Özet
Yaylı
çalgılarda kullanılan yayın ilk kez Asya’da ortaya çıktığı bilinmektedir.
Tarihi tam olarak bilinmese de at kıllarının yaylarda kullanımı 13.yy’a kadar
uzanmaktadır. 16.yy ve 17.yy’larda gelişim gösteren yay, 18.yy’da dönemin
bestecileri tarafından yay tekniklerinin geliştirilmesiyle beraber ideal çalışa
uygun hale getirilmiş ve günümüzdeki halini almıştır. Viyoladan nitelikli ses
elde etmek zorlu ve sabır gerektiren bir süreçtir. Bu süreçte yay kullanımı,
ses ve ton çıkarmada önemli yer tutar. Yay tekniğinin temel unsurları; tutuş,
sağ el ve kol kullanımı, elden bilek hareketi, kol ağırlığı, yayın doğru
yerinde çalmak, yayın her bölgesinden (alt yarı, orta, üst yarı) pürüzsüz ses
elde etmek gibi teknik yöntemlere dayanır. Başlangıçtan itibaren bu temel
unsurları öğrenmek, yay tekniğinin oluşmasında önemli rol oynar.
Birebir gözlemlenmiş tecrübeler göre; viyola
eğitimi alan öğrencilerde sağ el ve kol tekniğinin zayıflığı gözlemlenmiştir.
Sol el teknik çalışmalarına verilen önemin sağ el teknik çalışmalarına da
verilmesi gerekmektedir. Yayın doğru kullanımı eser yorumu için son derece
önemlidir. Ön kol ve üst kol kullanımı, parmak ve kol ağırlıklarının tele doğru
aktarılması üzerine yapılacak çalışmalar sağ el tekniği için geliştirici
olacaktır. Bu çalışmada, viyola yayının tarihi gelişimi, yapısı hakkında öz
bilgi verildikten sonra tutuş, sağ el ve kol kullanımı, ton üretiminde yayın
kullanım yöntemleri ve yay seçiminde dikkat edilecek unsurlar ele alınmış ve
yüzyılın müzisyenlerinden örnekler verilerek kaliteli ses üretimine yardımcı
bilgiler verilmiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2019 |
Kabul Tarihi | 1 Temmuz 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 10 |