Amaç: Suçluluk, kişilerin kendi davranışlarına olumsuz atıflarından kaynaklanan bir öz-bilinç duygusu olarak tanımlanır. Suçluluk duygusuna sahip kişilerin daha az affedici oldukları gözlenmektedir. Affetmenin farklı türleri vardır. Suçluluğun kendini affetme durumu üzerinde, başkalarını ve durumları affetme durumundan daha güçlü bir etkiye sahip olması beklenmektedir. Bu çalışmada bir grup üniversite öğrencisinde suçluluk duygusu ve affetme türleri arasındaki ilişkilerin incelenmesi amaçlanmıştır.
Yöntemler: Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırma verileri 2018 yılında Türkiye’de öğrenim gören 604 üniversite öğrencisinden toplanmıştır. Analiz varsayımlarının sağlandığı doğrulandıktan sonra, suçluluk ile affetme türleri arasındaki ilişkiler, Pearson korelasyonları ve yol (doğrusal regresyon) analizleri aracılığıyla incelenmiştir.
Bulgular: Tüm araştırma değişkenleri arasında .01 düzeyinde istatistiksel açıdan anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Yol analizleri sonucunda suçluluk duygusunun affetmeyi ve affetmenin tüm alt boyutlarını istatistiksel açıdan anlamlı düzeyde (p<.01) ama ters yönde açıkladığı görülmüştür. Öyleyse, suçluluk duygusunun affetmeyi güçlü bir şekilde ve tersten açıkladığı anlaşılmaktadır.
Sonuç: Affetme kişilerin psikolojik dayanıklılığını artırmada önemli bir koruyucu etkendir. Kişilerin affediciliklerini artırmada suçluluk duygusu önemli bir risk etkeni olarak göze çarpmaktadır. Özellikle kendini affetmenin, suçluluk duygusu yüksek olan kişilerde daha düşük olması araştırmanın en çarpıcı bulgusudur. Bu nedenle, kişilerin suçluluk duygusu azaldıkça, kendilerini affetmeleri kolaylaşacaktır denilebilir. Affetmekte zorlanan kişilerin, diğer duygularda olduğu gibi suçluluk duygularını psikoterapi ve psikolojik danışma oturumlarında ifade ederek rahatlamalarının sağlanması ve duygu düzenleme becerilerinin desteklenmesi önerilmektedir.
affetme duygu duygu düzenleme psikolojik dayanıklılık suçluluk
Aim: Guilt is defined as a self-conscious emotion generated from negative attributions of own behaviors. It is observed that people with guilt are less forgiving. There are different types of forgiveness. Guilt is expected to have a stronger effect on self-forgiveness than forgiving others and situations. This study aimed to investigate the relationships between guilt and different types of forgiveness in a group of university students.
Methods: This research is in the correlational survey model. Research data was collected from 604 university students from Turkey in 2018. After confirming that the assumptions were adequately met, the relationships were examined through Pearson correlations and path (linear regression) analyses.
Results: All variables were significantly correlated at the 0.01 statistical significance level. It was seen that the feeling of guilt predicted forgiveness and all sub-dimensions of forgiveness at a statistically significant level (p<0.01) but in the opposite direction. Thus, guilt strongly and adversely predicts forgiveness.
Conclusion: Forgiveness is an important protective factor in increasing psychological resilience. Guilt stands out as an important risk factor for forgiveness. The most striking finding is that self-forgiveness is lower in individuals with a high sense of guilt. For this reason; as people’s sense of guilt decreases, it will be easier for them to forgive themselves. It is recommended that people who have difficulty in forgiving express their feelings of guilt as their other emotions in psychotherapy and psychological counseling sessions to help them relax and support their emotion regulation skills.
emotion emotion regulation forgiveness guilt psychological resilience
Birincil Dil | İngilizce |
---|---|
Konular | Sağlık Kurumları Yönetimi |
Bölüm | ORJİNAL MAKALE |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 24 Mayıs 2022 |
Kabul Tarihi | 17 Nisan 2022 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2022 Cilt: 27 Sayı: 2 |
This Journal licensed under a CC BY-NC (Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0) International License.