ÖĞRETİM ELEMANLARININ KALİTE GÜVENCESİ ALGISININ ÖLÇÜMLENMESİ, BİR VAKIF ÜNİVERSİTESİ ÖRNEĞİ

Yıl 2021, Sayı: 15, 73 - 89, 25.02.2021

Fevzi Rifat Ortaç Ali Kurt Meriç Kılınç

https://doi.org/10.33404/anasay.859151

Cited By: 1

Öz

Dünyada yükseköğretim kurumları ve öğrenci sayılarında önemli artışların başlaması ve değişen yükseköğretim anlayışının üniversitelere getirdiği görev ve sorumlulukların çeşitlenmesiyle karar alıcılar kalite güvencesine daha fazla önem vermeye başlamışlardır. Özellikle Avrupa yükseköğretiminde gelişen kalite ve akreditasyon modellerinden referans alınarak yerel uygulamaların yapılmaya başlanması yerele özgü analiz ve araştırmaların da yapılmasını gerekli kılmaktadır. Türk Yükseköğretiminde kalite güvencesinin kültürel bir pratik olarak algılanmaması ve içselleştirilmemesinden doğan sorunlar gözlemlenmektedir. Bu noktada sürecin önemli bir paydaşı olan akademisyenlerin kaliteyi, kalite güvence sistemlerini ve kurum içi pratiklerini nasıl algıladığı ilk önce sorulması gereken sorulardan biri olarak öne çıkmaktadır. Bu çalışmada, öğretim elemanlarının kalite güvencesi ve akreditasyon sistemlerine ve uygulamalarına yönelik algıları araştırılmıştır. Çalışmanın evrenini İstanbul ilinde faaliyet gösteren bir vakıf üniversitesinin akademisyenleri oluşturmaktadır. Kurum; ulusal ve uluslararası dış değerlendirme süreçlerindeki başarısı; çeşitli sayıda akredite birimleri olması nedeniyle araştırmaya konu edilmiştir. Öğretim elemanları arasında basit tesadüfi örneklem kullanılarak yapılan çalışmada öğretim elemanlarının; kalite süreç ve kavramları, kalite politikaları ve kalite süreçlerinin yapıyı iyileştirmeye olan katkısına dair algıları ölçümlenmiştir.

Anahtar Kelimeler

kalite güvencesi, algı, yükseköğretim, quality assurance, higher education, perception

MEASURING THE QUALITY ASSURANCE PERCEPTION OF ACADEMIC STAFF, AN EXAMPLE OF A FOUNDATION UNIVERSITY

Öz

Anahtar Kelimeler

kalite güvencesi

Kaynakça

• Altbach, P. G. (2009). Trends in Global Education: Tracking an Academic Revolution. Paris: Unesco.
• Chaffee, E. E., & Sherr, L. A. (1992). Transforming Postsecondary Education. Eric Digest.
• Ersun, H. (1997). Toplam Kalite ve İnsan Kaynakları Yönetimi İlişkisi Verimli Olmanın Yolu. İstanbul: SİM.
• Halis, M. (2000). Paradigmadan Uygulamaya Toplam Kalite Yönetimi ve ISO-9000 Kalite Güvence Sistemleri - ISO-9002 Kalite Belgesi Çalışmaları. İstanbul: Beta.
• Hesapçıoğlu, M. (2006). Eğitim Kurumlarında Kalite Olgusu ve Kalite Güvence Sistemleri. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 143-160.
• ISO. (2019, 12 1). iso.org: https://www.iso.org/about-us.html adresinden alındı
• Mussawy, S. A., & Rossman, G. B. (2018). Quality Assurance and Accreditation in Afghanistan: Faculty Members' Perceptions from Selected Universitie. Higher Learning Research Communications 8(2), 9-34.
• Peker, Ö. (1996). Eğitimde kalite ve akreditasyon. Amme İdaresi Dergisi , 19-32.
• Santos, J. R. (1999). Cronbach’s alpha: A tool for assessing the reliability of scales. Journal of extension 37.2, 1-5.
• Yıldız, G., & Ardıç, K. (199). Eğitimde Toplam Kalite Yönetimi. Bilgi, 73-82.
• YÖKAK. (2019, 12 1). YÖKAK Kurumsal Dış Değerlendirme Programı. https://yokak.gov.tr/degerlendirme-sureci/kurumsal-degerlendirme-programi-nedir adresinden alındı