ALMANYA TÜRKLERİNDE AİLE KÜLTÜRÜ

Yıl 2021, , 177 - 204, 29.05.2021

Mehmet Akif Korkmaz

https://doi.org/10.33404/anasay.915423

Öz

1960’lı yıllarda Almanya’ya başlayan işçi göçü başlangıçta sadece iş bulma ve çalışmayla sınırlıyken 1970’lerde çocuk, eş ve ailelerin bu göçe katılmaları göçün boyutunu sınırlar üstü kültürel etkileşim içinde yerleşmeye ve yeni bir memlekette yurt edinmeye dönüştürmüştür. 1990’lara gelindiğinde Almanya’da yaşayan üç nesil Türkiye’den farklı ekonomik, sosyal ve kültürel oluşum geçirmiştir. İki millet arasındaki sosyal ve kültürel davranış kalıplarının farklılıkları Türk gençlerinin Almanlarla etkileşimine engel olurken, kendi milletinden birisiyle evlenme, geleneksel sosyal ağlarını sürdürmek, yemek içmek gibi damak zevklerinden vaz geçmemek gibi bağlar üzerinden Türk kültürü yeni yurtlarında yeni biçimiyle devam etmiştir. Ev süslemeleri, sofra düzeni gibi alanlarda Alman kültüründen daha fazla etkilenilmiştir. Almanya’ya göçen Türkler köken yurtlarının kültür çeşitliliğini burada tanıma fırsatı bulmuşlardır. Karadenizli buradaki Türk komşularından Arap aşını, çiğ köfteyi tanımış; bu ilişkiler bağlamında kendi karalahanasını, pancar yemeklerini onlara tanıtmıştır. Bu kültürel etkileşim hem kendi ailesi içinde hem de sosyal yaşamda devam etmiştir.
Kuzey Ren-Westfalya'daki şehirlerde 1990-2000 yıllarında belli aralıklarla yapılmış bu çalışmada Almanya’da yaşayan Türk ailesi hem âdet icracısı ve taşıyıcısı olarak hem de âdetin objesi olarak ele alınmaktadır. Çeyrek yüzyıl kadar kendi kültür ekolojisinden tamamen farklı bir çevrede gösterilen geleneksel uygulamalar tahlil edilmekte ve Almanya Türk ailesinin kimliğine dair bir model denenmektedir.

Anahtar Kelimeler

aile araştırması, Türk dünyası aile kültürü, Almanya Türk ailesi

Kaynakça

• Abadan–Unat, Nermim (2006), Bitmeyen Göç Konuk İşçilikten Ulus-Ötesi Yurttaşlığa, İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınevi.
• Bimmer, A. C. (1994a), Familienforschung, Grundrisse der Volkskunde: Einführung in die Forschungfelder der europäischen Ethnologie/Volkskunde, (hrsg.von W. R. Brednich), Berlin: D. Reimer Verlag s. 297-310.
• Bimmer, A. C. (1994b), Brauchforschung, Grundrisse der Volkskunde: Einführung in die Forschungfelder der europäischen Ethnologie/Volkskunde, (hrsg.von W. R. Brednich), Berlin: D. Reimer Verlag , s. 375-395.
• Brednich, Rolf W. ( 1994), Grunriss der Volkskunde: Einführung in die Forschungfelder der europaeischen Etnologie, Berlin: Reiner Verlag.
• Çobanoğlu, Özkul, (2000), Âşık Tarzı Kültür Geleneği ve Destan Türü, Ankara: Akçağ Yayınevi.
• Çobanoğlu, Özkul, (2002), Halkbilimi Kuramları ve Araştırma Yöntemleri Tarihine Giriş, Ankara: Akçağ Yayınevi.
• Durgut, Gülay, (1993a), ‘Hep Bir Adım Daha İleri’ Deutsche Türken-Türk Almanlar (Hg. Leggewie,C-Şenocak, Z), Hamburg: Rowolt Taschenbuch Verlag.
• Durgut, Gülay, (1993b), ‘Gündüz Almanya-Gece Türkiye’ Deutsche Türken-Türk Almanlar (Hg. Leggewie,C-Şenocak, Z), Hamburg: Rowolt Taschenbuch Verlag.
• Heise, Ulla, (2001), Kahve ve Kahvehane, Ankara: Dost Kitapevi Yayınları John, Barbara (yay.), (1991), Türkische Berliner-Berlinli Türkler, Berlin: Berlin Senatosu Basım Evi.
• Kaya, Ayhan, (2000), Sicher in Kreuzberg. Berlin’deki Küçük İstanbul: Diyasporada Kimliğin Oluşumu, İstanbul: Büke Yayınevi.
• Leggewie, C. ve Şenocak, Z. (Hg.) (1993), Deutsche Türken-Türk Almanlar, Hamburg: Rowolt Taschenbuch Verlag.
• Uzun, Ertuğrul (1993, EATA başkanı), ‘Misafir İşçilik-Göçmenlik-Azınlık’ Deutsche Türken-Türk Almanlar (Hg. Leggewie,C-Şenocak, Z), Hamburg: Rowolt Taschenbuch Verlag.
• Zeit Punkte, (2/1999), Türken in Deutschland. Ihre Sorgen, Ihre Erfolge, Ihre Zukunft, Hamburg ( Zeit gazetesinin Almanya Türkleri özel eki).