Birey-Örgüt Uyumu ile Örgütsel Politika Arasındaki İlişkide Düzenleyici Değişkenler

Yıl 2019, Cilt: 1 Sayı: 2, 81 - 90, 02.08.2019

Fatma Duygu Büber Hakan Vahit Erkutlu Halil Özcan Özdemir

Öz

Değişimin hızlı yaşandığı iş dünyasında birey-örgüt uyumu ile örgütsel politika hem çalışanlar hem de örgütler için çok önemli konular arasındadır. Örgütü ile uyumsuzluk yaşayan çalışanlar, çalışma ortamlarını politik olarak algılayabilirler. Bu çalışmanın amacı, birey-örgüt uyumunun örgütsel politika üzerindeki etkilerini incelemek ve bu iki değişken arasındaki ilişkide demografik değişkenlerin düzenleyici rolü oynayıp oynamadığını analiz etmektir. Bu çalışmanın örneklemini Türkiye’de faaliyet göstermekte olan devlet üniversitelerinde çalışan akademisyenler oluşturmaktadır (n=552). Araştırma bulgularına göre, birey-örgüt uyumu ile örgütsel politika arasında negatif bir ilişki olduğu görülmektedir. Ayrıca, demografik değişkenlerin birey-örgüt uyumu ile örgütsel politika ilişkisinde düzenleyici rolü oynamadığı tespit edilmiştir. Son olarak araştırmanın bazı kısıtlılıkları olduğu vurgulanmış ve gelecekte benzer konularda araştırma yapacaklara bazı öneriler sunulmuştur.

Anahtar Kelimeler

Birey-örgüt uyumu, örgütsel politika, demografik değişkenler

Kaynakça

• Atinc, G., Darrat, M., Fuller, B., ve Parker, B. W. (2010). Perceptions of organizational politics: A meta-analysis of theoretical antecedents. Journal of Managerial Issues, 22(4), 494-513. Baron, R. M., ve Kenny, D. A. (1986). The moderator-mediator variable distinction in social psychological research: Conceptual, strategic and statistical considerations. Journal of Personality and Social Psychology, 51(6), 1173-1182. Behram, K. N. (2015). Örgütsel politika ve etik olmayan davranış bildirimi. İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş. Bodla, M. A., ve Danish, R.Q. (2009). Politics and workplace: An empirical examination of the relationship between perceived organizational politics and work performance. South Asian Journal of Management, 16(1), 44-62. Cemaloğlu, N., ve Şahin, F. (2017). Birey, örgüt ve yönetim. S. Özdemir ve N. Cemaloğlu (Ed.), Örgütsel davranış ve yönetimi içinde s. 1-31). Ankara: Pegem Akademi. Chatman, J. A. (1991). Matching people and organizations: selection and socialization in public accounting firms. Administrative Science Quarterly, 36 (3), 459-484. Conner, D. S. (2006). Human-resource professionals' perceptions of organizational politics as a function of experience, organizational size and perceived independence. The Journal of Social Psychology, 146(6), 717-732. Erkutlu, H. V. (2014). Örgütsel politika algısı ve psikolojik iyi olma ilişkisi üzerinde birey-örgüt değer uyumunun düzenleyici etkisi. 22. Ulusal Yönetim ve Organizasyon Kongresi, Mayıs 22-24, Konya. Huang, M. P., Cheng, B. S., ve Chou, L. F. (2005). Fitting in organizational values: The mediating role of person-organization fit between CEO charismatic leadership and employee outcomes. International Journal of Manpower, 26(1), 35-49. Ilkım, N., ve Derin, N. (2018). Algılanan iş güvencesizliği, iş tatmini ve birey-örgüt uyumu kavramları arasındaki ilişkiler. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 18(36), 238-254. Kacmar, K. M., ve Carlson, D. S. (1997). Further validation of the perceptions of politics scale (POPS): A multiple sample investigation. Journal of Management, 23(5), 627-658. Kılıç, K. C., ve Yener, D. (2015). Birey-örgüt ve birey-iş uyumunun çalışanların iş tutumlarına etkisi: Adana ilinde bankacılık sektöründe çalışanlar üzerine bir araştırma. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 24(1), 161-174). Kristof-Brown, A. L. (1996). Person–organization fit: An integrative review of its conceptualizations, measurements, and implications. Personnel Psychology, 49 (1), 1–49. Kumar, P., ve Ghadially, R. (1989). Organizational politics and its effects on members of organizations. Human Relations, 42(4), 305-314. Mcculloch, M. C., ve Turban, D. B. (2007). Using person-organization fit to select employees for high-turnover jobs. International Journal of Selection and Assessment, 15 (1), 63-71. Merecz-Kot, D., ve Andysz, A. (2017). Socio-demographic predictors of person-organization fit. International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health, 30(1), 133-149. Netemeyer, R. G., ve Boles, J. S., Mckee, D. O., ve McMurrian, R. (1997). An investigation into the antecedents of organizational citizenship behaviors in a personal selling context. Journal of Marketing, 61(3), 85-98. Ng, T. W., ve Feldman, D. C. (2010). The relationships of age with job attitudes: A meta‐analysis. Personnel Psychology, 63(3), 677-718. Özkalp, E., ve Kırel, Ç. (2016). Örgütsel davranış. Bursa: Ekin Basın Yayın Dağıtım. Parker, C. P., Dipboye, R. L., ve Jackson S. L. (1995). Perceptions of organizational politics: An investigation of antecedents and consequences. Journal of Management, 21(5), 891-912. Ülgen, H., ve Mirze, S. K . (2016) İşletmelerde stratejik yönetim. İstanbul: Beta Yayıncılık. Vigoda, E. (2000a). Organizational politics, job attitudes, and work outcomes: Exploration and implications for the public sector. Journal of Vocational Behavior, 57(3), 326-347. Vigoda. E. (2000b). Are you being served? The responsiveness of public administration to citizens’ demands: An empirical examination in Israel. Public Administration, 78(1), 165-191. Vigoda-Gadot, E., ve Kapun, D. (2005) Perceptions of politics and perceived performance in public and private organisations: A test of one model across two sectors. Policy & Politics, 33(2), 251-276. Zhang, X., Ryan, S. D., Prybutok, V. R., ve Kappelman, L. (2012). Perceived obsolescence, organizational embeddedness and turnover of it workers: An empirical study. The DATA BASE for Advances in Information Systems, 43(4), 12-32.