Toplumsal ihtiyaçları karşılayacak mal ve hizmet üretmek amacını güden işletmelerin doğup gelişmesi ve yaşaması, büyük ölçüde elinde ekonomik faaliyetlerini sürdürecek yeterli fonların bulunmasına bağlıdır. İşletmelerin fon ihtiyaçlarının karşılanmasında çeşitli yollar veya kaynaklar sözkonusudur. Bu fon kaynakları, çeşitli şekillerde, sınıflandırılmakla beraber genellikle iki ana grupta toplanırlar (1). Bunlar iç kaynaklar ve dış kaynaklardır.
İç Kaynaklar : Amortismanlar (2) ve dağıtılmamış kar'dır.
Dış Kaynaklar: Kredi, hisse senedi, tahvil, finansman bonosu
gibi mali araçlarla para ve sermaye piyasalarından sağlanan kaynaklardır. Ekonomik gelişmeye paralel olarak, işletmelerin orta ve uzun vadeli fon ihtiyaçları da artar. O nedenle dış finansman veya dış kaynak taleplerinde artışlar olur. İşletmelerin fon talepleri para piyasalarından sermaye piyasalarına doğru artar ve dolayısiyle sermaye piyasaları önem kazanır.
İşte, işletmelerin sermaye piyasasından orta ve uzun vadeli dış kaynak sağlamada kullandıkları mali araçlardan en önemlisi hisse senetleridir. Hisse senedi ihracı için kullanılan sistemlerden birisi de kayıtlı sermaye sistemidir. Bu makalenin amacı, sermaye piyasasının çok önemli bir unsuru olan kayıtlı sermaye sistemini ve uygulamasını incelemek ve tartışmaktır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Finans |
Bölüm | Araştırma Makalesileri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 1989 |
Gönderilme Tarihi | 1 Şubat 1989 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 1989 Cilt: 7 Sayı: 1 |
Bu eser 2023 yılından itibaren Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.