Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

LİDER YÖNETİCİLERİN EKİP KURMA BECERİSİNDE KULLANDIKLARI KRİTERLERİN BELİRLENMESİ

Yıl 2023, Cilt: 24 Sayı: 4, 443 - 467, 27.12.2023
https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1288720

Öz

Hızlı gelişmelerin yaşandığı küreselleşen dünyada örgütler rekabet edilebilirliği arttırabilmek adına çalışanların bilgi ve yeteneklerinden daha çok faydalanabilmek için ekip yaklaşımına yönelmektedirler. Bu çerçevede lider yöneticilerin ekip kurma sürecinde kullandıkları kriterlerin ortaya konulması temel amaç olarak belirlenmiştir. Bu kapsamda, Gaziantep ilinde 13 işletme yöneticisi ile görüşmeler yapılmıştır. İçerik analizi sonucunda 5 ana tema oluşturulmuştur. Araştırma kapsamında başarılı ekip çalışmasının unsurları olarak; takım ruhu, güven, iletişim, liderlik tespit edilmiştir. Ekip kurarken ekip üyelerinde aranan özelliklerin başında ise ekip üyelerinin yapıcı şekilde iletişim kurması ve yenilikçi olması gerektiği bulgulamıştır. Başarılı bir ekibin kurulması için ekibin amacının net olması, örgüt yapısı ile örgütteki rollerin belirgin olması ve ekip üyelerince benimsenmesi, ekip üyeleri arasında yapıcı bir iletişimin olması, ekip üyeleri arasında güven olması, ekip üyeleri arasında çatışma olması halinde ise lider yöneticiler tarafından çözüm yollarının bulunmasının önemli olduğu tespit edilmiştir.

Kaynakça

  • Bailey-Scudamore, I. (1991). The changing role of administration within organizations. Administrator, January, 15(2), 21.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231-274.
  • Bennett, L. M., & Gadlin, H. (2012). Collaboration and team science: from theory to practice. Journal of Investigative Medicine, 60(5), 768-775.
  • Biber, M. (2019). Lider yöneticilik. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 183-197.
  • Cacioppe. R., & Albrecht S. (2000). Using 3608 feedback and integral model to develop leadership and management skills. Leadership and Organization Development Journal, 21(8), 390-404.
  • Cole, G. A. (1993). Management theory and practice. (4. Baskı). London: DP Publication Ltd.
  • Çağlar, İ. (2004). İktisadi ve idari bilimler fakültesi öğrencileri ile mühendislik fakültesi öğrencilerinin liderlik tarzına ilişkin eğilimlerinin karşılaştırmalı analizi ve Çorum örneği. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 91-107
  • Deliveli, Ö. (2010). Yönetimde yeni yönelimler bağlamında lider yöneticilik (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Demir, Ö., & Bağlıoğlu, A. (2017). Sağlık kurumlarında kurumsal imaj sürecinde lider yöneticilik. Fırat Üniversitesi, İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2), 1-26.
  • Donnellon, A. (1998). Takım dili: Takım dinamiğinde dilin gücü (Çev: O. Akınhay). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • DuBois, M., Hanlon, J., Koch, J., Nyatuga, B., & Kerr, N. (2015). Leadership styles of effective project managers: Techniques and traits to lead high performance teams. Journal of Economic Development, Management, IT, Finance, and Marketing, 7(1), 30-46
  • Ensari, H. (1999). 21. yüzyıl okulları için toplam kalite yönetimi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Ercan, B. (2019). Hemşirelerin ekip çalışması tutumu ve bazı mesleki özelliklerinin hasta güvenliği kültürüne etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Koç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gün, İ., & Aslan Ö (2018). Liderlik kuramları ve sağlık işletmelerinde liderlik. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 5(3), 217-226.
  • Güner, F. (2013). İç girişimciliğin yenilik ve ekip yönetimi ile ilişkisi ve bir araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Güney, N. (1997). Yönetimde grupla çalışma tekniklerinden takım çalışmaları ve bir uygulama örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Güney, S. (2004). Açıklamalı yönetim-organizasyon ve örgütsel davranış terimler sözlüğü. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Hayta, Y., & İnsafoğlu, S. (2021). Afet yönetimine yönelik lider yönetici modeli. The Journal of Academic Social Science, 9(116), 225-241
  • İnce, M., Bedük, A., & Aydoğan, E. (2004). Örgütlerde takım çalışmasına yönelik etkin liderlik nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 423-446.
  • İslamoğlu, A. H., & Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (4. Baskı). Beta Basım A.Ş., İstanbul.
  • Mech, T. (1997). The managerial roles of chief academic officers. The Journal Of Higher Education, 68(3), 282-298.
  • Keçecioğlu, T. (2002). Takım kimyası ve mimarisi. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Korkut, H. (1992). Üniversite akademik yöneticilerinin liderlik davranışları. Amme İdaresi Dergisi, 25(1), 156-167.
  • Kurt, E. (2001). Kalite takımlarında kalite çemberleri ile kendini yöneten takımlar ve uygulamadan örnekler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Larsen A. T. (1996). Değişim sürecinin rotasını çizmek. Robert H. Rosen (Ed.), İnsan yönetimi içinde. İstanbul: MESS.
  • Özkalp, E. (1997). Takım çalışmalarının günümüz yönetim sistemlerindeki yeri ve takım yönetimi tekerleği. Anadolu Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,13(1-2), 433-434.
  • Özer, M. A. (2008). 21. yüzyılda yönetim ve yöneticiler. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Özsalmanlı, A. Y. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 137-146.
  • Sabuncuoğlu, Z., & Tüz, M. (1995). Örgütsel psikoloji. Bursa: Ezgi Yayınları
  • Sarıhan, İ. H. (1998). Teknoloji yönetimi. Gebze: Desnet.
  • Tekin, D. (2007). İlköğretim okullarında yöneticilerin takım kurma ve yönetebilme yeterliği (Sakarya ili örneği) (Tezsiz yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Toprak, A. (2006). İşletmelerde liderlik ve ekip çalışması (Tezsiz yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Tuckman, B. W. (2001). Developmental sequence in small groups. Group Facilitation: A Research and Applications Journal, 3, 66– 81
  • Usal, A. (1995). Davranış bilimleri. İzmir: Barış Yayınları.
  • Ünal, S. (1998). Takım kurma ve yönetme süreci. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(10), 287-297.
  • Wadsworth, W. J. (1999). Atak yöneticinin liderlik rehberi (Çev: E. Sabri Yarmalı). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Yılmaz, G. (2005). Örgütlerde yaşanan çatışmaların giderilmesinde takım çalışmalarından yararlanma. Verimlilik Dergisi (1), 45-66
  • Yılmaz, M. K. (2019). Havacılık işletmelerinde vardiya sistemi, ekip çalışması ve çalışan memnuniyeti. Ankara: Iksad Yayınları.
  • Zel, U. (2001). Kişilik ve liderlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.

DETERMINATION OF THE CRITERIA FOR LEADER MANAGERS' TEAM BUILDING SKILLS

Yıl 2023, Cilt: 24 Sayı: 4, 443 - 467, 27.12.2023
https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1288720

Öz

With rapid developments in the globalizing world, organizations are shifting towards a team approach in order to benefit more from the knowledge and skills of their employees in order to increase competitiveness. Accordingly, the main purpose of this study is to determine the criteria used by leader managers in the team building process. Based on the content analysis, 5 main themes were identified. The elements of successful teamwork within the study's scope are team spirit, trust, communication, and leadership. One of the main characteristics sought in team members when forming a team was that team members should communicate constructively and be innovative. For the establishment of a successful team, it was found that it is important that the purpose of the team is clear, the organizational structure and roles in the organization are distinct and adopted by the team members, there should be constructive communication and trust among the team members, and in case of conflict among the team members, leading managers should be able to find solutions.

Kaynakça

  • Bailey-Scudamore, I. (1991). The changing role of administration within organizations. Administrator, January, 15(2), 21.
  • Baltacı, A. (2018). Nitel Araştırmalarda örnekleme yöntemleri ve örnek hacmi sorunsalı üzerine kavramsal bir inceleme. BEÜ SBE Dergisi, 7(1), 231-274.
  • Bennett, L. M., & Gadlin, H. (2012). Collaboration and team science: from theory to practice. Journal of Investigative Medicine, 60(5), 768-775.
  • Biber, M. (2019). Lider yöneticilik. İşletme Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 2(2), 183-197.
  • Cacioppe. R., & Albrecht S. (2000). Using 3608 feedback and integral model to develop leadership and management skills. Leadership and Organization Development Journal, 21(8), 390-404.
  • Cole, G. A. (1993). Management theory and practice. (4. Baskı). London: DP Publication Ltd.
  • Çağlar, İ. (2004). İktisadi ve idari bilimler fakültesi öğrencileri ile mühendislik fakültesi öğrencilerinin liderlik tarzına ilişkin eğilimlerinin karşılaştırmalı analizi ve Çorum örneği. Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 91-107
  • Deliveli, Ö. (2010). Yönetimde yeni yönelimler bağlamında lider yöneticilik (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Süleyman Demirel Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Isparta.
  • Demir, Ö., & Bağlıoğlu, A. (2017). Sağlık kurumlarında kurumsal imaj sürecinde lider yöneticilik. Fırat Üniversitesi, İİBF Uluslararası İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 1(2), 1-26.
  • Donnellon, A. (1998). Takım dili: Takım dinamiğinde dilin gücü (Çev: O. Akınhay). İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • DuBois, M., Hanlon, J., Koch, J., Nyatuga, B., & Kerr, N. (2015). Leadership styles of effective project managers: Techniques and traits to lead high performance teams. Journal of Economic Development, Management, IT, Finance, and Marketing, 7(1), 30-46
  • Ensari, H. (1999). 21. yüzyıl okulları için toplam kalite yönetimi. İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Ercan, B. (2019). Hemşirelerin ekip çalışması tutumu ve bazı mesleki özelliklerinin hasta güvenliği kültürüne etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). İstanbul: Koç Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Gün, İ., & Aslan Ö (2018). Liderlik kuramları ve sağlık işletmelerinde liderlik. Sağlık ve Hemşirelik Yönetimi Dergisi, 5(3), 217-226.
  • Güner, F. (2013). İç girişimciliğin yenilik ve ekip yönetimi ile ilişkisi ve bir araştırma (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Pamukkale Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Denizli.
  • Güney, N. (1997). Yönetimde grupla çalışma tekniklerinden takım çalışmaları ve bir uygulama örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Anadolu Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eskişehir.
  • Güney, S. (2004). Açıklamalı yönetim-organizasyon ve örgütsel davranış terimler sözlüğü. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Hayta, Y., & İnsafoğlu, S. (2021). Afet yönetimine yönelik lider yönetici modeli. The Journal of Academic Social Science, 9(116), 225-241
  • İnce, M., Bedük, A., & Aydoğan, E. (2004). Örgütlerde takım çalışmasına yönelik etkin liderlik nitelikleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 423-446.
  • İslamoğlu, A. H., & Alnıaçık, Ü. (2014). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (4. Baskı). Beta Basım A.Ş., İstanbul.
  • Mech, T. (1997). The managerial roles of chief academic officers. The Journal Of Higher Education, 68(3), 282-298.
  • Keçecioğlu, T. (2002). Takım kimyası ve mimarisi. İstanbul: Literatür Yayıncılık.
  • Korkut, H. (1992). Üniversite akademik yöneticilerinin liderlik davranışları. Amme İdaresi Dergisi, 25(1), 156-167.
  • Kurt, E. (2001). Kalite takımlarında kalite çemberleri ile kendini yöneten takımlar ve uygulamadan örnekler (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İstanbul.
  • Larsen A. T. (1996). Değişim sürecinin rotasını çizmek. Robert H. Rosen (Ed.), İnsan yönetimi içinde. İstanbul: MESS.
  • Özkalp, E. (1997). Takım çalışmalarının günümüz yönetim sistemlerindeki yeri ve takım yönetimi tekerleği. Anadolu Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi,13(1-2), 433-434.
  • Özer, M. A. (2008). 21. yüzyılda yönetim ve yöneticiler. Ankara: Nobel Yayınları.
  • Özsalmanlı, A. Y. (2005). Türkiye’de kamu yönetiminde liderlik ve lider yöneticilik. Manas Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(13), 137-146.
  • Sabuncuoğlu, Z., & Tüz, M. (1995). Örgütsel psikoloji. Bursa: Ezgi Yayınları
  • Sarıhan, İ. H. (1998). Teknoloji yönetimi. Gebze: Desnet.
  • Tekin, D. (2007). İlköğretim okullarında yöneticilerin takım kurma ve yönetebilme yeterliği (Sakarya ili örneği) (Tezsiz yüksek lisans tezi). Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sakarya.
  • Toprak, A. (2006). İşletmelerde liderlik ve ekip çalışması (Tezsiz yüksek lisans tezi). Beykent Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
  • Tuckman, B. W. (2001). Developmental sequence in small groups. Group Facilitation: A Research and Applications Journal, 3, 66– 81
  • Usal, A. (1995). Davranış bilimleri. İzmir: Barış Yayınları.
  • Ünal, S. (1998). Takım kurma ve yönetme süreci. Marmara Üniversitesi Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 10(10), 287-297.
  • Wadsworth, W. J. (1999). Atak yöneticinin liderlik rehberi (Çev: E. Sabri Yarmalı). İstanbul: Hayat Yayıncılık.
  • Yılmaz, G. (2005). Örgütlerde yaşanan çatışmaların giderilmesinde takım çalışmalarından yararlanma. Verimlilik Dergisi (1), 45-66
  • Yılmaz, M. K. (2019). Havacılık işletmelerinde vardiya sistemi, ekip çalışması ve çalışan memnuniyeti. Ankara: Iksad Yayınları.
  • Zel, U. (2001). Kişilik ve liderlik. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
Toplam 39 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Özgül Yüksekbilgili 0000-0003-3034-5424

İbrahim Yıldırım 0000-0003-1557-8406

Yayımlanma Tarihi 27 Aralık 2023
Gönderilme Tarihi 27 Nisan 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 24 Sayı: 4

Kaynak Göster

APA Yüksekbilgili, Ö., & Yıldırım, İ. (2023). LİDER YÖNETİCİLERİN EKİP KURMA BECERİSİNDE KULLANDIKLARI KRİTERLERİN BELİRLENMESİ. Anadolu Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 24(4), 443-467. https://doi.org/10.53443/anadoluibfd.1288720

88x31.png
Bu eser 2023 yılından itibaren Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.