Bal Arılarının (Apis mellifera L.) İzole Koşullarda Çiftleştirilmesi Üzerine Bir Araştırma​

Yıl 2012, Cilt: 22 Sayı: 1, 45 - 53, 01.06.2012

Üzeyir Karaca Ömer Özmen

Öz

Ülkesel Arı Islah Programı, saf hatların geliştirilmesi çerçevesinde, Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü (ETAE) tarafından yürütülen bu araştırmada İzmir arılarının saflaştırılması amaçlanmıştır. Bal arısından ari, vejetatif yönden zengin, izole bir bölge olarak kabul edilen ve kıyıya uzaklığı 11 km olan Karaburun Eşek Adası’nda 2010 yılında yürütülen çalışmanın başlangıç materyalini İzmir ilinden seçilen ve üstün oldukları belirlenen koloniler oluşturmuştur. Çalışmada ilk 50’ye giren kolonilerden üretilen 245 ana arı ilk 50 koloninin erkek arılarıyla doğal olarak çiftleştirilmiştir. Çiftleşen analardan oluşturulan kolonilerde ana arılarda yetersiz çiftleştirmenin olmadığı ve ana arıların ve genel olarak kolonilerin iyi bir performans gösterdiği tespit edilmiştir

Anahtar Kelimeler

ruşet, koloni, ana arı, tecritli ada

Kaynakça

• Adam, B. 1983. In search of the best strains of bees. Dadant & Sons, Hamilton, Illinois.
• Akyol, E., 1998. Kafkas ve Muğla Arılarının Saf ve Karşılıklı Melezlerinin Morfolojik, Fizyolojik ve Davranışsal Özelliklerinin Belirlenmesi. Ç.Ü. Fen Bilimleri Enstitüsü, Zootekni Ana Bilim Dalı. (Doktora Tezi). Adana.
• Bodenheimer, F. S. 1942. Studies on the honey bee and beekeeping in Turkey. Numune Matbaası, İstanbul.
• Collins, A. 1986. Quantitative genetics. In: Bee Genetics and Breeding: 283-304. T. E. Rinderer (Ed.), Academic Press, London.
• Crane, E. 1990. Bees and Beekeeping. Bath Press Ltd, Avon. Doğaroğlu, M., Uygur, Ş. Ö. 2008. Türkiye Bal Arısı Ekotiplerinin Türkiye Arıcılığı Açısından Önemi. Tarımsal Araştırma Yayım ve Eğitim Koordinasyonu (TAYEK) 2007 Yılı Hayvancılık Grubu Bilgi Alışveriş Toplantısı Bildirileri. 15-18 Nisan 2008. Menemen-İzmir.
• Güler, A. 2006. Bal arıları (Apis mellifera L.)’nda yapay tohumlama ve Türkiye için önemi. OMÜ Ziraat fak. Dergisi, 21(3): 370-378.
• Harbo, J. R., and T. I. Szabo 1984. A comparison of instrumentally inseminated and naturally mated queens. Journal of Apicultural Research, 23(1): 31-36.
• Karaca, Ü. 2008. İzmir Yöresi Bal Arılarında (Apis mellifera L.) Saf Hat Oluşturma Çalışmaları. 2008 Yılı Araştırma Gelişme Raporu. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü. Menemen. İzmir.
• Karaca, Ü. 2009. İzmir Yöresi Bal Arılarında (Apis mellifera L.) Saf Hat Oluşturma Çalışmaları. 2009 Yılı Araştırma Gelişme Raporu. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü. Menemen. İzmir.
• Karaca, Ü. 2010. İzmir Yöresi Bal Arılarında (Apis mellifera L.) Saf Hat Oluşturma Çalışmaları. 2010 Yılı Araştırma Gelişme Raporu. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü. Menemen. İzmir.
• Karaca, Ü. 2011. İzmir Yöresi Bal Arılarında (Apis mellifera L.) Saf Hat Oluşturma Çalışmaları. 2011 Yılı Araştırma Gelişme Raporu. Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü. Menemen. İzmir.
• Laidlaw, H. H., and R. E. Page 1986. Mating designs. In: Bee Genetics and Breeding: 323-344. T. E. Rinderer (Ed.), Academic Press, London.
• Louveaux, J. 1969. Inportance of the notion ecotype in bees. Apiacta, 3: 19-20.
• Maa, T. 1953. An inquiry into the systematics of the Tribus Apidini or honey bees (Hym). Treubia, 21 (3): 525-640.
• Möbus, B. 1983. Bee breeding in Germany. In: Pedigree Bee Breeding in Western Europe: 6-12. British Isles Bee Breeders’Association, Derby.
• Page, R. E. Jr., and H. H. Laidlaw Jr. 1985. Closed population honeybee breeding. Bee World, 66 (2), 63-72
• Rinderer, T. E. 1986. Selection. In: Bee Genetics and Breeding: 305-321. T. E. Rinderer (Ed.), Academic Press, London.
• Ruttner, F. 1983. Zuchttechnik und Zuchtauslese bei der Biene. Mücnchen.
• Ruttner, F. 1988 a. Biogeography and taxonomy of honeybees. Spriger-Verlag, Berlin.
• Ruttner, F. 1988 b. Breeding techniques and selection for breeding of the honeybee. G. Beard & Son Ltd., Brighton.
• Uygur, Ş. Ö. 2007. Arı Sütü Üretimi. Ege Bölgesi Arıcılık Semineri 2007 Bildiriler Kitabı. 15-16 Şubat 2007, İzmir