BibTex RIS Kaynak Göster

BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2006, Cilt: 16 Sayı: 1, 72 - 82, 01.06.2006

Öz

Bu çalışmada 2001- 2003 yılları arasında Erzincan, Erzurum ili Ilıca, Pasinler ilçeleri, Erzincan, Muş ve Van illerinde kurulan ekmeklik buğday bölge verim denemelerinde ümitvar çeşit adayı olarak seçimi yapılan beş adet tescile aday ekmeklik buğday genotipi ile 3 adet tescilli ve 2 adet köy çeşidi olmak üzere 5 adet ekmeklik buğdayın verim ve rank stabilitesi açısından kabiliyetleri incelenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre Muş ili en fazla verim elde edilen il, rank stabilitesi açısından incelenen yöreler için en stabil genotip Doğu-88 ve Palandöken-97 genotipler olduğu belirlenmiş olup bu iki genotipin bölgemizde en uygun ve en stabil genotipler olarak ortaya konmuştur

Kaynakça

  • Akkaya, A. 1994. Erzurum koşullarında farklı ekim sıklıklarının iki kışlık buğday çeşidinde verim ve bazı verim unsurlarına etkisi. Doğa, Türk Tarım ve Orman. Derg. 18: 161-168.
  • Akkaya, A. ve Ş. Akten. 1989. Erzurum kıraç şartlarında farklı ekim zamanlarının kışlık buğdayın verim ve verim öğelerine etkisi. Doğa, Türk Tarım ve Orman. Derg. 13: 913-924.
  • Altay, F. 1987. Kışlık buğdayda verim stabilitesi, Türkiye Tahıl Simpozyumu 6-9 Ekim, Bursa.
  • Anonim. 2003. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Faaliyet Raporu.,Erzurum.
  • Anonim. 1994. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 1994 Yılı Faaliyet Raporu.
  • Anonim. 2001. Tarımsal Yapı ve Üretim, D.Đ.E. Yay., Ankara.
  • Bhatt, G. M. and N. F. Derera. 1987. Genotype x environment interactions for, heritabilities of, and correlations amoung quality traits in wheat. Euphtica. 24: 597-604.
  • Bhullar, G. S., S. Ranvir, and K. S. Gill. 1983. Stability analysis in durum wheat. Indian J. Genetics and Plant Breeding. 43 (2): 246-251.
  • Partigöç, F. ve M. Olgun. 1999. Bazı buğday genotiplerinde verim stabilitesi üzerine bir araştırma. Orta Anadolu’da tarımın Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, 8-11 Haziran 1999: 597-601, Konya.
  • Ketata, H. S., K. Yau, and M. Nachit. 1989. Relative consistency of performance across environment. In proc. Int. Symp. Physiol. Breed. Winter cereals for stressed environments. Montpiller.
  • Kıral, A. S. ve H. Özcan. 1990. Erzurum Kıraç Şartlarında Lancer Kışlık Ekmeklik Buğday Çeşidinde Tohum, Fosfor ve Azot Uygulama Miktarları. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enst. Yay. No, 5, Erzurum.
  • Mead, R., R. N. Curnow, and A. M. Hasted. 1994. Statistical Methods in Agriculture and Experimental Biology, Second Edition, Chapman & Hall, p 412.
  • Miezan, K., G. A. Milliken, and G. H. Liang. 1976. Using regression coefficient as a stability parameter in plant breeding programs. Theor. Appl. Genet. 54: 7-9.
  • Nijar, G. S., G. S. Bhullar, K. S. Gill, and D. S. Pannu. 1986. Genotype x environment interactions in durum wheat. J. Research Punjab Agricultural University., 23 (4): 535-543.
  • Olgun, M., F. Partigöç, T. Yıldırım, M. Taçoğlu, ve A. M. Kumlay. 1998. Doğu Anadolu Bölgesinde buğdayın verim potansiyeli. Doğu Anadolu Tarım Kongresi, 14-18 Eylül 1998, Erzurum.
  • Olgun, M., Y. Serin ve F. Partigöç. 1999. Doğu Anadolu Bölgesi’nde Buğdayda Đklim-Verim Đlişkisi. GAP 1. Tarım Kongresi, Harran Ü. Z. F. 26-28 Mayıs 1999: 805-813, Şanlıurfa.
  • Olgun, M., Y. Serin, T. Yıldırım ve A. M. Kumlay. 2000. Drought and Wheat Yield In Eastern Anatolia. 2th International Symposium on new technologies for Environmental and Agro-Applications. 18-20 October 2000: 281-288, Tekirdağ
  • Olgun, M., T. Yıldırım ve M. Turan. 2005. Adaptation of wheat genotypes (Triticumaestivum L.) to cold climate. Acta Agric. Scandinavica. Section B - Plant Soil Science. 55: 9-15.
  • Singh, P. K., and P. L. Gautam. 1986. Genotype environment interactions in durum wheat germlasm. Crop Improvement. 13 (2): 213-214.
  • Yates, F., and W. G. Cochran. 1938. The analysis of groups of experiments. J. Agric. Sci. 28: 556-580.
Yıl 2006, Cilt: 16 Sayı: 1, 72 - 82, 01.06.2006

Öz

Kaynakça

  • Akkaya, A. 1994. Erzurum koşullarında farklı ekim sıklıklarının iki kışlık buğday çeşidinde verim ve bazı verim unsurlarına etkisi. Doğa, Türk Tarım ve Orman. Derg. 18: 161-168.
  • Akkaya, A. ve Ş. Akten. 1989. Erzurum kıraç şartlarında farklı ekim zamanlarının kışlık buğdayın verim ve verim öğelerine etkisi. Doğa, Türk Tarım ve Orman. Derg. 13: 913-924.
  • Altay, F. 1987. Kışlık buğdayda verim stabilitesi, Türkiye Tahıl Simpozyumu 6-9 Ekim, Bursa.
  • Anonim. 2003. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü Faaliyet Raporu.,Erzurum.
  • Anonim. 1994. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü, 1994 Yılı Faaliyet Raporu.
  • Anonim. 2001. Tarımsal Yapı ve Üretim, D.Đ.E. Yay., Ankara.
  • Bhatt, G. M. and N. F. Derera. 1987. Genotype x environment interactions for, heritabilities of, and correlations amoung quality traits in wheat. Euphtica. 24: 597-604.
  • Bhullar, G. S., S. Ranvir, and K. S. Gill. 1983. Stability analysis in durum wheat. Indian J. Genetics and Plant Breeding. 43 (2): 246-251.
  • Partigöç, F. ve M. Olgun. 1999. Bazı buğday genotiplerinde verim stabilitesi üzerine bir araştırma. Orta Anadolu’da tarımın Sorunları ve Çözüm Yolları Sempozyumu, 8-11 Haziran 1999: 597-601, Konya.
  • Ketata, H. S., K. Yau, and M. Nachit. 1989. Relative consistency of performance across environment. In proc. Int. Symp. Physiol. Breed. Winter cereals for stressed environments. Montpiller.
  • Kıral, A. S. ve H. Özcan. 1990. Erzurum Kıraç Şartlarında Lancer Kışlık Ekmeklik Buğday Çeşidinde Tohum, Fosfor ve Azot Uygulama Miktarları. Doğu Anadolu Tarımsal Araştırma Enst. Yay. No, 5, Erzurum.
  • Mead, R., R. N. Curnow, and A. M. Hasted. 1994. Statistical Methods in Agriculture and Experimental Biology, Second Edition, Chapman & Hall, p 412.
  • Miezan, K., G. A. Milliken, and G. H. Liang. 1976. Using regression coefficient as a stability parameter in plant breeding programs. Theor. Appl. Genet. 54: 7-9.
  • Nijar, G. S., G. S. Bhullar, K. S. Gill, and D. S. Pannu. 1986. Genotype x environment interactions in durum wheat. J. Research Punjab Agricultural University., 23 (4): 535-543.
  • Olgun, M., F. Partigöç, T. Yıldırım, M. Taçoğlu, ve A. M. Kumlay. 1998. Doğu Anadolu Bölgesinde buğdayın verim potansiyeli. Doğu Anadolu Tarım Kongresi, 14-18 Eylül 1998, Erzurum.
  • Olgun, M., Y. Serin ve F. Partigöç. 1999. Doğu Anadolu Bölgesi’nde Buğdayda Đklim-Verim Đlişkisi. GAP 1. Tarım Kongresi, Harran Ü. Z. F. 26-28 Mayıs 1999: 805-813, Şanlıurfa.
  • Olgun, M., Y. Serin, T. Yıldırım ve A. M. Kumlay. 2000. Drought and Wheat Yield In Eastern Anatolia. 2th International Symposium on new technologies for Environmental and Agro-Applications. 18-20 October 2000: 281-288, Tekirdağ
  • Olgun, M., T. Yıldırım ve M. Turan. 2005. Adaptation of wheat genotypes (Triticumaestivum L.) to cold climate. Acta Agric. Scandinavica. Section B - Plant Soil Science. 55: 9-15.
  • Singh, P. K., and P. L. Gautam. 1986. Genotype environment interactions in durum wheat germlasm. Crop Improvement. 13 (2): 213-214.
  • Yates, F., and W. G. Cochran. 1938. The analysis of groups of experiments. J. Agric. Sci. 28: 556-580.
Toplam 20 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Murat Olgun Bu kişi benim

A. Metin Kumlay Bu kişi benim

Abdullah Çağlar Bu kişi benim

Oktay Tomar Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 1 Haziran 2006
Gönderilme Tarihi 7 Eylül 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2006 Cilt: 16 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Olgun, M., Kumlay, A. M., Çağlar, A., Tomar, O. (2006). BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, 16(1), 72-82.
AMA Olgun M, Kumlay AM, Çağlar A, Tomar O. BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. ANADOLU. Haziran 2006;16(1):72-82.
Chicago Olgun, Murat, A. Metin Kumlay, Abdullah Çağlar, ve Oktay Tomar. “BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi 16, sy. 1 (Haziran 2006): 72-82.
EndNote Olgun M, Kumlay AM, Çağlar A, Tomar O (01 Haziran 2006) BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi 16 1 72–82.
IEEE M. Olgun, A. M. Kumlay, A. Çağlar, ve O. Tomar, “BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”, ANADOLU, c. 16, sy. 1, ss. 72–82, 2006.
ISNAD Olgun, Murat vd. “BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi 16/1 (Haziran 2006), 72-82.
JAMA Olgun M, Kumlay AM, Çağlar A, Tomar O. BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. ANADOLU. 2006;16:72–82.
MLA Olgun, Murat vd. “BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA”. ANADOLU Ege Tarımsal Araştırma Enstitüsü Dergisi, c. 16, sy. 1, 2006, ss. 72-82.
Vancouver Olgun M, Kumlay AM, Çağlar A, Tomar O. BAZI BUĞDAY GENOTİPLERİNDE VERİM VE STABİLİTE PERFORMANSLARININ RANK ANALİZİ İLE BELİRLENMESİ ÜZERİNE BİR ARAŞTIRMA. ANADOLU. 2006;16(1):72-8.
29899ANADOLU Journal by Aegean Agricultural Research Institute is licensed under CC BY-NC-ND 4.0  

30009     30010       30011     30012   30013      30014        30015  30016