1970’lerin sonunda dış ticarette serbestleştirmeyi teşvik eden politikaların küresel çapta uygulanmasıyla beraber dünya genelinde ekonomik büyüme ve dışa açıklık oranlarında ciddi artışlar meydana gelmiştir. Ancak yine aynı süreçte çevresel bozulmalar görülmüş, bu nedenle sürdürülebilir kalkınma tartışmaları gündemde yerini almıştır. Çevresel bozulmanın göstergelerinin ölçümü, sürdürülebilirliğin ne ölçüde sağlandığının anlaşılması adına önem kazanmıştır. Çevresel bozulmanın önemli bir göstergesi olarak ekolojik ayak izi kavramı ön plana çıkmıştır. Bu bağlamda dışa açıklığın ekolojik ayak izini ne ölçüde ve hangi yönde etkilediğini belirlemek önem kazanmaktadır. Bu çalışmada ekolojik ayak izi ile dışa açıklık arasındaki ilişki G7 ülkeleri ve Türkiye için 1998-2017 döneminde yatay kesit bağımlılığını dikkate alan panel veri analizi yöntemiyle test edilmiştir. Ampirik bulgular, dışa açıklığın ve büyümenin ekolojik ayak izini artırdığını, yenilenebilir enerji tüketiminin ise ekolojik ayak izini azalttığını ortaya koymaktadır. Ulaşılan bu sonuçlardan hareketle G7 ülkeleri ve Türkiye özelinde politika önerileri tartışılmaktadır.
With the global implementation of policies encouraging liberalization in international trade at the end of the 1970s, significant increases in economic growth and openness have occurred throughout the world. However, environmental degradation was observed in the same period, so the discussions on sustainable development took its place on the agenda. The measurement of indicators of environmental degradation has gained importance to understand to what extent sustainability is achieved. As an important indicator of environmental degradation, ecological footprint has come to the fore. In this context, it is important to determine the impact and direction of openness on the ecological footprint. In this study, the relationship between ecological footprint and openness were tested by using panel data analysis, taking into account the cross-sectional dependence for the G7 countries and Turkey for the period 1998-2017. Empirical findings reveal that openness and growth increase the ecological footprint, while renewable energy consumption decreases the ecological footprint. Based on these results, policy recommendations for G7 countries and Turkey are discussed.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Ekonomi |
Bölüm | Araştırma Makalesileri |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Eylül 2022 |
Gönderilme Tarihi | 30 Haziran 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 23 Sayı: 3 |
Bu eser 2023 yılından itibaren Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.