Amaç: Birinci basamak sağlık
hizmeti sunan aile hekimlerinin iş doyum düzeylerinin belirlenmesi ve ilişkili
faktörlerin saptanmasıdır.
Materyal ve Metot: Araştırma,
Ankara ilinde aile hekimlerine yönelik Mart 2015 - Mart 2016 tarihleri arasında
Halk Sağlığı Kurumu tarafından düzenlenen eğitimlere katılan tüm aile hekimleri
ile gerçekleştirilmiştir. Düzenlenen 15 eğitime katılan hekimler ile yüz yüze
görüşme yöntemi ile anket formu kullanılarak yapılmıştır. Araştırmada,
araştırmacılar tarafından amaca uygun olarak yapılan literatür taraması
doğrultusunda oluşturulan sorular ve Minnesota İş Doyum Ölçeği’nin 20 ifadeyi
içeren kısa formu kullanılmıştır.
Bulgular: Aile hekimlerinin
çalıştıkları bölgeler itibarı ile genel iş doyumu, içsel iş doyumu ve dışsal iş
doyumu puan ortalamaları karşılaştırıldığında bölgeler arası dışsal iş doyumu
puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmıştır. Katılımcı
aile hekimlerinin genel iş doyumu puan ortalamaları, yaş, cinsiyet, medeni
durum, çocuk sahibi olma ve sigara içme durumuna göre istatistiksel olarak
anlamlı bir farklılık göstermezken, hekimlerin aile hekimliği yaptıkları
süreler açısından genel iş doyumu puan ortalamaları arasında istatistiksel
olarak anlamlı bir fark bulunmuştur. Araştırmaya katılan aile hekimlerinin 622’sinin
(%79,53) genel iş doyumu orta düzeyde bulunurken, yüksek iş doyumuna sahip aile
hekimlerinin oranı ise %20,20 olmuştur.
Sonuç: Araştırmada
aile hekimlerinin çoğunlukla orta düzeyde genel iş doyumuna sahip olması, iş
doyum düzeyinin yükseltilmesi için buna neden olan faktörlerin tespit edilerek
gereken iyileştirmelerin yapılmasını gerekli kılmaktadır. Bu faktörler içsel
olabileceği gibi dışsal da olabilmektedir. Bu faktörlerin tespiti ve
geliştirilmesine yönelik atılacak adımlar birinci basamak sağlık hizmetlerinde
aile hekimlerinin verimliliğini arttıracak ve memnuniyet düzeylerini
yükseltecektir.
Objectives: The aim of this study was to determine the level of job satisfaction
and some related factors for family physicians in Turkey.
Materials and Methods: The study was
conducted with all the family physicians who participated in the trainings for
family physicians in Ankara between March 2015 and March 2016. Face-to-face
interviews and a questionnaire form with the physicians who took part in 15
organized trainings were fulfilled. In the study, questions were prepared by the
researchers in accordance with the relevant literature review and the short
form of the Minnesota Job Satisfaction Questionnaire containing 20 expressions
were used.
Results: When comparing average
scores of general job satisfaction, internal job satisfaction, and external job
satisfaction regarding the working regions of the family physicians, a
statistically significant difference was found among the scores of
interregional external job satisfaction. While the average score of general job
satisfaction showed no statistically significant difference in terms of age,
gender, marital status, child ownership and smoking status; a statistically
significant difference was found between the mean scores of the general job
satisfaction regarding the periods in which the physicians performed family
medicine. While 622 (79.53%) of the family physicians who participated in the
study had moderate job satisfaction, the proportion of family physicians having
high job satisfaction was only 20.20%.
Conclusion: In this study, family
physicians' general job satisfaction scores were determined to be moderate. Factors
responsible for this situation should be identified and developed. Factors
could be either internal or external. The steps that would be taken to identify
and develop these factors would increase both the efficiency of the family
physicians and their level of satisfaction in primary health care services.
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | Araştırmalar |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 25 Haziran 2018 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018 Cilt: 18 Sayı: 2 |