Erzurum İli Hınıs İlçesi Sığırcılık İşletmelerinin Sosyo-Ekonomik Yapısı

Yıl 2016, Cilt: 30 Sayı: 1, 27 - 37, 30.06.2016

Olcay Güler Recep Aydın Mete Yanar Abdulkerim Diler Rıdvan Koçyiğit Mehmet Avcı

Öz

Bu araştırmada Erzurum ili Hınıs ilçesinde bulunan sığırcılık işletmelerinin sosyoekonomik durumu hakkında bilgi edinmek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada 378 işletme ile yüz yüze görüşülmüştür. Çalışmada işletme sahiplerinin çoğunlukla 31-40 yaş aralığında bulunduğu tespit edilmiştir. %95,5 oranındaki okuma-yazma bilen işletme sahiplerinin % 70,0’inin ilkokul terk olması çarpıcı bir sonuçtur. Sığırcılık işletme sahiplerinin büyük çoğunluğunun 11-20 yıl arasında sığırcılıkla meşgul oldukları ve daha çok 6 kişilik aileleri olduğu saptanmıştır. İşletme sahibi dışında, hayvanların bakımı ile ilgilenen kişilerin 1-4 kişi olup, genellikle aile üyelerinden karşılanmaktadır. İşletmelerde yabancı işçi oranı (%2,5) oldukça düşük düzeydedir. İşletmelerin sadece %12,0’si herhangi bir birliğe üyedir. İşletmelerin en fazla melez sığırları (%77,2) tercih ettikleri ve bunun nedeni olarak alışkanlıktan dolayı tercih ettiklerini bildirmişlerdir. Hınıs ilçesinde eğitim düzeyi düşüklüğü ve herhangi bir birliğe üye olmama sorununun çözümü için eğitim ve teşvik çalışmalarının yapılması gerektiği söylenebilir. 

Anahtar Kelimeler

Sığır yetiştiricileri, eğitim düzeyi, ailelerin büyüklüğü, çiftçilerin deneyimi

Socio-Economic Structures of Cattle Enterprises in Hınıs District of Erzurum Province

Öz

A Survey research was carried out in 378 enterprises in order to obtain information about socio-economic situations of the cattle farms established in Hınıs district of Erzurum province in this study. It was revealed that owners of the enterprises were generally within a range between 31 and 40 years old. It was a streaking result that 95.5% of the owners of the enterprises was capable of the reading and writing, but 70.0% of these farmers left from primary school before the graduation. It was also found out that owners of the cattle enterprises generally had experience with their job between 11 and 20 years, and they had families mostly consisting of 6 individuals. Number of people dealing with animals excluding owner of the enterprise was maximum 1-4 persons, and the people were generally from their families. Percentages of foreign workers were fairly low (2.5%). Only 12% of the enterprises was member of any association. The enterprises preferred mostly crossbred cattle (77.2%) and they indicated that the reason of their preference is due to their habits. Educational and training activities in Hınıs district should be executed in order to solve the problems as well as the low education level and not being a member in an association. 

Anahtar Kelimeler

Cattle breeders, level of education, family size, experience of the farmers

Kaynakça

• Ahaotu, E.O., Madubiuke, F.N. and Ifut, O.J., 2013. Smallholder dairy production in Southern Nigeria: production, management and milk quality problems. International Journal of Agriculture and Biosciences, 2 (2), 76-81.
• Bakır, G., 2001. Van iline ithal edilen kültür ırkı sığırların özel işletmelere adaptasyonu. Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesi Dergisi, 32 (4), 415-427.
• Bakır, G., 2002. Van ilindeki özel süt sığırcılığı işletmelerinde tercih edilen kültür ırkları. Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Ziraat Fakültesi, Tarım Bilimleri Dergisi, 12 (2), 11-20.
• Bakır, G., ve Kaygısız, A., 2004. Kahramanmaraş yöresinde sığır yetiştiriciliğinin değerlendirilmesi. I. Kahramanmaraş Sempozyumu. 6-8 Mayıs, Kahramanmaraş, s. 1307-1316.
• Baş, K., 2004. Türkiye’de zorunlu eğitim süresinin arttırılmasının sağlayacağı kazançlar. Ankara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Fakültesi Dergisi, 59 (3), 21-42. Alışkanlık S ığ
• Sığır ırklarını tercih nedenleri dayanıklı