19. yy, Osmanlı İmparatorluğu’nun reform, yenileşme, yapısal, kurumsal ve toplumsal değişim dönemidir. Tanzimat Fermanı’nın (1839) yayınlanmasından sonra, batılılaşma süreci hızlanmış, askeri, hukuk ve eğitim alanında yapılan yeniliklerde Batı’nın tesiri çok fazla hissedilmiştir. Bundan sonra, kentlerde gündelik yaşam biçimi ve davranışlar değişmeye yüz tutmuştur. 1789 Fransız İhtilali ve Sanayi devriminden sonra, Batıda gelişen kadın hareketlerinin etkisi ile Osmanlı Devleti’nde aile kurumu, bütünüyle tartışmaya açılmış, kadınlar, özellikle boşanma, giyim-kuşam ve tekeşli evlilik gibi konularda kendilerinin hukuki bir statüye kavuşmasını, kadın ve erkek arasında eşitliğin tesis edilmesini talep etmişlerdi. Kadınlar, erkeklerin egemen olduğu alanda, onlarla birlikte, söz sahibi olmak istiyordu. II. Meşrutiyet döneminde “Devlet nasıl kurtarılır?” sorusuna çözüm üretmeye çalışan fikir akımları, İslamcılık, Batıcılık ve Türkçülük, tıpkı diğer meselelerde olduğu gibi, kadın sorununda da farklı yaklaşım göstermişlerdi. Batıcılar, ivedilikle yeni düzenlemelerin yapılmasını isterken, İslamcılar, mevcut olanın devamından yana olmuşlardı. Türkçüler ise kadının yaşadığı sorunların çözülmesini isterken Türk tarihini referans almışlardı.
Kadın boşanma evlilik hürriyet II. Meşrutiyet İçtihad Sebilürreşad
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Yayımlanma Tarihi | 31 Mayıs 2020 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2020 Sayı: 12 |