Nursing Care of A Child With Cerebral Palsy According to the Orem Self-Care Deficiency Theory: Case Report

Yıl 2020, Cilt: 4 Sayı: 2, 154 - 167, 31.05.2020

Bircan Kahraman Berberoğlu , Hüsniye Çalışır

https://doi.org/10.46237/amusbfd.613380

Cited By: 5

Öz

Objective: The aim of this study was to plan nursing interventions according to Orem Self-care Deficiency Theory in a pediatric patient with quadriplegic type Cerebral Palsy (CP).
Methods: The basic situational factors in Orem Self-Care Deficiency Theory were evaluated by using observation, physical examination and communication technique in a patient with CP, epilepsy and hydrocephalus who had been hospitalized in the pediatric ward for ten days. Each step of the theory is summarized through the care plan which includes the data of the nursing system, self-care and self-care disability model formed by Orem and presented with a spider concept map.
Results: Among the factors affecting the self-care needs of an 8-year-old female patient with CP, epilepsy and hydrocephalus, secondary problems related to the severity of the disease were high, support mechanisms and knowledge of caregivers were insufficient. The patient's self-care power, perceptual, cognitive and sensory competence were found to be poor. According to Orem, the most important health deviation requirements of the patient are; respiratory, visual, dental, urinary, oral motor and sleep problems, malnutrition, mental retardation, epileptic seizures and social isolation.
Conclusion: In this study, a child with quadriplegic type CP was found to be inadequate to meet basic self-care skills according to Orem's Self-Care Deficiency Theory. For this reason, nursing interventions that provide self-care of the patient were planned within the scope of “Completely Deficient” role of the nurse. In addition, the needs of the mother and other family members who meet the patient's self-care were discussed within the scope of the “Supportive and Educational” role of the nurse and training and counseling were planned. Pediatric nurses should determine the status and self-care needs of children with CP and support their child and parents in performing self-care.

Anahtar Kelimeler

Cerebral palsy, Lack of self-care, Nursing theory, Nursing care

Serebral Palsili Bir Çocuğun Orem Öz-Bakım Eksikliği Kuramı'na Göre Hemşirelik Bakımı: Olgu Sunumu

Öz

Amaç: Bu çalışmada, kuadriplejik tipte Serebral Palsi (SP) tanısı olan bir çocuk hastanın Orem Öz-bakım Eksikliği Kuramı'na göre hemşirelik girişimlerinin planlanması amaçlanmıştır.
Yöntem: Pediatri servisinde on gündür yatmakta olan SP, epilepsi ve hidrosefali tanılı hastada gözlem, fizik muayene ve iletişim tekniği kullanılarak Orem Öz-Bakım Eksikliği Kuramı’nda yer alan temel durumsal faktörler değerlendirildi. Kuramın her basamağı Orem’in oluşturduğu hemşirelik sistemi, öz-bakım ve öz-bakım yetersizlik modelinin verilerinin yer aldığı bakım planı üzerinden özetlendi ve örümcek kavram haritası ile sunuldu.
Bulgular: SP, epilepsi ve hidrosefalisi olan 8 yaşında kız hastanın öz-bakım gereksinimlerini etkileyen faktörler arasında hastalığın şiddetine bağlı sekonder sorunlarının fazla, destek mekanizmalarının ve bakım vericilerin bilgi düzeyinin yetersiz olduğu saptandı. Hastanın öz-bakım gücünün, algısal, bilişsel ve duyusal yeterliliğinin oldukça zayıf olduğu görüldü. Orem’e göre hastanın en önemli sağlıktan sapma gereksinimleri; solunum, görme, diş, üriner, oral motor ve uyku problemleri, beslenme bozukluğu, mental retardasyon, epileptik nöbetler ve sosyal izolasyon olarak belirlendi.
Sonuç: Bu çalışmada, kuadriplejik tipte SP’li bir çocuk hastanın, Orem’in Öz-bakım Eksikliği Kuramı'na göre temel öz-bakım becerilerini karşılamakta oldukça yetersiz olduğu saptandı. Bu nedenle hemşirenin “Tümüyle Eksiklik Giderici” rolü kapsamında hastanın öz-bakımını sağlayıcı hemşirelik girişimleri planlandı. Ayrıca hastanın öz-bakımını karşılayan annesinin ve diğer aile üyelerinin gereksinimleri, hemşirenin “Destekleyici ve Eğitsel” rolü kapsamında ele alınarak eğitim ve danışmanlık planlandı. Pediatri hemşireleri, SP’li çocukların öz-bakımlarını gerçekleştirme durumlarını ve öz-bakım gereksinimlerini belirlemeli, öz-bakımını gerçekleştirmede çocuk ve ebeveynlerini desteklemelidirler.

Anahtar Kelimeler

Serebral palsi, Öz-Bakım eksikliği, Hemşirelik kuramı, Hemşirelik bakımı

Kaynakça

• 1. Efe, E., İşler, A. (2013). Çocuklarda sinir sistemi hastalıkları, yaralanmaları ve hemşirelik bakımı. Conk, Z., Başbakkal, Z., Bal, Yılmaz H., Bolışık, B. Pediatri hemşireliği. 1th ed. (ss: 651-658). Ankara: Özyurt Matbaacılık.
• 2. Panteliadis, C. P. (2015). Serebral palsi, multidisipliner yaklaşım. Ankara: Pelikan Kitabevi.
• 3. Serdaroğlu, A., Cansu, A., Ozkan, S., Tezcan, S. (2006). Prevalence of cerebral palsy in Turkish Children between the ages of 2 and 16 years. Developmental Medicine & Child Neurology, 48(6), 413- 416.
• 4. Yeargin-Allsopp, M., Braun, K. V. N., Doernberg, N. S., Benedict, R. E., Kirby, R. S., Durkin, M. S. (2008). Prevalence of cerebral palsy in 8-year-old children in three areas of the United States in 2002: a multisite collaboration. Pediatrics, 121(3), 547-554.
• 5. Törüner, K. E., Büyükgönenç, L. (2012). Çocuk sağlığı temel hemşirelik yaklaşımları. Ankara: Göktuğ Yayıncılık.
• 6. Kulaksızoğlu, A. (2015). Farklı gelişen çocuklar. Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
• 7. Sandella, D. E., O’Brien, L. M., Shank, L. K., Warschausky, S. A. (2011). Sleep and quality of life in children with cerebral palsy. Sleep Medicine, 12(3): 252-256.
• 8. Simard-Tremblay, E., Constantin, E., Gruber, R., Brouillette, R. T., Shevell, M. (2011). Sleep in children with cerebral palsy: A review. Journal of Child Neurology, 26(10):1303-1310.
• 9. Girgin, B. A., Balcı, S. (2015). Fiziksel engelli çocuk ve ailesinin evde bakım gereksinimi. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 4(2), 305-317.
• 10. McEwen, M., Wills, E. M. (2014). Theoretical basis for nursing. 4th ed. Philadeplhia: Lippincott Williams &Wilkins Wolters Kluwer.
• 11. Velioğlu, P. (2012). Hemşirelikte Temel kavram ve kuramlar. İstanbul: Alaş Ofset.
• 12. Karadağ, A., Çalışkan, N., Baykara, Z. G. (2017). Hemşirelik teorileri ve modelleri. İstanbul: Akademi Basın ve Yayıncılık.
• 13. Redeker, N. S., McEnany, G. P. (2011). Sleep disorders and sleep promotion in nursing practice. New York: Springer Publishing Company.
• 14. Nahcivan, N. Ö. (1993). Sağlıklı gençlerde öz-bakım gücü ve aile ortamının etkisi. (Yayımlanmış Doktora Tezi). İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, İstanbul.
• 15. Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı. (2019). Çocuklar İçin Özel Gereksinim Değerlendirmesi Hakkında Yönetmelik. https://www.ailevecalisma.gov.tr/eyhgm/mevzuat/ulusalmevzuat/yonetmelikler/cocuklar-icin-ozel-gereksinim-degerlendirmesi-hakkinda-yonetmelik/ (Erişim Tarihi: 20.09.2019).
• 16. Wayte, S., McCaughey, E., Holley, S., Annaz, D., Hill, C. M. (2012). Sleep problems in children with cerebral palsy and their relationship with maternal sleep and depression. Acta Pediatrica;101(6):618-623.
• 17. Buldukoğlu, K. (2015). Psikiyatrik bakımda değerler. Türkiye Klinikleri Journal of Psychiatric Nursing- Special Topics, 1(1):9–15.