BibTex RIS Kaynak Göster

Determination of the Effect of Thalassemia Training Programs on the Educational Level of Thalassemia Traits

Yıl 2015, Cilt: 15 Sayı: 4, - , 01.04.2015
https://doi.org/10.17098/amj.11897

Öz

Objectives: The aim of this study is to determine the effect of thalassemia training programs on the educational level of thalassemia traits.

Material and Methods: In this study, 67 individuals that have been diagnosed as thalassemia traits in their premarital hemoglobinopathy screening between July 2014 and February 2015 in Kahramanmaraş Mother and Child Care and Family Planning Center, were enrolled. A survey formed by researchers was presented to all participants. Ten knowledge questions about thalassemia were addressed to participants prior to the training. Each question was scored with one point and the educational level was evaluated on 10 points. Then individuals were given a training program of 15 minutes, and the items were requestioned.

Results: Forty two (62.7% ) of participants were male, 25 (373%) were female, and the mean age was 26.01±5.80 (min=18, max=50). Thirty four (50.7%) participants stated that they had heard about thalassemia disease before, while 33 (49.3%) participants stated they did not. Nineteen participants (49.3%) agreed with the expression ‘Consanguineous marriage increases the risk for being a thalassemia trait’ while 42 participants (62.7%) had no idea, and 6 participants (9.0%) did not agree with the expression. Twenty two participants (32.8%) agreed with the expression ‘Child of two thalassemia traits may have thalassemia’ while 38 participants (56.7%) did not claim an idea, and 7 participants (10.4%) did not agree with the expression. Mean score of the survey before the training program was 3.52±3.23, and the mean score of the test after training was 8.80±1.52. We found that educational level of participants increased significantly after the training  (p<0,001). In our study, mean score of women before the training was  3.32±3.00, and the score of men was 3.64±3.39. Educational levels of men and women were similar (p=0.696). We found that the mean score of individuals that were high school graduates or below was 3.26±3.44, and the mean score of individuals that were university graduates or above was 3.15±3.04. Educational levels of high school graduates or below and university graduates or above were similar (p=0.912).

Conclusion: We determined that thalassemia traits seriously lacked information about thalassemia. Furthermore, we detected that the training program about thalassemia increased

their educational level significantly. The efficiency and significance of training programs in struggle against thalassemia was manifested.

 

Kaynakça

  • Nathan DG, Orkin SH. The thalassemias. İn: Nathan DG, Orkin SH, Ginsburg D eds. Nathan and Oski’s Hematology of Infancy and Childhood 6th ed. Philadelphia: Saunders; 2003:842-921.
  • Cao A, Galanello R. Beta-thalassemia. Genet Med 2010;12:61-76.
  • Guler E, Caliskan U, Albayrak C, Karacan M. Prevalence of beta thalassemia and sickle cell anemia trait in premarital screening in Konya urban area, Turkey. J Pediatr Hematol Oncol 2007;29:783-5.
  • Çavdar AO, Arcasoy A. The incidence of ß-thalassemia and abnormal hemoglobins in Turkey. Acta Hematol 1971;45:312-8.
  • Kazazian HH, Boehm C. Molecular basis and prenatal diagnosis of β-thalassemia. Blood 1988;72:1107-16.
  • Cao A, Gossens M, Pirastu M. β-thalassemia mutations in Mediterranean populations. Br J Hematol 1989;71:309-21.
  • Canatan D, Kose MR, Ustundag M, Haznedaroglu D, Ozbas S. Hemoglobinopathy control program in Turkey. Community Genet 2006;9:124-6.
  • Canatan D. Talasemi ve hemoglobinopatilerin dünyada ve Türkiyede durumu. Turkiye Klinikleri J Hem Onc-Special Topics 2010; 3(1): 1-4.
  • Modell B, Darlison M. Global epidemiyology of hemoglobin disorders and derived service indicators. Bull World Health Organ 2008;86:480-7.
  • Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü. Hemoglobinopati kontrol programı. Turkiye Klinikleri J Hem Onc-Special Topics 2010;3(1):5-8.
  • Amato A, Grisanti P, Lerone M et al. Prevention strategies for severe hemoglobinopathies in endemic and nonendemic immigration countries: The Latium example. Prenat Diagn 2009;29:1171-4.
  • Cao A, Pirastu M, Rosatelli MC. The prenatal diagnosis of thalassaemia. Br J Haematol 1986;63:215-20.
  • Yaprak I. Beta talasemi tanı ve tedavisinde güncel yaklaşımlar. Sted 2004;13:58-9.
  • Al Sulaiman A, Suliman A, Al Mishari M, Al Sawadi A, Owaidah TM. Knowledge and attitude toward the hemoglobinopathies premarital screening program in Saudi Arabia: population-based survey. Hemoglobin 2008;32:531-8.
  • Mitwally HH, Abd El-Rahman DA, Mohamed NI. Premarital counseling: view of the target group. J Egypt Public Health Assoc 2000;75:31-51.
  • Kosaryan M, Vahidshahi K, Siami R, Nazari M, Karami H, Ehteshami S. Knowledge, attitude, and practice of reproductive behavior in Iranian minor thalassemia couples. Saudi Med J 2009;30(6):835-9.
  • Balcı YI, Ergın A, Polat A, Atılgan T, Uzun U, Koyuncu H. Thalassemia Premarital Screening Program: Public View, What has been Done, What Needs to be Done? UHOD 2014;24(4):247-52.
  • Gülleroğlu KS, Sarper N, Gökalp AS. Public education for the prevention of hemoglobinopathies: a study targeting Kocaeli University students. Turk J Hematol 2007; 24:164-70.
  • Çatak B, Sütlü S, Kılınç S, Badıllıoğlu O, Canatan D. Prevalence of β thalassemia trait among the 8th grade primary school students in Burdur. Cumhuriyet Med J 2013;35:193-8.

Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi

Yıl 2015, Cilt: 15 Sayı: 4, - , 01.04.2015
https://doi.org/10.17098/amj.11897

Öz

Amaç: Bu çalışmada talasemi konusunda verilen eğitimlerin, talasemi taşıyıcılarının bilgi düzeyi üzerine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır.

Materyal ve Metot: Bu çalışmaya Temmuz 2014 ile Şubat 2015 tarihleri arasında Kahramanmaraş Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması birimine evlilik öncesi hemoglobinopati taraması amacıyla başvurup, talasemi taşıyıcısı tanısı konulan 67 birey dahil edildi. Katılımcılara araştırmacılar tarafından geliştirilen soruları içeren anket formu uygulandı. Talasemi konusunda 10 bilgi sorusu eğitim öncesi katılımcılara soruldu, her bir soru bir puan olarak değerlendirildi ve katılımcıların bilgi düzeyi 10 puan üzerinden belirlendi. Sonrasında bireylere 15 dakikalık eğitim verildi, aynı sorular eğitim sonrası katılımcılara tekrar uygulandı ve aynı sistematikle değerlendirildi.

Bulgular: Katılımcıların 42’si (%62,7) erkek, 25’i (%37,3) kadın, yaş ortalaması 26,01±5,80 (min=18, max=50) olarak saptandı. Bireylerin 34’ü (%50,7) daha önce talasemi hastalığını duyduğunu, 33’ü (%49,3) ise duymadığını belirtti. ‘Akraba evliliği talasemi taşıyıcılığı riskini arttırır’ ifadesine bireylerin 19’u (%28,4) katıldığını, 42’si (%62,7) fikri olmadığını, 6’sı (%9,0) katılmadığını belirtti. ‘Talasemi taşıyıcısı olan iki çiftin çocukları talasemi hastası olabilir’ ifadesine bireylerin 22’si (%32,8) katıldığını, 38’i (%56,7) fikri olmadığını, 7’si (%10,4) ise katılmadığını belirtti. Katılımcıların eğitim öncesi bilgi testinde puan ortalaması 3,52±3,23, eğitim sonrası testte puan ortalaması 8,80±1,52 olarak belirlendi. Bireylerin eğitim sonrasında bilgi düzeyinin, eğitim öncesine göre anlamlı seviyede arttığı saptandı (p<0,001). Çalışmamızda eğitim öncesi kadınların bilgi skoru 3,32±3,00, erkeklerin 3,64±3,39 olarak tespit edildi. Kadın ve erkeklerin bilgi düzeyi benzerdi (p=0,696). Çalışmamızda eğitim seviyesi lise ve altında olan bireylerde bilgi puan ortalaması 3,26±3,44, üniversite mezunu olanlarda 3,15±3,04 olarak saptandı. Eğitim seviyesi lise ve altında olanlar ile üniversite mezunlarının bilgi skorunun benzer olduğu saptandı (p=0,912).

Sonuç: Çalışmamızda talasemi taşıyıcısı olan bireylerin talasemi konusunda önemli bilgi eksiklikleri olduğu saptandı. Ayrıca bu bireylere talasemi konusunda verilen eğitimin, bireylerin bilgi düzeylerini anlamlı seviyede arttırdığı belirlendi. Talasemi ile etkin mücadelede verilen eğitimlerin etkinliği ve önemi ortaya konuldu.


 

 

Kaynakça

  • Nathan DG, Orkin SH. The thalassemias. İn: Nathan DG, Orkin SH, Ginsburg D eds. Nathan and Oski’s Hematology of Infancy and Childhood 6th ed. Philadelphia: Saunders; 2003:842-921.
  • Cao A, Galanello R. Beta-thalassemia. Genet Med 2010;12:61-76.
  • Guler E, Caliskan U, Albayrak C, Karacan M. Prevalence of beta thalassemia and sickle cell anemia trait in premarital screening in Konya urban area, Turkey. J Pediatr Hematol Oncol 2007;29:783-5.
  • Çavdar AO, Arcasoy A. The incidence of ß-thalassemia and abnormal hemoglobins in Turkey. Acta Hematol 1971;45:312-8.
  • Kazazian HH, Boehm C. Molecular basis and prenatal diagnosis of β-thalassemia. Blood 1988;72:1107-16.
  • Cao A, Gossens M, Pirastu M. β-thalassemia mutations in Mediterranean populations. Br J Hematol 1989;71:309-21.
  • Canatan D, Kose MR, Ustundag M, Haznedaroglu D, Ozbas S. Hemoglobinopathy control program in Turkey. Community Genet 2006;9:124-6.
  • Canatan D. Talasemi ve hemoglobinopatilerin dünyada ve Türkiyede durumu. Turkiye Klinikleri J Hem Onc-Special Topics 2010; 3(1): 1-4.
  • Modell B, Darlison M. Global epidemiyology of hemoglobin disorders and derived service indicators. Bull World Health Organ 2008;86:480-7.
  • Sağlık Bakanlığı Ana Çocuk Sağlığı ve Aile Planlaması Genel Müdürlüğü. Hemoglobinopati kontrol programı. Turkiye Klinikleri J Hem Onc-Special Topics 2010;3(1):5-8.
  • Amato A, Grisanti P, Lerone M et al. Prevention strategies for severe hemoglobinopathies in endemic and nonendemic immigration countries: The Latium example. Prenat Diagn 2009;29:1171-4.
  • Cao A, Pirastu M, Rosatelli MC. The prenatal diagnosis of thalassaemia. Br J Haematol 1986;63:215-20.
  • Yaprak I. Beta talasemi tanı ve tedavisinde güncel yaklaşımlar. Sted 2004;13:58-9.
  • Al Sulaiman A, Suliman A, Al Mishari M, Al Sawadi A, Owaidah TM. Knowledge and attitude toward the hemoglobinopathies premarital screening program in Saudi Arabia: population-based survey. Hemoglobin 2008;32:531-8.
  • Mitwally HH, Abd El-Rahman DA, Mohamed NI. Premarital counseling: view of the target group. J Egypt Public Health Assoc 2000;75:31-51.
  • Kosaryan M, Vahidshahi K, Siami R, Nazari M, Karami H, Ehteshami S. Knowledge, attitude, and practice of reproductive behavior in Iranian minor thalassemia couples. Saudi Med J 2009;30(6):835-9.
  • Balcı YI, Ergın A, Polat A, Atılgan T, Uzun U, Koyuncu H. Thalassemia Premarital Screening Program: Public View, What has been Done, What Needs to be Done? UHOD 2014;24(4):247-52.
  • Gülleroğlu KS, Sarper N, Gökalp AS. Public education for the prevention of hemoglobinopathies: a study targeting Kocaeli University students. Turk J Hematol 2007; 24:164-70.
  • Çatak B, Sütlü S, Kılınç S, Badıllıoğlu O, Canatan D. Prevalence of β thalassemia trait among the 8th grade primary school students in Burdur. Cumhuriyet Med J 2013;35:193-8.
Toplam 19 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırmalar
Yazarlar

Hamit Keten

Medine Çitil Bu kişi benim

Yeşim Can Çelik Bu kişi benim

Oğuz Işık Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Nisan 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 15 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Keten, H., Çitil, M., Can Çelik, Y., Işık, O. (2015). Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ankara Medical Journal, 15(4). https://doi.org/10.17098/amj.11897
AMA Keten H, Çitil M, Can Çelik Y, Işık O. Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ankara Med J. Kasım 2015;15(4). doi:10.17098/amj.11897
Chicago Keten, Hamit, Medine Çitil, Yeşim Can Çelik, ve Oğuz Işık. “Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi”. Ankara Medical Journal 15, sy. 4 (Kasım 2015). https://doi.org/10.17098/amj.11897.
EndNote Keten H, Çitil M, Can Çelik Y, Işık O (01 Kasım 2015) Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ankara Medical Journal 15 4
IEEE H. Keten, M. Çitil, Y. Can Çelik, ve O. Işık, “Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi”, Ankara Med J, c. 15, sy. 4, 2015, doi: 10.17098/amj.11897.
ISNAD Keten, Hamit vd. “Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi”. Ankara Medical Journal 15/4 (Kasım 2015). https://doi.org/10.17098/amj.11897.
JAMA Keten H, Çitil M, Can Çelik Y, Işık O. Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ankara Med J. 2015;15. doi:10.17098/amj.11897.
MLA Keten, Hamit vd. “Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi”. Ankara Medical Journal, c. 15, sy. 4, 2015, doi:10.17098/amj.11897.
Vancouver Keten H, Çitil M, Can Çelik Y, Işık O. Talasemi Konusunda Verilen Eğitimlerin Talasemi Taşıyıcılarının Bilgi Düzeyi Üzerine Etkisinin Belirlenmesi. Ankara Med J. 2015;15(4).