve Venuti’nin stratejilerinden faydalanılmıştır. İncelemenin ana konusu, kültürel öğelerin aktarımıdır. Bunun için Venuti'nin Yerlileştirme ve Newmark' ın ise “Deyimsel aktarım” yönteminin kültürel ögelerin aktarılmasında daha uygun olduğu görülmüştür. Bu incelemede amaç, Balsac’ın Goriot Baba romanında “Deyimsel aktarım” ve “Yerlileştirme” yoluyla Türkçeye aktarılan kültür öğelerinin üç ayrı çevirmen tarafından, değişik zaman dilimlerinde yapılan çevirilerinin, aktarım açısından karşılaştırmalı bir inceleme yaparak farklılıklarını, benzerliklerini ve hangi kuramcının kuramının uygulandığını örneklerle ortaya koymaktır..
Aktarım Kültürel öğeler Yerlileştirme Yabancılaştırma Deyimsel Aktarım.
Since the mid-20th century, translation has taken on a scientific character, and recently, with the globalization process in our world, it has become a tool that allows countries to come closer together by communicating in a common language despite their linguistic differences, thereby increasing interest in each other's cultures and facilitating developments in various fields. This definition is widely shared by many theorists. It is understood that the translation offers two dimensions: language and culture. In this study, the strategies of two different translation scholars, Newmark and Venuti, were utilized to analyze the transfer of French cultural elements into Turkish. The main theme of this study is the translation of cultural elements. For this purpose, it was observed that Venuti's "domestication" and Newmark's "idiomatic translation" strategy were more suitable for the translation of cultural elements. The aim of this analysis is to reveal the differences and similarities between cultural elements in the translation of Balsac's novel ‘Goriot Baba’, which were transferred to Turkish through ‘idiomatic transfer’ and ‘indigenization’, by three different translators in three different time periods through a comparative and explanatory analysis. Thus, main differences between their theoretical approaches will be discussed based on textual examples.
Translation Cultural Elements Domestication Foreignization Idiomatic Translation
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Fransız Dili, Edebiyatı ve Kültürü |
Bölüm | Araştırma Makalesi |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2024 |
Gönderilme Tarihi | 5 Aralık 2024 |
Kabul Tarihi | 23 Aralık 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 1 Sayı: 1 |