İnsan Hakları İzleme Örgütü Raporlarında 2002-2017 Yılları Arası Türkiye’de İnsan Hakları

Yıl 2018, , 23 - 44, 26.07.2018

Recep Gülmez

https://doi.org/10.30913/alinterisosbil.344887

Öz

İnsan Hakları İzleme Örgütü,
uluslararası insan hakları baskı gruplarından biridir. Yıllık olarak
yayınladığı raporların ülkelerin insan hakları ile ilgili gelişmelerini ele
almaktadır. Baskı grupları devletlerin takip ettiği politikaları etkilemeyi
amaçlamaktadır. İnsan hakları izleme örgütünün yayınladığı bu raporlarda aynı
şekilde devletlerin iç ve dış politikalarını gözden geçirmelerini hedefler. Bu
çalışmada özellikle Adalet ve Kalkınma Partisinin iktidar olduğu dönemler olan
2002-2017 yılları arasında insan haklarının raporlara yansımış görünümü ele
alınmaktadır. Çalışmamızda 2002 ile 2017 yılları arasında yayınlanan raporları
ele almamızın temel nedeni, demokrasiyi savunan ve özgürleştirici, insan
haklarına önem veren bir partinin izlediği politikaların yansımasını görmektir.
Raporların incelenmesi ve analiz edilmesinde Nvivo 11 niteliksel analiz
programından yararlanılmıştır. Raporlar içerik analizine tabi tutulduktan
sonra, ifade özgürlüğü, Kürt hakları ve işkence konularına daha çok önem
verildiği ortaya çıkmıştır. İnsan hakları izleme örgütü Türkiye’nin terörle
mücadelesinde objektif kalamamıştır. Ancak AK parti iktidarı döneminde
raporlara göre insan hakları alanında gerileme görülmektedir.  

Anahtar Kelimeler

İnsan Hakları İzleme Örgütü, Türkiye, İfade Özgürlüğü, Rapor, Kürt Sorunu

Kaynakça

• Ahmet Yatkın, "Avrupa Birliği Üyelik Sürecinde Sivil Toplum Kuruluşları: Güçlü Sivil Toplum Kuruluşları." Avrupa Birliği Üyesi Türkiye, Doğu Anadolu Bölgesi Araştırmaları Dergisi 2008/(2):29-38.
• Alan R Bal. Modern politics and government: Springer,1988.
• Ali Yılmaz Gündüz ve Mehmet Kaya. "Küresel Dünyada Sivil Toplum Kuruluşlarının Ekonomik Kalkınmadaki Rolleri Üzerine Bir Değerlendirme." Akademik Araştırmalar ve Çalışmalar Dergisi 2014/6 (10).
• Alison MS Watson. "Global monitor: Human Rights Watch." New Political Economy 2004/9 (3):441-453.
• Aryeh Neier. The international human rights movement: a history: Princeton University Press, 2012.
• Barbara Heyns and Ireneusz Bialecki. "Solidarność: Reluctant Vanguard or Makeshift Coalition?" American Political Science Review 1991/85 (2):351-370.
• David Beetham and Kevin Boyle. Introducing Democracy 80 Questions and Answers: UNESCO, 2009.
• David Beetham. Defining and measuring democracy, Sage modern politics series. London ; Thousand Oaks, Calif.: Sage Publications, 1994.
• David Beetham. Democracy : a beginner's guide, Oneworld beginners' guides. Oxford: Oneworld, 2005.
• David Beetham. Democracy and human rights. Cambridge, UK Malden, MA: Polity Press ; Blackwell Publishers, 1999.
• David P. Forsythe. Human rights in international relations: Cambridge University Press, 2017.
• Duncan Watts. Pressure groups: Edinburgh University Press, 2007.
• Emilie. M Hafner-Burton and Kiyoteru. Tsutsui. 2005. "Human rights in a globalizing world: The paradox of empty promises." American Journal of Sociology 110 (5):1373-1411.
• Ergun Ozbudun. "AKP at the Crossroads: Erdogan's Majoritarian Drift." South European Society and Politics 2014/19(2):155-167. doi: 10.1080/13608746.2014.920571.
• Ergun Ozbudun. "Turkey's Judiciary and the Drift Toward Competitive Authoritarianism." International Spectator 2015/50(2):42-55. doi: 10.1080/03932729.2015.1020651.
• Esat Çam. Siyaset Bilimine Giriş. İstanbul: Der Yayınları, 2000.
• Hans Peter Schmitz and Kathryn Sikkink. "International human rights." Handbook of international relations:517-537, 2002.
• İdris Bal, Güliz Sütçü ve Murat Silinir. "Uluslararası Siyasetin Aktörleri." In Değişen dünyada uluslararası ilişkiler: uluslararası siyaset, uluslararası hukuk ve temel sorunlar, edited by İdris Bal, 21-53, 2006. Lalezar Kitabevi.
• Korkmaz Tağma. Yeniden Yapılanma Kuralları. İstanbul: Timaş Yayınları, 2001.
• Mehmet Akad. Baskı gruplarının siyasal iktidarla ilişkileri: İstanbul Üniversitesi, Hukuk Fakültesi, 1976.
• Misty Sailors and James. Hoffman. "The language police: How pressure groups restrict what students learn." Journal of Literacy Research 2004/36 (2):283-288. Mustafa Talas. "Sivil Toplum Kuruluşları ve Türkiye Persfektifi." Türklük Bilimi Araştırmaları 2011/29 (29):387-401.
• Neil Stammers. "Social movements and the social construction of human rights." Human Rights Quarterly, 1999/21 (4):980-1008.
• Rabia Karakaya Polat. "The 2007 Parliamentary Elections in Turkey: Between Securitisation and Desecuritisation." Parliamentary Affairs 2009/62 (1):129-148. doi: 10.1093/pa/gsn039.
• Randy L. Abbott. "Pressure groups and intellectual freedom." Public Library Quarterly 1990/10 (2):43-62.
• Reed Brody, Smita Narula, Arvind Ganesan, Joe Stork, Joseph Buttigieg, Jacinda Swanson, and Neve Gordon. "Human Rights and Global Capitalism: A Roundtable Discussion with Human Rights Watch." Rethinking Marxism, 2001/13 (2):52-71.
• Selçuk Akıncı. "Sivil Toplum, Sivil Toplum Kuruluşları ve Sivil Toplum Kuramciları." Gümüshane University Electronic Journal of the Institute of Social Science/Gümüshane Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Elektronik Dergisi 2014/5 (11).
• Tarık Zafer Tunaya. Siyasal kurumlar ve anayasa hukuku. 1980/Vol. 554: İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi.
• Tayyar Arı. Uluslararası ilişkiler ve dış politika: Marmara Kitap Merkezi 2008, İstanbul.
• Thomas Risse-Kappen, Stephen C Ropp, and Kathryn Sikkink. The power of human rights: International norms and domestic change. Vol. 66: Cambridge University Press, 1999.
• Wendy H Wong. Internal affairs: How the structure of NGOs transforms human rights: Cornell University Press, 2012.