SES EĞİTİMİNDE KULLANILAN NEFES VE SES EGZERSİZLERİNİN KONUŞMA BOZUKLUKLARININ GİDERİLMESİNDE KULLANILABİLİRLİĞİ

Yıl 2018, , 50 - 63, 24.06.2018

Melike Çakan Gülnihal Gül

https://doi.org/10.5578/amrj.67099

Öz

Konuşma bozuklukları fiziksel, psikolojik ve nörolojik
nedenlerle konuşmanın akıcılığını bozan, bireyin konuşma cesaretini kıran, bazı
ses ve sözcükleri tekrarlayarak ses üretiminde duraksamalara neden olan ve
konuşma ritminde ortaya çıkan aksaklıklardır. Bir başka anlatımla bireyi
konuşma esnasında amacından çıkaran, düşüncelerini ifade etmesini engelleyen,
alışılmadık ve kontrol edilemeyen jest ve mimiklerin oluşmasına neden olan
istemsiz bozukluklardır.  Kendiliğinden
düzelebileceği gibi çeşitli tedavi yöntemleri ile de kontrol altına
alınabilecek olan konuşma bozukluklarının tedavi sürecinde zihinsel ve fiziksel
etkinlikler birlikte yapılmakta; konuşma bozukluğu olan bireye konuşturma,
okutma, sorulara karşılık verme gibi testler uygulanmakta, konuşma terapileri
düzenlenmektedir. Tedavi sürecinde bireyin vücudunu gerginlikten kurtarmak
amacıyla nefes egzersizleri, ses kaslarını çalıştırmak amacıyla ses
egzersizleri, ritimsel bozuklukların giderilmesi amacıyla da ritim ve vurgu
çalışmaları yaptırılmaktadır. Bu çalışmada konuşma bozukluğu tedavisinde
kullanılan yöntemlerin ses eğitimi çalışmalarında kullanılan yöntemlerle
ilişkisi ortaya konulmuş ve ses eğitimi çalışmalarının konuşma bozukluklarının
tedavisinde kullanılabilirliğine değinilmiştir. 
Araştırmanın sonucunda ses eğitimi çalışmalarında sıklıkla kullanılan
doğru nefes ve ses tekniğini kullanabilmeye yönelik egzersizlere, artikülasyon çalışmalarına
ve şarkı söyleme çalışmalarına konuşma bozukluklarının tedavisinde yer
verildiği tespit edilmiştir. 

Anahtar Kelimeler

Ses Eğitimi, Konuşma Bozuklukları

Kaynakça

• Acar, N. (2016). “Nefes, Kullanımı ve Şan Eğitimi” Ulakbilge Sosyal Bilimler Dergisi, Cilt 4, Sayı 8, ss. 231-246
• Aycan, K. (2012). Ses Eğitimi Yöntemlerinin Türkçe Konuşma Eğitimindeki Vurgu Kusurlarının Düzeltilmesine Etkisi (Doktora Tezi). Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Baltacıoğlu, G. A. (2013). Şan İçin Temel Bilgiler ve Ses Egzersizleri, (1. Baskı). Ankara: Müzik Eğitimi Yayınları
• Cenkseven, F. (2000). “Kekemelik Üzerine” Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Sayı 6, ss. 37-48
• Cohen, S. N. (1993). “The Application of Singing and Rhythmic Instruction as a Therapeutic Intervention for Persons with Neurogenic Communication Disorders” Journal of Music Therapy, v.30, p.81-99
• MEB [ Milli Eğitim Bakanlığı] .(2016). Çocuk Gelişimi ve Eğitimi Alanı, Dil, Konuşma Bozuklukları ve Kaynaştırma, Ankara: Milli Eğitim Bakanlığı Yayınları
• Doğan, Y. (2009). “Konuşma Becerisinin Geliştirilmesine Yönelik Etkinlik Önerileri” Türk Eğitim Bilimleri Dergisi, Sayı 7, ss. 185-204
• Dumanoğlu, A. (2006). Kekemelerde Yaygın Kekemelik Tutumlarının Kaygısı ve Depresyon Düzeyleri Açısından İncelenmesi (Yüksek Lisans Tezi). Ege Üniversitesi, İzmir.
• Ege, P. (2006). “ Farklı Engel Gruplarının İletişim Özellikleri ve Öğretmenlere Öneriler” Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Özel Eğitim Dergisi, Sayı 7, ss. 1-23
• Erdem, İ. (2013). “Konuşma Esnasında Karşılaşılan Konuşma Bozuklukları ve Bunları Düzeltme Yolları” Adıyaman Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi Türkçenin Eğitimi Özel Sayısı, Sayı 11 ss. 415-448
• Evren, F.G. (2006). Ses Eğitimi Yöntemlerinin Ses Hastalıklarının Tedavisinde Kullanımı (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Gönç Şavran, T. (2012). Nicel ve Nitel Araştırmalarda Kullanılan Araştırma Teknikleri. T.Gönç Şavran (Editör), Sosyolojide Araştırma Yöntem ve Teknikleri (ss. 64-104). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Web-Ofset
• Helvacı, A. (2012). Şarkı Söyleme Eğitimi (1.Baskı) Bursa, Ekin Yayınevi
• Kösreli, S. (2016). “Ses Eğitimi Çalışmalarının Kekemeliğin Tedavisinde Kullanılabilirliği” Erzincan Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 18, ss.374-390
• Kurudayıoğlu, M. (2003). “Konuşma Eğitimi ve Konuşma Becerisine Yönelik Etkinlikler” TÜBAR-XIII, ss.287-309
• Madanoğlu Kınalı, G. (2005). Kekeme Çocuklar İçin Bir Tarama Çalışması ve Kekemelikle Baş Etme Konusunda Hazırlanmış Bir Programın Değerlendirilmesi (Doktora Tezi). Marmara Üniversitesi, İstanbul.
• Maviş, İ. ve Özbabalık, D. (2006). “Yaşlılıkta Nörolojik Temelli İletişim Sorunları ve Dil ve Konuşma Terapisi” Sosyal Bilimler Dergisi, Sayı 1, ss.1-18
• Norton, A., Zipse, L., Marchina, S.& Schlaug, G. (2009). “Melodic İntonation Therapy Shared İnsights On How İt İs Done and Why İt Might Help” Annals Of The New York Academy of Sciences, pp.431-432
• Nurol, S. (2009). Spikerlik Eğitiminde Ses Kalitesi ve Boğumlama Bozukluklarının Düzeltilmesinde Ses Eğitimi Yöntemlerinin Etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Selçuk Üniversitesi, Konya.
• Ömür, M. (2001) Sesin Peşinde (1. Baskı). İstanbul: Pan Yayıncılık
• Paker, Ş. Yücel Kırcı, D. Öztürk, E. (2008). Bireysel Ses Eğitimi (1. Baskı). İstanbul: Milli Eğitim Bakanlığı
• Schalaug, G., Norton, A., Marchina, S., Zipse, L. & Wan, Y.C. (2009). “From Singing to Speaking: Facilitating Recovery From Nonfluent Aphasia” Future Neurology, V.5 n.5
• Sönmez, A. (2014). Güzel Sanatlar Liseleri Müzik Bölümlerinde Bireysel Ses Eğitimi Dersinin Doğru ve Güzel Konuşma Becerisine Etkisi (Yüksek Lisans Tezi). Adıyaman Üniversitesi, Adıyaman.
• Tanrıdağ, O. (2009). “Nöroloji Pratiğinde Konuşma ve Dil Bozuklukları.” Türk Nöroloji Dergisi, Sayı 15, ss. 155-160
• Titze, R.I. (2006). “Voice Training and Therapy Eith a Semi-Occluded Vocal Tract: Rationale and Scientific Underpinnings” Journal of Speechi Language, and Hearing Research, V.49, pp.448-459
• Uçgun, D. (2007). “Konuşma Eğitimini Etkileyen Faktörler” Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Sayı 22 ,ss. 59-67
• Wan, Y., Rüüber, T., Hohmann, A., Schlaug, G. (2010) “The Therapeutic Effects of Singing in Neurological Disorders” Music Perception: An Interdisciplinary Journal, V. 27, pp. 87-295
• Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2006). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.