Giuseppe Verdi (1813-1901) asıl çıkışını, 1842’de (henüz yirmi dokuz yaşındayken) yazmış olduğu Nabucco operası ile gerçekleştirmiştir. Teknik açıdan bakıldığında orkestralaması yer yer sert ve köşeli olan eserde koro, dinamizmini hiç kaybetmez. Düet, terzet ve ansambllar bakımından zengin bir opera olan Nabucco’nun temel şan partisi, “Nabucco” değil “Abigaille”dir. Karakter olarak bakıldığında ise hem “Nabucco” hem de “Abigaille”, “iyi” ya da “kötü”yü aşan gerçekçi bir yaklaşımla ele alınmışlardır. Eserin sosyo-politik arka planı söz konusu olduğunda, seçtiği librettolar ve onları ele alış tarzıyla İtalyan halkının Avusturya’ya karşı verdiği bağımsızlık mücadelesine destek olan Verdi’nin bu mücadelenin manevi bir önderi olduğu belirtilmelidir. Nabucco, bu manevi bayraktarlığın ilk somut göstergesidir. Bu çalışmanın amacı, Verdi’nin Nabucco operasının; müziği, dramatik karakterleri ve sosyo-politik arka planı ile incelenmesidir. Çalışmada tercih edilen yöntem, partitur ve libretto odaklı yorumdur. Eserin partituru yani şef notası temel alınarak orkestralaması, koroları, ansamblları ve şan partileri; librettosu yani metni temel alınarak ise dramatik karakterlerin psikolojik özellikleri çözümlenmiştir. Çalışma sonunda; Verdi’nin Nabucco operasının orkestralama açısından bir erken dönem eseri, koro kullanımının besteci açısından tipik, temel şan partisinin ise bestecinin ilk dönem operalarında sık gözlenen “dramatik-koloratur” nitelikte bir parti olduğu; ayrıca Nabucco karakterinin Verdi’nin “acı çeken baba” motifine, Abigaille’nin ise “sosyal şartları içinde ele alınan kötü”ye örnek teşkil ettiği bulunmuştur. Nabucco operasının, o yıllarda ulusal birlik ve bağımsızlık mücadelesi veren İtalyan halkının sosyal ve siyasal taleplerinin bir ifadesi olan ilk gerçek Verdi operası olduğu da çalışmanın bulguları arasındadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | Makaleler |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Haziran 2020 |
Kabul Tarihi | 3 Haziran 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Cilt: 6 Sayı: 12 |