Öz
İnsan tüketen bir varlıktır. Tüketim insan yaşamının bir gereğidir. Bu gereğin yerine getirilmesinde zarar görmemek, tüketicinin en doğal hakkı olmalıdır. Tüketici, tüketimden zarar görmeme hakkını, her zaman her yerde elde edemeyince, tüketiciyi koruma hareketleri başlamış ve gelişmiştir. Tüketiciyi daha bilinçli olarak satınalma kararına yöneltmek, bilgili olarak satın almasını sağlamak ve satınalma sonucunda daha etkin kullanıma hazırlamak olarak tanımlanabilen tüketici korunması, insanın korunması ile eş anlamlıdır. Gün geçtikçe artan karmaşık üretim ilişkileri, harcama olanakları, pazarlama teknikleri ile parasal sıkıntılar ve enflasyon, pazardaki dengeyi tüketici aleyhine bozmaktadır. Bu açıdan
tüketicinin korunması, tüketici ile üretici arasında bozulan dengenin yeniden kurulması ve her iki kesimi eşit bir düzeyde tutacak çabaları kapsamaktadır.
Toplumsal öneminden ötürü tüketicinin korunması ülkemizde üzerinde önemle durulan konulardan biri olmuştur .Nitekim, 1982 Anayasasının 172. maddesindeki «Devlet tüketicileri koruyucu ve aydınlatıcı tedbirleri alır, tüketicilerin kendilerini koruyucu girişimlerini teşvik eden> hükmüyle, bu konuda en geniş şekliyle devletin sorumluluğu belirlenmiştir. 172. maddedeki geniş sorumluluk alanı içerisinde kuşkusuz, araştırma ve eğitim işlevleriyle bilinen üniversitelerin de önemli rolleri bulunmaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- -
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 1988 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Şubat 1988 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 1988 Cilt: 6 Sayı: 1 |
Bu eser 2023 yılından itibaren Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.