Aim: The aim of the present study is to examine the sociodemographic and clinical characteristics of suicide attempts presenting to the general hospital emergency service during the Covid-19
pandemic.
Methods: The study was conducted by examining the medical records of patients who presented to the general hospital emergency department with a suicide attempt between February 01, 2021
and July 31, 2021.
Results: Out of 94 patients presented with suicide attempt, 59.4% were female, 34.0% were unemployed, 52.1% were single with a mean age of 35.11±14.19. Among the patients, 36 had suicide attempt(s) before. Drug overdose (86.2%) was the most common method used, followed by selfcutting (12.8%) and ingestion of rat poison (1.1%). Majority (58.5%) were discharged with psychiatric
outpatient follow-up, 27.6% were admitted to psychiatric unit, 13.8% refused psychiatric treatment. The most common age group was 25-34 years (41.5%). More than half of the cases (54.3%) had no previous psychiatric history. Between male and female patients, there was no difference in terms of presence of psychiatric diagnosis, the number of previous attempts, the method used, and the need for admission to psychiatric ward following assessment.
Conclusion: In the present study, it was observed that suicide attempts in the Covid-19 period did not differ from the literature from the pre-pandemic period regarding gender, marital status, employment status, the method used and number of attempts. However, in the current sample the age range was higher and there were more patients with no previous psychiatric history. These findings reveal the importance of facilitating access to mental health services during the pandemic period.
Amaç: Çalışmanın amacı Covid-19 pandemisinde genel hastane acil servisine başvuran intihar girişimlerini sosyodemografik ve klinik özellikleri açısından incelemektir.
Yöntem: Çalışma, 01 Şubat 2021- 31 Temmuz 2021 tarihleri arasında genel hastane acil servisine intihar girişimi ile başvuran hastaların geriye dönük tıbbi kayıtları incelenerek yapılmıştır.
Bulgular: İntihar girişimi ile başvuran 94 hastanın %59,4’ü kadın, %34‘ü çalışmayan, %52,1’i bekârdır. Hastaların yaş ortalaması 35.11±14.19’dur. Hastaların 36’sı daha önce intihar girişiminde bulunmuştur. İlaç doz aşımı (%86,2) en sık kullanılan intihar yöntemidir. Bunu kendini kesme (%12,8) ve sıçan zehri (%1,1) takip eder. Başvuranların çoğu (%58,5) psikiyatri poliklinik takibi ile taburcu edilmiş, %27,6’sı psikiyatri servisine yatırılmış, %13,3’ü psikiyatrik tedaviyi reddetmiştir. En sık başvuran yaş grubu 25-34 (%41,5)’tür. Vakaların yarısından fazlasının (%54,3) daha önce psikiyatrik öyküsü bulunmamaktadır. Kadın ve erkek hastalar arasında psikiyatrik tanı varlığı, önceki girişim sayısı, kullanılan yöntem ve değerlendirme sonrası psikiyatri servisine yatış gereksinimi açısından fark yoktur.
Sonuç: Çalışmada Covid-19 döneminde intihar girişimlerinin cinsiyet, medeni durum, çalışma durumu, kullanılan yöntem ve girişim sayısı açısından pandemi öncesi döneme göre literatürden farklılık göstermediği görüldü. Ancak mevcut örneklemimizde yaş aralığı daha yüksekti ve daha önce psikiyatrik öyküsü olmayan daha fazla hasta vardı. Bu bulgular Covid-19 pandemisi döneminde ruh sağlığı hizmetlerine erişimin kolaylaştırılmasının önemini ortaya koymaktadır.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | ORJİNAL MAKALE |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 29 Ocak 2022 |
Kabul Tarihi | 15 Aralık 2021 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 1 |
This Journal licensed under a CC BY-NC (Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0) International License.