This study aims to determine the heat transfer coefficient by comparing results obtained from both experimental methods and empirical expressions. A controlled experiment involving the flow of water through a polyethylene hose was conducted, and the heat transfer coefficient was calculated based on inlet and outlet temperatures. These findings were then compared with values derived from empirical correlations, specifically the Sieder-Tate equation, to assess accuracy and reliability. The experimental setup maintained consistent boundary conditions, including water inlet temperature, airflow rate, and hose orientation. The results indicated that the experimentally determined heat transfer coefficient was 48.30 W/(m²·K), while the empirical calculation yielded a value of 53.44 W/(m²·K). The slight discrepancy between these values highlights minor experimental errors and assumptions inherent in empirical models. Overall, the close agreement between the experimental and empirical values validates the use of empirical correlations for predicting heat transfer coefficients in similar configurations. This study provides valuable insights for optimizing heat transfer processes in various industrial and engineering applications, emphasizing the importance of experimental validation. Future work could explore extended parameter ranges, advanced measurement techniques, and numerical simulations to further enhance the accuracy and applicability of the findings.
Bu çalışma, hem deneysel yöntemlerden hem de ampirik ifadelerden elde edilen sonuçları karşılaştırarak ısı transfer katsayısını belirlemeyi amaçlamaktadır. Suyun polietilen hortumdan akışını içeren kontrollü bir deney yapılmış ve giriş ve çıkış sıcaklıklarına göre ısı transfer katsayısı hesaplanmıştır. Bu bulgular daha sonra doğruluk ve güvenilirliği değerlendirmek için ampirik korelasyonlardan, özellikle de Sieder-Tate denkleminden elde edilen değerlerle karşılaştırılmıştır. Deney düzeneği, su giriş sıcaklığı, hava akış hızı ve hortum yönelimi dahil olmak üzere tutarlı sınır koşullarını korumuştur. Sonuçlar deneysel olarak belirlenen ısı transfer katsayısının 48,30 W/(m²·K) olduğunu gösterirken ampirik hesaplama 53,44 W/(m²·K) değerini vermiştir. Bu değerler arasındaki az farklılık, ampirik modellerin doğasında bulunan küçük deneysel hataları ve varsayımları vurgulamaktadır. Genel olarak, deneysel ve ampirik değerler arasındaki yakın uyum, benzer konfigürasyonlarda ısı transferi katsayılarını tahmin etmek için ampirik korelasyonların kullanımını doğrulamaktadır. Bu çalışma, deneysel doğrulamanın önemini vurgulayarak çeşitli endüstriyel ve mühendislik uygulamalarında ısı transfer süreçlerini optimize etmeye yönelik değerli bilgiler sunmaktadır. Gelecekteki çalışmalar, bulguların doğruluğunu ve uygulanabilirliğini daha da artırmak için genişletilmiş parametre aralıklarını, gelişmiş ölçüm tekniklerini ve sayısal simülasyonları kullanabilecektir.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Makine Mühendisliği (Diğer) |
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 2 Ocak 2025 |
Gönderilme Tarihi | 20 Ağustos 2024 |
Kabul Tarihi | 22 Ekim 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 6 Sayı: 3 |