Frequency of Healthcare Workers’ Exposure to Violence in the City Center of Sivas

Yıl 2017, Cilt: 17 Sayı: 4, 216 - 225, 20.12.2017

Bahar Türkmenoğlu Haldun Ergün Sümer

https://doi.org/10.17098/amj.364161

Cited By: 1

Öz

Objectives: Violence in
health care facilities is defined as; the case of any threat attitude, verbal
threat, physical assault and sexual assault caused by patients, their relatives
or other individuals. It is widely accepted that; among all occupational
groups, health care industry workers, who are in direct contact with
individuals in difficult situations, are more and more victims of workplace
violence.

In this study, the health workers’ frequency of exposure to violence who work
in the city center was investigated.
Materials and Methods: In Sivas, 2,927 health workers are working. The sample
size has been identified as 496 people with of 95% level of trust and 4% margin
of error. The stratified sampling based on the occupational groups was applied
and the individuals from any occupational group were selected by using simple
random sampling method. The data were collected via face-to-face interview upon
the consent of subjects. Data analysis was performed using Statistical Package
for the Social Sciences(SPSS) Version 20.0 software. Chi-Square test was used
in analyzing the data and statistical significance was set at p<0.05.

Results: Of the 496 people enrolled in
the study; 23.29% were physicians, 22.44% nurses, 15.38% midwives, 6.41%
technicians, 3.42% security, 1.50% laboratory and 27.56% were other health care
workers. Of the health workers, 49.79% and 95.51% have faced at least one type
of violence respectively in the past year or at any time while they have been
working in the healthcare industry. The most common type of violence exposure
is the verbal violence by 73.72%. Security guards are the most frequent
violence victims by 93.75%, State Hospitals are the most common health agencies
of violence by 57.96 %, and emergency service is the most common service suffering
violence by 70.67% (p<0.001). The ones, who are most frequently engaged in
violence against healthcare professionals are the patients and patients’
relatives (36.11%).

Conclusion: As a result; violence against health care workers in
our province is a major problem and it is noteworthy that of all kinds of
violence are at a high rate. It is necessary to educate and inform the society
about violence, and to pay more attention to security measures in healthcare
facilities.

Anahtar Kelimeler

Medical staff, violence, exposure frequency of violencee

Sivas İl Merkezi Sağlık Çalışanlarında Şiddete Maruziyet Sıklığı

Öz

Amaç: Sağlık kurumlarındaki şiddet hasta,
hasta yakınları ya da diğer herhangi bir bireyden gelen, sağlık çalışanı için
risk oluşturan tehdit davranışı, sözel tehdit, fiziksel saldırı ve cinsel
saldırıdan oluşan durum olarak tanımlanmıştır. Tüm meslek grupları arasında,
zor durumdaki bireylerle doğrudan teması gerektiren sağlık hizmet sektöründe
çalışanların, iş yeri şiddetinin en önemli hedefi olduğu giderek daha

fazla kabul
görmektedir.

Bu çalışmada Sivas il
merkezindeki sağlık çalışanlarının şiddete maruziyet sıklıkları
araştırılmıştır.
Materyal ve Metot: Sivas il
merkezinde 2.927 sağlık çalışanı görev yapmaktadır. Örneklem büyüklüğü %95
güven oranı ve %4 hata payı ile 496 kişi olarak saptanmıştır. Meslek gruplarına
göre tabakalı örnekleme yöntemi uygulanmış ve her meslek grubundaki kişilerin
seçimi basit rastgele örnekleme yöntemi ile yapılmıştır. Veriler çalışmaya
katılanların onamı alınarak yüz yüze anket yöntemi ile toplanmıştır. Veri
analizi Statistical Package for the Social Sciences (SPSS) Version 20.0
programında yapılmıştır. Verilerin analizinde ki-kare testi kullanılmış ve
istatistiksel analizlerde anlamlılık p<0,05 olarak kabul edilmiştir. 

Bulgular: Çalışmaya alınan 496
kişinin %23,29’u hekim, %22,44’ü hemşire, %15,38’i ebe, %6,41’i tekniker,
%3,42’si güvenlik, %1,50’si laborant ve %27,56’sını diğer sağlık çalışanları
oluşturmaktadır. Sağlık çalışanlarının %49,79’u son bir yıl içinde, %95,51’i
ise sağlık sektöründe çalıştıkları süre boyunca herhangi bir zamanda en az bir
şiddet türüne maruz kaldığını belirtmiştir. En sık maruz kalınan şiddet türü
%73,72 ile sözel şiddettir. Güvenlik görevlileri %93,75 ile en çok şiddete
maruz kalan meslek grubu, Devlet Hastanesi %57,96 ile şiddetin en sık görüldüğü
sağlık kurumu, acil servis ise %70,67 ile en çok şiddete en çok uğrayan servis
olarak saptanmıştır (p<0,001). Sağlık çalışanlarına en sık şiddet uygulayan
kişilerin %36,11 ile hasta ve hasta yakınları olduğu belirtilmiştir.

Sonuç: Sonuç olarak ilimizde sağlık
çalışanlarına karşı şiddetin önemli bir sorun olduğu ve her türlü şiddet
oranının yüksekliği dikkat çekicidir. Toplumun şiddet konusunda
bilgilendirilmesi ve eğitilmesi, sağlık kurumlarında güvenlik önlemlerine önem
verilmesi gerekmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sağlık çalışanları, şiddet, şiddete maruziyet sıklığı

Kaynakça

• 1- World Health Organization. Violence and Health: Task Force on Violence and Health, 1998. http://www.who.int/violence_injury_prevention/violence/world_report/en/summary_en.pdf, erişim tarihi: 03.06.2017.
• 2- Warshaw LJ. Workplace violence: preventive and interventive strategies. JOEM 1996; 38:993-1005.
• 3- Saines JC. Violence and aggression in A&E: recommendations for action. Accid Emerg Nurs 1999;7:8-12.
• 4- Sağlık ve Sosyal Hizmet Çalışanları Sendikası: Sağlık çalışanları şiddet araştırması. Ankara: Sağlık-Sen Yayınları; 2013. http://www.sagliksen.org.tr/cdn/uploads/gallery/pdf/fbda8576fd0d6d6de70f52f76b914672.pdf, erişim tarihi: 03.06.2017.
• 5- Keser Özcan N, Bilgin H. Türkiye'de Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet: Sistematik Derleme. Türkiye Klinikleri J Med Sci 2011;31(6):1442-56.
• 6- Ayrancı Ü, Yenilmez Ç, Günay Y, Kaptanoğlu C. Çeşitli Sağlık Kurumlarında ve Sağlık Meslek Gruplarında Şiddete Uğrama Sıklığı. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2002;3:147-54.
• 7- Boz B, Acar K, Ergin A et al. Violence toward healthcare workers in emergency departments in Denizli, Turkey. Adv Ther 2006;23(2):364-9.
• 8- Nau J, Halfens R, Needham I, Dassen T. The de-escalating aggressive behaviour scale: development and psychometric testing. J Ad Nurs 2009; 65(9): 1956-64.
• 9- The World Health Report 2006- Working together for health. Geneva: World Health Organization; 2006. http://www.who.int/whr/2006/en/, erişim tarihi: 03.06.2017.
• 10- Kocadağ S. Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastaneleri’ndeki Sağlık Çalışanlarında İş Yeri Şiddeti ve İlişkili Etmenler. Uzmanlık Tezi, Ankara Üniversitesi Halk Sağlığı Anabilim Dalı, Ankara; 2009. http://mobbingtezler.blogspot.com.tr/2014/04/ankara-universitesi-tip-fakultesi.html, erişim tarihi: 03.10.2017.
• 11-Wells J, Bowers L. How prevalent is violence towards nurses working in general hospitals in the UK? J AdvNurs 2002;39(3):230-40.
• 12- Chen WC, Hwu HG, Kung SM, Chiu HJ, Wang JD. Prevalence and determinants of workplace violence of healthcare workers in a psychiatric hospital in Taiwan. J Occup Health 2008;50(3):288-93.
• 13- Italia S, Favara-Scacco C, DiCataldo A, Russo G. Evaluation and Art Therapy Treatment of theBurnout Syndrome in Oncology Units. Psycho-Oncology 2008;17:676–80.
• 14- Öztunç G. Adana ilindeki çeşitli hastanelerde çalışan hemşirelerin çalışma saatlerinde karşılaştıkları sözel ve fiziksel olaylarının incelenmesi. CÜ Hemşirelik Yüksekokulu Dergisi 2001;5:1-9.
• 15- Çelebi İ. Çanakkale 112 acil sağlık hizmetleri istasyonlarında görev yapan sağlık çalışanlarının şiddetle karşılaşma durumu ve bu durumun tükenmişlik sendromu üzerine etkisi. Hastane Öncesi Dergisi 2016;1(2): 1-13.
• 16-Kaya S, Bilgin Demir İ, Karsavuran S, Ürek D, İlgün G. Violence Against Doctors and Nurses in Hospitals in Turkey. Journal of Forensic Nursing 2016;12 (1):26-34.
• 17- Çam O, Akgün E, Babacan GA, Bilge A, Keskin GÜ. Bir ruh sağlığı ve hastalıkları hastanesinde çalışan hekim ve hemşirelerin klinik ortamlarını değerlendirmeleri ile iş doyumları arasındaki ilişkinin incelenmesi. Anadolu Psikiyatri Dergisi 2005;6:213- 20.
• 18- Aydın M. Isparta-Burdur sağlık çalışanlarına yönelik şiddet ve şiddet algısı. Türk Tabipleri Birliği Isparta-Burdur Tabip Odası Başkanlığı, 2008. www.ttb.org.tr/siddet/images/stories/file/rapor/isparta.doc, erişim tarihi: 03.06.2017.
• 19- Ayrancı U, Yenilmez C, Balci Y, KaptanoğluC. Identification of Violence in Turkish Health Care Settings. Journal of Interpersonal Violence 2006;21:276-96.
• 20- Adaş EB, Elbek O, Bakır K. Sağlık Sektöründe Şiddet: Hekimlere Yönelik Şiddet ve Hekimlerin Şiddet Algısı. Gaziantep: TTB Gaziantep-Kilis Tabip Odası; 2008. http://www.ttb.org.tr/siddet/images/file/gaziantepsiddet.pdf, erişim tarihi: 03.06.2017.
• 21- Şahin N, Dişsiz M. Sağlık Çalışanlarında Aile İçi Şiddete Yönelik Tutum Ölçeği Geliştirme Çalışması. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi 2009;6(2):263-74.
• 22- Jackson D, Clare J, Mannix J. Who would want to be a nurse? Violence in the workplace a factor in recruitment and retention. J Nurs Manag 2002;10(1):13-20.
• 23- Jakson M, Ashley D. Physical and psychological violence in Jamaica’s health sector. Rev Panam Salud Publica 2005;18(2):114-21.
• 24- Özen Çöl S. Psychological violence at work: A study among health workers. Labourand Society 2008;4(19):107-34.
• 25- Celik Y, SenolCelik S. Sexual harassment against nurses in Turkey. J Nurs Scholarship 2007;39(2):200-6.
• 26- Ankara Tabip Odası Basın Açıklaması (16.04.2013). http://www.ato.org.tr/announcement/show/315, Erişim tarihi: 03.06.2017.
• 27- Şahin B, Gaygısız Ş, Balcı FM, Öztürk D, Sönmez MB, Kavalcı C. Yardımcı acil sağlık personeline yönelik şiddet. Tr J EmergMed 2011;11(3):110-4.
• 28- Uzun O. Perceptions and experiences of nurses in Turkey about verbal abuse in clinical settings. J Nurs Scholarsh 2003;35(1):81-5.
• 29- Aydın B, Kartal M, Midik O, Büyükakkus A. Violence against general practitioners in Turkey. J Interpers Violence 2009;24(12):1980-94.
• 30- Annagür B. Sağlık Çalışanlarına Yönelik Şiddet: Risk Faktörleri, Etkileri, Değerlendirilmesi ve Önlenmesi. Psikiyatride Güncel Yaklaşımlar 2010;2(2):161-73.
• 31- Farrell GA, Bobrowski C, Bobrowski P. Scoping workplace aggression in nursing: findings from an Australian study. J Adv Nurs 2006;55(6):778-87.
• 32- Hesketh KL, Duncan SM, Estabrooks CA, Reimer MA, Giovannetti P, Hyndman K, et al. Workplace violence in Alberta and British Columbia Hospitals. Health Policy 2003;63(3):311-21.
• 33- Göz F, Kızıl A. Violent behaviors through clinical. Syndrome 2006;18(3):100-3.
• 34- Aydın B, Kartal M, Midik O, Büyükakkus A. Violence against general practioners in Turkey. J Interpers Violence 2009;24(12):1980-94.
• 35- Beech B, Leather P. Workplace violence in the healthcare sector: a review of staff training and integration of training evaluation models. Aggr Viol Behav 2006;11(1):27-43.
• 36- Hahn S, Zeller A, Needham I, Kok G, Dassen T, Halfens RJG. Patient and visitor violence in general hospitals: a systematic review of the literature. Aggr Viol Behav 2008;13(6):431-41.