Öz
Nabokov’un Rusça kaleme aldığı son romanı Cinnet, konusu itibariyle sanatçının diğer eserlerinden açıkça ayrılır. Dedektif tarzında kurgulanan ve F. M. Dostoyevski’nin birçok romanında ortaya koyduğu “büyük düşüncelerin” bir parodisi sayılan bu eserin yalancı, güvenilmez, kibirli ve egoist başkahramanı okuyucunun aklını karıştırmak için çeşitli yollara başvurur. Bu eserde başkahraman bir yanda mitomani derecesinde ruhsal sorunlar yaşarken diğer yanda bir sanatçı/yazar olduğu sanrısına kapılır. Skeptik düşüncelerle dolu karakterinin derinliklerinde saplantılar yaşayan başkahraman-anlatıcı German, aynı zamanda modernitenin bir temsilcisidir. İkizi olarak gördüğü Feliks’in yaşamı üstüne kurduğu planlar felsefi ve etik değerleri önemsemeyen German’ın gerçek bir sanatçı olduğunu kanıtlaması için bir okazyondur. Bu çalışmada, Nabokov’un Cinnet romanında narsistik örüntüler incelenecek ve German-Feliks ikilisi aracılığıyla eş-ikiz motifinin açılımı yapılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Agranoviç, S. Z. & Samorukova, İ. V. (2001). Dvoyniçestvo. Samara: SU.
- Connoly, J. W. (1992). “Nabokov’s early fiction patterns of self and other”, The Cambridge Companion to Nabokov, ed. Julian W. Connoly. New York: Cambridge University Press.
- Gürel, E. & Muter, C. (2007). “Psikomitolojik terimler: psikoloji literatüründe mitolojinin kullanılması”. Sosyal Bilimler Dergisi. 2007/1, ss. 537-569.
- Hodaseviç, Vl. F. (2000). Klassik bez retuşi, Moskva: NLO.
- Hruşyova, N. L. (2008). V gostyah u Nabokova. Moskva: Vremya.
- Masterson, J. F. (2014). Narsistik ve borderline kişilik bozuklukları, Bir bütüncül gelişimsel yaklaşım. (Çev. Berat Açıl), İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları.
- Mulyarçik, A. S. (1997). Russkaya proza Vladimira Nabokova. Moskova: MGU.
- Nabokov, V. V. (1990) Otçayaniye. Sobraniye soçineniy v çetıryoh tomah. Tom 3. Moskva: Pravda.
- Nabokov, V. V. (1996). Lektsii po russkoy literature: Çehov, Dostoyevski, Gogol, Gorki, Tolstoy, Turgenyev. Moskova: Nezavisimaya Gazeta.
- Nabokov, V. (2013). Rus edebiyatı dersleri, (Çev. Yiğit Yavuz), 2. Baskı, İstanbul: İletişim.
- Nabokov, V. (2014). Cinnet, (Çev. Nazım Dikbaş), 5. Baskı, İstanbul: İletişim.
- Pogorelova, D. A. (2013). “Tipı dvoynikov v russkoy proze V. Nabokova”. Literatura v konteksti kulturı. 2013. Kiev, 23 (1), ss. 91-96. http://nbuv.gov.ua/UJRN/lvk_2013_23%281%29__18 [18.10.2020].
- Sayenko, S. (2006). “Motivatsiya dvoyniçestva v romane V. V. Nabokova ‘Otçayaniye’”. Doksa. Zbırnik naukovih prats z filosofii ta filologii. Vip 10: Strategii interptretatsii tekstu: Metodi i meji ih zastosuvannya. Odessa, ss. 273-278.
- Strauman, B. (2009). Figurations of exile in Hitchcock and Nabokov. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Tselkova, L. N. (2002). “‘Diyalog s Dostoyevskim’ v romane V. Nabokova ‘Otçayaniye’”, Literaturovedçeskiy Jurnal, (16), ss. 206-213.
- Yegorova, Ye. Vyaç. (2011). “ ‘Otçayaniye’ V. V. Nabokova: Otsılki k F. M. Dostoyevskomu”, Russkaya reç. 2/2011, ss. 17-23.
Öz
Nabokov’s the latest Russian novel Despair radically differs from other works of the artist in terms of its subject. Written as detective style and is considered a parody of the "great ideas" revealed by F. M. Dostoyevsky, this novel’s the liar, untrustworthy, arrogant and egoistic protagonist-narrator disposes various ways to confuse the reader. On the one hand, he has mythomanic mental problems, on the other hand, has the delusion that he is an artist/writer. The protagonist-narrator Hermann, deep fully obsessed with full of skeptical thoughts, is also a representative of modernity. Hermann, not caring about philosophical and ethical values, makes plans on Felix’s life, which is an occasion for proving that he is a real artist. This current study aims to examine in Nabokov’s Despair novel narcistic patterns and explain co-peer motive through Hermann-Felix duality.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Agranoviç, S. Z. & Samorukova, İ. V. (2001). Dvoyniçestvo. Samara: SU.
- Connoly, J. W. (1992). “Nabokov’s early fiction patterns of self and other”, The Cambridge Companion to Nabokov, ed. Julian W. Connoly. New York: Cambridge University Press.
- Gürel, E. & Muter, C. (2007). “Psikomitolojik terimler: psikoloji literatüründe mitolojinin kullanılması”. Sosyal Bilimler Dergisi. 2007/1, ss. 537-569.
- Hodaseviç, Vl. F. (2000). Klassik bez retuşi, Moskva: NLO.
- Hruşyova, N. L. (2008). V gostyah u Nabokova. Moskva: Vremya.
- Masterson, J. F. (2014). Narsistik ve borderline kişilik bozuklukları, Bir bütüncül gelişimsel yaklaşım. (Çev. Berat Açıl), İstanbul: Psikoterapi Enstitüsü Eğitim Yayınları.
- Mulyarçik, A. S. (1997). Russkaya proza Vladimira Nabokova. Moskova: MGU.
- Nabokov, V. V. (1990) Otçayaniye. Sobraniye soçineniy v çetıryoh tomah. Tom 3. Moskva: Pravda.
- Nabokov, V. V. (1996). Lektsii po russkoy literature: Çehov, Dostoyevski, Gogol, Gorki, Tolstoy, Turgenyev. Moskova: Nezavisimaya Gazeta.
- Nabokov, V. (2013). Rus edebiyatı dersleri, (Çev. Yiğit Yavuz), 2. Baskı, İstanbul: İletişim.
- Nabokov, V. (2014). Cinnet, (Çev. Nazım Dikbaş), 5. Baskı, İstanbul: İletişim.
- Pogorelova, D. A. (2013). “Tipı dvoynikov v russkoy proze V. Nabokova”. Literatura v konteksti kulturı. 2013. Kiev, 23 (1), ss. 91-96. http://nbuv.gov.ua/UJRN/lvk_2013_23%281%29__18 [18.10.2020].
- Sayenko, S. (2006). “Motivatsiya dvoyniçestva v romane V. V. Nabokova ‘Otçayaniye’”. Doksa. Zbırnik naukovih prats z filosofii ta filologii. Vip 10: Strategii interptretatsii tekstu: Metodi i meji ih zastosuvannya. Odessa, ss. 273-278.
- Strauman, B. (2009). Figurations of exile in Hitchcock and Nabokov. Edinburgh: Edinburgh University Press.
- Tselkova, L. N. (2002). “‘Diyalog s Dostoyevskim’ v romane V. Nabokova ‘Otçayaniye’”, Literaturovedçeskiy Jurnal, (16), ss. 206-213.
- Yegorova, Ye. Vyaç. (2011). “ ‘Otçayaniye’ V. V. Nabokova: Otsılki k F. M. Dostoyevskomu”, Russkaya reç. 2/2011, ss. 17-23.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | MAKALELER |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Mayıs 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Sayı: 16 |
- Makale Dosyaları
TARANDIĞIMIZ DİZİNLER
