Uzundere İlçesinin Ekoturizm Potansiyelinin SWOT Analizi Yöntemi ile Belirlenmesi

Yıl 2020, Cilt: 2 Sayı: 1, 1 - 18, 29.02.2020

Alparslan Tanç

Öz

Gelişen ve değişsen dünyada insanlarında istekleri ve beklentileri değişmiştir. Değişen bu isteklerden turizm sektörü de etkilenmiştir. İnsanların turizm algılarının değişmesi deniz, kum ve güneş turizminin eskisi kadar rağbet görmemesi alternatif turizm çeşitlerinin ortaya çıkmasına neden olmuştur. Bunların en önemlilerinden biri de ekoturizmdir. Ekoturizm doğayı tahrip etmeyen, kültürel ve tarihi değerlere saygı duyan aynı zamanda yapıldığı yerde ki yöre halkının refahını gözeten bir turizm çeşididir.

Uzundere ekoturizmin rahatlıkla yapılabileceği birçok aktiviteye sahiplik yapma potansiyeline sahiptir. Bunlar; Akarsu turizmi, yayla turizmi, av turizmi, dağ turizmi, botanik turizmi, mağara turizmi, göl turizmi, doğa yürüyüşü, kuş gözlem, kamp turizmidir. Ayrıca Uzundere ilçesi Türkiye’nin 11. Sakin Şehir (Cittaslow) unvanını almıştır.

Araştırmanın amaçlarına yönelik detaylı bir literatür taraması yapılmıştır. Ardından ilçeye bizzat gidilerek SWOT analizi için değerlendirmeler yapılmıştır. Ayrıca ilçelerin coğrafi konumu, geçim kaynakları, doğal ve tarihi turistik değerleri, kültürel varlıkları ve ekoturizm potansiyelleriyle ilgili olarak saha araştırmaları yapılarak bölge halkının görüşleri alınmıştır.

Anahtar Kelimeler

Ekoturizm, Ekoturizm Potansiyeli, Uzundere, Swot Analizi

Kaynakça

• Acuner, E. (2015). Zigana Turizm Merkezi’nin Sürdürülebilir Turizm Kriterleri Çerçevesinde Yerel Destinasyon Yönetim Örgütleri Tarafından Değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 62-93. Akpınar, E. ve Bulut, Y. (2010). Ülkemizde Alternatif Turizm Bir Dalı Olan Ekoturizm Çeşitlerinin Bölgelere Göre Dağılımı ve Uygulama Alanları. 3. Ulusal Karadeniz Ormancılık Kongresi, Artvin, 4, 1575-1594. Albayrak, A. (2013). Alternatif Turizm. 1.Baskı, Ankara: Detay Yayıncılık. Alkan, C. (2015), Sürdürülebilir Turizm: Alaçatı Destinasyonuna Yönelik Bir Uygulama. Journal of Yasar University,10(40), 6692-6710. Altan, Ş. (2006). Türkiye’de Ekoturizm Uygulamaları ve Ekonomiye Katkıları. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Niğde Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Altaş, N. T., Çavuş, Ahmet ve Zaman, N. (2015). Türkiye’nin Kış Turizmi Koridorunda Yeni Bir Kış Turizm Merkezi: Konaklı. Marmara Coğrafya Dergisi, (31), 345- 365. Arpacı, Ö., Zengin, B. ve Batman, O. (2012). Karamanın Mağara Turizmi Potansiyeli ve Turizm Açısından Kullanılabilirliği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(23), 59-64. Ayhan Kaya, A. (2019). Batı Akdeniz’de Ekoturizm, Ekoturizm Uygulamaları ve Kadının Rolü. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi ), Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Bay, A. (2014). Uludağ Yöresinde (Bursa) Alternatif Turizm Türü Olarak Yayla Turizmi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Beeton, S. (1998). Ecotourism: A Practical Guide for Rural Communities. Australia: Landlinks Press. Cengiz, G. ve Akkuş, Ç. (2012). Kırsal Turizm Kapsamında Yöre Halkının Kalkındırılması: Erzurum Örneği. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 61-74. Çelik, U. S. ve Özbek, V. (2018). Destinasyon Sadakatini Etkileyen Faktörler: Bisiklet Turizmi ve Burhaniye Bisiklet Festivali Örneği. International Review Of Economics And Management, 6(2), 84-102. Çoban, B. ve Karakaya, Y. E. (2010). Geleceği Planlamada Stratejik Yönetim ve Swot Analizi: Kavramsal Yaklaşımlar, e-Journal of New World Sciences Academ, 5(4), 342-352. Demir, N. (1989). Hava Yolu ile Yolcu Taşımacılığının Türk Turizmi İçindeki Yeri ve Önemi. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Demircioğlu Yıldız, N. (2007). Tortum Çayı Havzasının Uygun Alan Kullanımlarının Cbs İle Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Doğaner, S. (2001). Türkiye Turizm Coğrafyası. 1.Baskı, İstanbul: Çantay Kitabevi. Duran, C. (2012). Türkiye de Dağlık Alanların Kırsal Turizm Açısından Önemi. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 14(22), 45-52. Emniyet, N. (2018). Türkiye’deki Rafting ve Akarsu Kano Slalom Sporcularının Spora Başlama Nedenleri ve Beklentilerinin Belirlenmesi. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi Kış Sporları ve Spor Bilimleri Enstitüsü. Erdoğan, N. ve Erdoğan, İ. (2005). Ekoturizm Betimlemeleriyle İletilenlerin Doğası, Gazi Üniversitesi İletişim Dergisi, 20(1), 55-82. Erzurum İl Kültür ve Turizm Müdürlüğü (02.02.2020). https://erzurum.ktb.gov.tr/TR56060/uzundere.html, adresinden alındı. Erzurum Portalı (01.02.2020). https://erzurumportali.com/shf/3537/Erzurum-Tortum-Yedigoller, adresinden alındı. Gündoğdu, H. (2007). Erzurum’da Doğa Kültür Tarih ve Sanat Eserleri. 1. Baskı, Ankara: Kariyer Matbaacılık. Kardeş, M. (2007). Tarih ve Turizm Beldesi: Uzundere. 1. Baskı, Erzurum: Zafer Form Ofset Matbaacılık. Kaypak, Ş. (2010). Ekolojik Turizmin Sürdürülebilirliği. Alanya İşletme Fakültesi Dergisi, 2(2), 93-114. Kılıç, B. ve Kurnaz, A. (2010). Alternatif Turizm ve Ürün Çeşitliliği Oluşturmada Ekolojik Çiftlikler: Pastoral Vadi Örneği. İşletme Araştırmaları Dergisi, 2(4), 39-56. Kırmızı, A. (2017). Turizm Eğitimi Alan Lisans ve Ön lisans Öğrencilerinin Turizm Endüstrisine Yönelik Görüşlerinin Karşılaştırılması: Sakarya Üniversitesi Örneği. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Kızılaslan, N. ve Ünal, T. (2014). Tokat İlinin Ekoturizm/Kırsal Turizm Potansiyeli ve SWOT Analizi. Gaziosmanpaşa Bilimsel Araştırma Dergisi, (9), 45-61. Koç Üniversitesi Dağcılık Kulübü (26.08.2019). https://kudak.ku.edu.tr/, adresinden alındı. Korosteleva, E. (2013). Turizm Lojistiğinde Ulaştırma Sisteminin Performans Analizi: Rusya Federasyonu’ndan Türkiye Cumhuriyeti’ne Gelen Turistler Üzerine Bir Çalışma. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Külekçi Akpınar, E. ve Toy, S. (2017). Erzurum İli Unito Bölgesi Ekoturizm Faaliyetlerinin İlçelere Göre Dağılımının Değerlendirilmesi. Yüzüncü Yıl Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi,1(-3). Kültür ve Turizm Bakanlığı (05.09.2019). https://yigm.ktb.gov.tr/, adresinden alındı. Orhan, T. (2008). Uzundere İlçesi ve Yakın Çevresinin Ekoturizm Potansiyelinin Belirlenmesi ve Sınıflandırılması. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), Atatürk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Orhan, T. ve Karahan, F. (2010). Uzundere İlçesi ve Yakın Çevresinin Ekoturizm Potansiyelinin Değerlendirilmesi. Artvin Çoruh Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 11(1), 27-42. Önder, S. ve Polat, A. T. (2004). Konya İli Karapınar İlçesi’nin Ekoturizm Yönünden Görsel Kalite Değerlendirmesi ve SWOT Analizi. Selçuk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 18(33), 80-86. Özhancı, E. ve Yılmaz, H. (2013). Değişik Peyzaj Karakterleri Barındıran Dağların, Foto Safari Amaçlı Görsel Peyzaj Analizi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 44(1), 83-89. Somuncu, M. (2004). Dağcılık Ve Dağ Turizmindeki İkilem: Ekonomik Yarar ve Ekolojik Bedel. Coğrafi Bilimler Dergisi, 2(1) , 1-21. Sop, S. A. (2015). Kuş Gözlemciliği Ve Turizm İlişkisi: Burdur Gölü Üzerine Bir Tartışma. Teke Yöresi Sempozyumu, 04-06.03.2015, 543-549, Burdur. Şafak, İ. (2003). Türkiye’deki Av Turizmi Uygulamalarının Özel Avlak İşletmelerine Etkileri, Süleyman Demirel Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi, 2, 133-148. Şengöz, Ş. (2018). Sürdürülebilir Turizm Kapsamında Dikili’nin Ekoturizm Potansiyelinin İncelenmesi.(Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi), İzmir Kâtip Çelebi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü. Tıes (10.08.2019). https://ecotourism.org/what-is-ecotourism/, adresinden alındı. Trabzon Ticaret Sanayi Odası (2013). “Her Mevsim Karadeniz Projesi MasterPlanı”. http://ttso.org.tr/dosyalar/Her_Mevsim_karadeniz_Projesi_Master_Plan/files/assets/basic-html /page1.html, Erişim Tarihi: 15.09.2019. Türsab (08.09.2019). http://www.tursab.org.tr/dosya/1013/06eyraft2_1013_1553015.pdf, adresinden alındı. Ulusan, Y. (2009). Alternatif Turizm Çeşitlerinin Turizm Potansiyeline Etkisi: Konya Örneği. (Yayımlanmamış Yüksek Lisans Tezi) Sakarya Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü. Urdal, M. ve Uğurlu, K. (2016). Kamp Turizminde Glamping İşletmeciliği: Kırklareli İli İçin Bir Model Önerisi. 17. Ulusal Turizm Kongresi, 1.Baskı, Detay Yayıncılık, Ankara. Uzundere Belediyesi (02.02.2020). http://www.uzundere.bel.tr/menudetay.asp?no=26, adresinden alındı. Ünal Ankaya, F., Yazıcı, K., Balık, G. ve Gülgün Aslan, B. (2018). Dünyada ve Türkiye’de Ekoturizm, Sosyal-Kültürel ve Ekonomik Katkıları. Ulusal Çevre Bilimleri Araştırma Dergisi, 1(2), 69-72.