BibTex RIS Kaynak Göster

Points to be Improved in Family Practice in Turkey

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 1, 0 - 0, 04.03.2016

Yusuf Üstü , Mehmet Uğurlu , Ahmet Keskin

https://doi.org/10.17098/amj.04900

Öz

Strengthening and restructuring the primary health services have been aimed by the family medicine implementation. Unfortunately some discrepancies have been encountered in practice. In this article,  the identified problems and necessary steps regarding these problems are discussed.

Anahtar Kelimeler

Family Medicine Turkey primary health care services

Kaynakça

  • Boelen C, Haq C, Hunt V, Rivo M, Shahady E. Improvıng Health Sysems: The Contribution of Family Medicine, A Guidebook. Singapore: WONCA, Bestprint Publications; 2002:11.
  • Şahin B, Top M. Bigger Expectations at the Smaller World: Future Health Systems. Sağlık ve Toplum 2002;12(3):3.
  • Figueras J, Menabde N, Busse R. The road to freedom. BMJ 2005;331:170-1.
  • Korukluoğulu S, Üstü Y, Kasım İ, Doğusan AR, Hacıimamağaoğlu A. Ed: Aydın S. Family Medicine, The Turkish Model, Published by the Ministry of Health of Turkey, 1st ed. Ankara: Çetin Ofset; 2006:66-89.
  • Starfield B, Shi L, Macinko J. Contribution of Primary Care to Helath Systems and Health, Health 2005;83(3):457-502.
  • Saltman RB, Rico A, Boerma WGW. Primary Care in the Driver’s Seat? Organisational Reform in European Primary Care. European Observatory on Health Systems and Policies. England: Open University Press; 2006.
  • The world health report 2000 - Health systems: improving performance, WHO Library Cataloguing in Publication Data, http://www.who.int/whr/2000/en/whr00_en.pdf?ua=1, (Erişim tarihi: Mart 2014).
  • Özcan F, Ünlüoğlu İ. Türkiye’de ve Dünya’da Aile Hekimliği. Sendrom 1996:8(7):83–5.
  • Rakel RE. The Family Physician. In: Textbook of Family Practice. Philadelphia: Saunders; 2011: 2-19.
  • Koç S, Yorulmaz C. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Soysal Z, Çakalır C (editörler). Adli Tıp I içinde, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1999:45-60.
  • Tıpta Yanlış Uygulama (Malpraktis) Konulu Marbella Bildirgesi, 44. Dünya Tabipler Birliğinin Genel Kurulu, 1992.
  • Erman B. Ceza Hukukunda Tıbbi Müdahalenin Hukuka Uygunluğu. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2003.
  • OECD Sağlık Sistemi İncelemeleri– Türkiye – ISBN 978-975-590-282-1 – © OECD VE IBRD/Dünya Bankası 2008:14-5,43.
  • Top M. Priority Setting in Health Services:General Overview an Learning From International Experince for Turkey. Sağlık ve Toplum 2003;13(1):7.
  • Rakel RE. The Family Physician, In: Textbook of Family Medicine. (Ed. Rakel RE, Rakel DP) 8th ed., Philadelphia: Elsevier Saunders; 2011:4-15.
  • Akpınar E, Şahin EM (editörler). Ayrışmamış hastaya yaklaşım. Birinci Basamakta Klinik Yaklaşım Aile Hekimliği Uyum Eğitimi Kurs Notları, 1. Aşama) içinde, Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı; 2009:108-22.
  • Üstü Y. Uğurlu M. Bir Analiz: Aile Hekimliği Ülkemizde Etkin Kullanılıyor mu? Ankara Med J 2015;15(4):244-8.
  • Çeçem K. B, Üstü Y. Uğurlu M, Fransa’da Aile Hekimliği Uygulaması ve Eğitimi: Türkiye Modelinin İncelenmesi, Ankara Med J 2015;15(3):153-60.

Türkiye'deki Aile Hekimliği Uygulamasında Geliştirilmesi Gereken Noktalar

Yıl 2016, Cilt: 16 Sayı: 1, 0 - 0, 04.03.2016

Yusuf Üstü , Mehmet Uğurlu , Ahmet Keskin

https://doi.org/10.17098/amj.04900

Öz

Aile Hekimliği uygulaması ile birinci basamak sağlık hizmetlerinin güçlendirilmesi ve yeniden yapılandırılması hedeflenmiştir. Maalesef uygulamada bazı uyumsuzluklar yaşanmaktadır. Bu yazıda, tespit edilen problemler ile bu problemlere yönelik olarak atılması gereken adımlar tartışılmaktadır. 

Anahtar Kelimeler

Aile Hekimliği Türkiye birinci basamak sağlık hizmetleri

Kaynakça

  • Boelen C, Haq C, Hunt V, Rivo M, Shahady E. Improvıng Health Sysems: The Contribution of Family Medicine, A Guidebook. Singapore: WONCA, Bestprint Publications; 2002:11.
  • Şahin B, Top M. Bigger Expectations at the Smaller World: Future Health Systems. Sağlık ve Toplum 2002;12(3):3.
  • Figueras J, Menabde N, Busse R. The road to freedom. BMJ 2005;331:170-1.
  • Korukluoğulu S, Üstü Y, Kasım İ, Doğusan AR, Hacıimamağaoğlu A. Ed: Aydın S. Family Medicine, The Turkish Model, Published by the Ministry of Health of Turkey, 1st ed. Ankara: Çetin Ofset; 2006:66-89.
  • Starfield B, Shi L, Macinko J. Contribution of Primary Care to Helath Systems and Health, Health 2005;83(3):457-502.
  • Saltman RB, Rico A, Boerma WGW. Primary Care in the Driver’s Seat? Organisational Reform in European Primary Care. European Observatory on Health Systems and Policies. England: Open University Press; 2006.
  • The world health report 2000 - Health systems: improving performance, WHO Library Cataloguing in Publication Data, http://www.who.int/whr/2000/en/whr00_en.pdf?ua=1, (Erişim tarihi: Mart 2014).
  • Özcan F, Ünlüoğlu İ. Türkiye’de ve Dünya’da Aile Hekimliği. Sendrom 1996:8(7):83–5.
  • Rakel RE. The Family Physician. In: Textbook of Family Practice. Philadelphia: Saunders; 2011: 2-19.
  • Koç S, Yorulmaz C. Hekimin Yasal Sorumlulukları. Soysal Z, Çakalır C (editörler). Adli Tıp I içinde, İstanbul: İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Yayınları; 1999:45-60.
  • Tıpta Yanlış Uygulama (Malpraktis) Konulu Marbella Bildirgesi, 44. Dünya Tabipler Birliğinin Genel Kurulu, 1992.
  • Erman B. Ceza Hukukunda Tıbbi Müdahalenin Hukuka Uygunluğu. Ankara: Seçkin Yayıncılık; 2003.
  • OECD Sağlık Sistemi İncelemeleri– Türkiye – ISBN 978-975-590-282-1 – © OECD VE IBRD/Dünya Bankası 2008:14-5,43.
  • Top M. Priority Setting in Health Services:General Overview an Learning From International Experince for Turkey. Sağlık ve Toplum 2003;13(1):7.
  • Rakel RE. The Family Physician, In: Textbook of Family Medicine. (Ed. Rakel RE, Rakel DP) 8th ed., Philadelphia: Elsevier Saunders; 2011:4-15.
  • Akpınar E, Şahin EM (editörler). Ayrışmamış hastaya yaklaşım. Birinci Basamakta Klinik Yaklaşım Aile Hekimliği Uyum Eğitimi Kurs Notları, 1. Aşama) içinde, Ankara: T.C. Sağlık Bakanlığı; 2009:108-22.
  • Üstü Y. Uğurlu M. Bir Analiz: Aile Hekimliği Ülkemizde Etkin Kullanılıyor mu? Ankara Med J 2015;15(4):244-8.
  • Çeçem K. B, Üstü Y. Uğurlu M, Fransa’da Aile Hekimliği Uygulaması ve Eğitimi: Türkiye Modelinin İncelenmesi, Ankara Med J 2015;15(3):153-60.
Toplam 18 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Derlemeler
Yazarlar

Yusuf Üstü

Mehmet Uğurlu

Ahmet Keskin

Yayımlanma Tarihi 4 Mart 2016
Yayımlandığı Sayı Yıl 2016 Cilt: 16 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Üstü, Y., Uğurlu, M., & Keskin, A. (2016). Points to be Improved in Family Practice in Turkey. Ankara Medical Journal, 16(1). https://doi.org/10.17098/amj.04900
AMA Üstü Y, Uğurlu M, Keskin A. Points to be Improved in Family Practice in Turkey. Ankara Med J. Mart 2016;16(1). doi:10.17098/amj.04900
Chicago Üstü, Yusuf, Mehmet Uğurlu, ve Ahmet Keskin. “Points to Be Improved in Family Practice in Turkey”. Ankara Medical Journal 16, sy. 1 (Mart 2016). https://doi.org/10.17098/amj.04900.
EndNote Üstü Y, Uğurlu M, Keskin A (01 Mart 2016) Points to be Improved in Family Practice in Turkey. Ankara Medical Journal 16 1
IEEE Y. Üstü, M. Uğurlu, ve A. Keskin, “Points to be Improved in Family Practice in Turkey”, Ankara Med J, c. 16, sy. 1, 2016, doi: 10.17098/amj.04900.
ISNAD Üstü, Yusuf vd. “Points to Be Improved in Family Practice in Turkey”. Ankara Medical Journal 16/1 (Mart 2016). https://doi.org/10.17098/amj.04900.
JAMA Üstü Y, Uğurlu M, Keskin A. Points to be Improved in Family Practice in Turkey. Ankara Med J. 2016;16. doi:10.17098/amj.04900.
MLA Üstü, Yusuf vd. “Points to Be Improved in Family Practice in Turkey”. Ankara Medical Journal, c. 16, sy. 1, 2016, doi:10.17098/amj.04900.
Vancouver Üstü Y, Uğurlu M, Keskin A. Points to be Improved in Family Practice in Turkey. Ankara Med J. 2016;16(1).