Yunan Klasik dönemi genel
hatlarıyla MÖ. 5. ve 4. yüzyılları kapsamaktadır. Bu dönemin heykelleri, stelleri
ya da mimariye bağlı kabartmaları konu ve ikonografi açısından döneminin
ötesine geçen bir yapı sergilemiştir. Arkaik dönemin hantallığı ve
hareketsizliği yerini daha gerçekçi, zarif ve hareketli heykellere bırakmıştır.
Heykeltıraşlık sanatında kontrapost gibi önemli yenilikler ortaya çıkmıştır.
Eserlerdeki önemli bir diğer yenilik ise ilk defa mimik ve jestlerle bir
bütünlük oluşturularak heykel ya da kabartmalarda duyguların yansıtılması
olmuştur. Mutlu, endişeli, üzgün ya da matem havasında betimlenen eserler ile sanatın
toplumsal ve kişisel gerçekliğe daha çok yöneldiği anlaşılır. Buna göre bu
yayında Klasik Yunan heykeltıraşlığında aile ya da yakınlarını kaybeden
insanların kederi, yası ya da çeşitli nedenlerle üzgün betimlenen eserlerin ortaya
çıkış süreci, konu çeşitliliği ve ikonografik gelişimi ele alınmıştır.
Kullanılan kaynaklar dönemin orijinal ya da Roma kopyası heykeltıraşlık
eserleridir. Sonuç olarak Klasik dönemin erken safhası olan ve yüzdeki ifadenin
döneme adını verdiği Ciddi Stil evresiyle beraber yas tutan, kederli betimlenen
eserler görülmeye başlamıştır. Devam eden süreçte bu ifadelerin gelişimi hem
konu hem de ikonografik açıdan heykel sanatının gelişimiyle paralellik
göstermiştir.
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2019 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2019 Sayı: 10 |