TÜRK-ALMAN VERGİ HUKUKUNDA «OTURMA» KAVRAMI

Yıl 1989, Cilt: 7 Sayı: 2, 241 - 265, 31.12.1989

Hasan Hüseyin Bayraklı

Öz

Vergi hukukunda oturma, gerçek kişilerin vergi tabiyetlerinin (Steuerangehörigkeit) belirlenmesinde kullanılan kriterlerden sadece birisidir. Oturma kavramı (gewöhnlicher Aufenthaltsbegriff), fiili bir olguyu içermesi nedeniyle gerçek kişiler (natürliche Personrıen) için söz konusu olup, yer yüzünün belirli bir yerinde bulunmayı ifade eder.
Bu incelememizde, Türk ve Alman vergi hukuklarında yürürlükte olan oturrna kavramlarını tanımladıktan sonra, özelliklerine ve ayrı ayrı şartlarına değineceğiz. İncelemenin amacı sadece oturma kavramını belirlemeye ve farklılıklarını belirlemeye yöneliktir. Oturma kavramının önemi ve etkileri, bu incelemede bilerek ihmal edilmiştir. Bir başka çalışmamızda, vergi tabiyetini belirlernede kullanılan diğer kriterler de incelendikten sonra, kısaca mali ikametgah (stcuerlicher Wohnsitz) olarak niteleyebileceğirniz kavramın önemi ve etkinlikleri içinde incelenecektir. Zira mali ikametgahı belirlemede kullanılan kriterlerden birisi de oturmadır.

Anahtar Kelimeler

oturma kavramı

Kaynakça

• 1. AKSOY, Şerafettin, Vergi Hukuku ve Türk Vergi Sistemi, B, 2, Filiz Kitapevi. İstanbul, 1989.
• 2. ÇAGAN, Nami, Vergilendirme Yetkisi, Kazanç Matbaası, İstanbul, 1982.
• 3. ÇAGAN, Nami, Vergi Hukukunda Süreler, Sevinç Matbaası, Ankara, 1975.
• 4. ERGİNAY, Akif, Vergi Hukuku, İlkeler-Vergi Tekniği-Türk Vergi Sisteml, B. 13, Turan Kitapevi. Ankara, 1988.
• 5. HEREKMAN, Aykut, Kamu Maliyesi, C. II, Tıpkı 2. B, Sevinç Matbaası, Ankara, 1987.
• 6. KOCAHANOGLV, Osman Selim, Gerekçeli Türk Vergi Kanunlan, C. I, B,3, Yaylacılık Matbaası, İstanbul, 1988.
• 7. KÖPRÜLÜ, Bülent, Medeni Hukuk, Fakülteler Matbaası, İstanbul, 1979.
• 8. ÖNCEL, Mualla-ÇAGAN, NamicKUMRULU, Ahmet, Vergi Hukuku, C. I, B, 3, Feryal Matbaacılık San. ve Tic. Ltd. Şti, Ankara, 1989.
• 9. ÖZBALCI, Yılmaz, Gelir Vergisi Kanunu Yorum ve Açıklamaları, Sennet Matbaası, İstanbul, 1976.
• 10. ÖZCAN, Hüseyin, Ansiklopedik Hukuk Sözlüğü, 4. B, Yeni Desen Matbaası, Ankara, 1975.
• 11. SAYMEN, Ferit H.,Türk Medeni Hukuku, C. II, B. 2, İsmail Akgün Matbaası, İstanbul, 1960. 264
• 12. SCHMIDT, Ludwig (Herausgegeben) - HEINICKE, Wolfgang (Erlautcrt). Einkommensteuergesetz, 7. völlig neubearbeitete Auflage, C.H. Beck'sche Verlagsbuchhandlung, München, 1988.
• 13. TIPKE, Klaus, Steuerrecht-Ein Systamatischer Grundrtss, 7. hutlage, Verlag Dr. atta Schmidt KG, Köln, 1979.
• 14. TIPKE, Klaus - KRUSE, Hemrich Wilhelm, AbgabeordnungFtnarızgertchtsordrıung (Kommentar zur AO 1977 und FGO),
• 12. Auflage, Verlage Dr. atta Sclımidt KG, Köln, 1988.
• 15. TUNCER, Selahattin, Çifte Vergileme ve Milletlerarası Vergi Anlaşmaları, Sevinç Matbaası, Ankara, 1974.
• 16. TUNÇOMAG, Kenan, «ikametgah», İSTANBUL ÜNİvERSİTEst HUKUK FAKÜLTESİ MECMUASı, C. XXVI, S. 1-4, İsmail Akigün Matbaası, İstanbul, 1961.
• 17. TURGAY, Recep, Gelir Vergisi Kanunu ve Tatbikatı, C. I, B. 4, ]\,J. Uyean Basım Sanayii A.Ş. İstanbul, 1976.
• 18. WAHRIG, Gerhard, Deutsches Wörterbuch, Bertelsmann Lexikon- Verlag, Gütersloh, 1978.