FLÜT EĞİTİMİNDE EKOLLER, EVRENSELLEŞME SÜRECİ VE BU SÜRECE USTALIK SINIFLARININ ETKİSİ

Yıl 2020, Cilt: 6 Sayı: 11, 1 - 22, 27.01.2020

Gökçe Sarvan

Öz

Çalıcıların
ortak teknik ve müzikal anlayışlarla ortaya çıkardıkları eser ve performansların
bütününe ekol denmektedir. Flüt tekniğinde de ekoller ses rengi, artikülasyon, vibrato,
müzikal anlayış gibi pek çok öğeyi yakından etkilemiştir. Savaşlar, ekonomik
kaygılar gibi sebeplerle yer değiştiren ekollerin öncü sanatçıları, flüt
teknikleri ve stillerini farklı ülke ve kıtalarda solistlik, orkestracılık,
eğitmenlik yoluyla yaymışlardır. Bu süreçte farklı kültürlere sahip sanatçılar
arası etkileşimlerin en etkin olduğu yer ustalık sınıfları olmuştur. Çalışmada flüt
tekniğinin tarihsel gelişiminde ekollerin teknik ve müzikal etkisinin
araştırılması, ekollerin evrenselleşme sürecinde ustalık sınıflarının etkisinin
incelenmesi amaç edinilmiştir. Literatür araştırması, kişisel sanat eğitimim
boyunca katıldığım ustalık sınıfları, çalıcılıkları referans sayılabilecek pek
çok sanatçının ustalık sınıflarına, ders ve konser kayıtlarına erişim bu
çalışmaya ışık tutmuştur. Ulusallaşma evresinde pek çok ülkenin sanatçılarının
kimliklerini icralarına yansıttığı göz önünde bulundurularak flüt tekniğine ve
literatürüne en çok etki eden ekoller kısıtlığında çalışılmıştır. Çalışmanın
ilk bölümünde müzikte ulusal kimlikleşme, ekollerin doğuşu ve temel ekoller
incelenirken ikinci bölümde ustalık sınıflarının evrenselleşme sürecine
katkısına yer verilmiştir. Dünya tarihi ve müzik tarihinin iç içe gelişimi
ulusallaşma döneminde sanatçıların performanslarına ulusal kimlikler
kazandırırken; bilhassa ustalık sınıfları ve teknolojik gelişimler yardımıyla
sanatçılar arası artan etkileşimler sanatçıların çalıcılıklarını teknik anlamda
birbirine yaklaştırmış, ortak estetik anlayışlar, sentez ekoller yaratılmasına
yardımcı olmuştur.

Anahtar Kelimeler

Ekol, Evrenselleşme, Flüt, Ulusalcılık akımı, Ustalık sınıfları

Kaynakça

• Aksoy, R., N. (2009). Flütte ton kavramı ve ton eğitiminde kullanılan Marcel Moyse’un ‘de la sonorite’ adlı kitabının incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi.) Gazi Üniversitesi, Ankara.
• Alıcı, S. (2010). Paul Taffanel ve Morceaux Imposé geleneği. (Sanatta Yeterlik Tezi.) Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. 23 Temmuz 2019, https://docplayer.biz.tr/60991543-Paul-taffanel-ve-morceaux-impose-gelenegi.html
• Araboğlu, T. (Aralık 2011). Viyolonselde Yayın ve Ekollerin Tarihsel Gelişimi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 13(2), 37-48. 23 Temmuz 2019, http://dergipark.gov.tr/download/article-file/321507
• Ayas, O. G. (Bahar 2016). Musiki İnkilabı ve Rus Modeli: Karşılaştırmalı Müzik Sosyolojisi Açısından Bir Tartışma. Bilig Türk Dünyası Sosyal Bilimler Dergisi, 77, 131-155. 23 Temmuz 2019, http://bilig.yesevi.edu.tr/yonetim/icerik/makaleler/999-published.pdf
• Ayaz, N. ve Nayir, A. (2017). Müzik Eğitimi Verilen Akademik Kurumlarda Ses Eğitiminin Uzman Görüşleri Doğrultusunda Değerlendirilmesi. Sanat Eğitim Dergisi, 5(2), 157-185, doi: 10.7816. 23 Temmuz 2019, http://www.sanategitimidergisi.com/makale/pdf/1507707116.pdf
• Bulut, S. (2015). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Müzik Eğitimi Anabilim Dalı Lisans Programı Flüt Dersinde Kullanılan Cecile Chaminade Op. 107 Flüt Konçertinosu’nun Uygulanabilirliğine Yönelik Teknik Önerilerin Belirlenmesi. Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 34(1), 56-74. 23 Temmuz 2019, http://dergipark.gov.tr/download/article-file/188073
• Cohen, S. (2003). Bel Canto Flute: The Rampal School, (1). Winzer Press: New York.
• Coşkuner, S. (Ocak 2015). Türk Keman Ekolü Neden İstenilen Düzeyde Değildir?. Afyon Kocatepe Üniversitesi Akademik Müzik Araştırmaları Dergisi, 1(1), doi: 10.5578/AMRJ.8607 23 Temmuz 2019, http://amader.aku.edu.tr/sayi1/4)sonatcoskuner.pdf
• Creech, A., Gaunt, H., Hallam, S. ve Robertson, L. (Kasım 2009). Conservatoire students’ Perceptions of Masterclasses. British Journal of Music Education, 26(03):315 - 331 doi: 10.1017/S026505170999012X 23 Temmuz 2019, http://discovery.ucl.ac.uk/1507446/1/Creech2009Conservatoire315.pdf
• Demetra Baferos Fair, M., M. (2003). Flutists’ family tree: in search of the American flute school. (Doktora Tezi). The Ohio State University, Ohio. 23 Temmuz 2019, https://etd.ohiolink.edu/rws_etd/document/get/osu1054645874/inline
• Gabaron, N. (Mayıs 2005). L’enseignement de la flute traversiere, histoire de la constitution d’une disipline d’excellence en France. 23 Temmuz 2019, http://www.cefedem-aura.org/sites/default/files/recherche/memoire/gabaron.pdf
• Hepyücel, C. (2009). 19. yüzyıldan günümüze Fransız ekolü ve Marcel Moyse’un flüt sanatına etkileri. (Sanatta Yeterlik Tezi). Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir. 23 Temmuz 2019 http://acikerisim.deu.edu.tr/xmlui/bitstream/handle/12345/9527/239137.pdf?sequence=1&isAllowed=y
• Kocakülah, G. (2014). Solo flüt repertuvarında A. Honegger’in “Danse de la Chevre”, E. Bozza’nın “Image”, J. Ibert’in “Piece” adlı eserlerinin incelenmesi. (Yüksek Lisans Tezi). Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi, İstanbul.
• Kurtaslan, H. (Ağustos 2014). Flüt Ekollerinin Müzik Eğitimi Anabilim Dallarındaki Yeri ve Önemi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 3(3), Makale no: 22, 244-252. 23 Temmuz 2019, http://www.jret.org/FileUpload/ks281142/File/22.kurtaslan.pdf
• Master class. (t.y.) Wikipedia online. 15 Nisan 2009, http:// en.wikipedia,org. akt. Hanken, I, M,. (2010). The Benefits Of The Masterclass. Nordic Research in Music Education, 12, 149-160. 23 Temmuz 2019 https://core.ac.uk/download/pdf/52073370.pdf
• Mustan Dönmez, B. ve Oyan, S. (Aralık 2015). “Ulusalcılık Akımı” Bağlamında Yerel Müzik Öğelerinin Uluslar arası Sanat Müziğindeki Kullanımı. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(18), 87-102. 23 Temmuz 2019 http://www.asosjournal.com/Makaleler/84777441_857%20Banu%20MUSTAN%20D%C3%96NMEZ.pdf
• Powell, A. (2002). The Flute (1). Yale University Press: Londra.
• Raposo, J., A. (2007). Defining the British Flute School: a study of British flute performance practice 1890-1940. (Doktora Tezi). The University of British Columbia, Kanada. 23 Temmuz 2019, file:///C:/Users/Pc/Downloads/ubc_2007-319123%20(1).pdf
• Sadie, S. (Ed.). (1980). The new Grove dictionary of music and musicians, (1). Hong Kong: South China Printing Company.
• Say, A. (2002). Müzik sözlüğü, (1). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Say, A. (2010). Müzik ansiklopedisi, besteciler, yorumcular, eserler, kavramlar, (2). Ankara: Müzik Ansiklopedisi Yayınları.
• Stil. (t.y.). Türk Dil Kurumu güncel Türkçe sözlük içinde. 23 Temmuz 2019, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bed5fd6acd475.17447599
• Teknik. (t.y.). Türk Dil Kurumu güncel Türkçe sözlük içinde. 23 Temmuz 2019, http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5bed5ff68fa942.50011680
• Yöre, S. (2011). Çağdaş Müzik: Bestecilik Ana Akımları, Teknikleri ve Başlıca Besteciler. Ç. Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 1-20. 23 Temmuz 2019, http://turkoloji.cu.edu.tr/GENEL/seyit_yore_cagdas_muzik_bestecilik_ana_akimlari.pdf