SİNEMADA ASPERGER SENDROMU BAĞLAMINDA BENİM ADIM KHAN FİLMİNİN DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2022, Sayı: 21, 307 - 324, 31.08.2022

Gülşah Erdur Gözde Sunal

https://doi.org/10.33404/anasay.1147331

Öz

Psikiyatri ve sinema, yalnızca birbirlerini yaratıcı bir şekilde tamamladıkları için değil, aynı zamanda hem film yapımcılarının hem de psikiyatristlerin mesleklerinden yararlanan, didaktik kategorilere ve profesyonel itici güçlere karışan karşılıklı etkilerin bir fırsatı olarak ayrılmaz bir şekilde bağlantılıdır.
Sinema hareketli görüntülerin kullanımıyla, insan zihninin gerçek işleyişini yeniden işleyebilir. Son yıllarda edebiyatta, sinemada ve televizyonda nörogelişimsel bir bozukluk olan asperger sendromlu karakterlerin yer aldığı kurgular giderek daha fazla üretilmeye başlanmıştır. Böylece günümüzde izleyicinin zihinsel gerilikle ilişkilendirdiği otistik bozuklukların eski popüler temsillerinden çok uzak olarak algılandığı görülmektedir.
Bu noktadan hareketle çalışmada, sinemada asperger sendromunun işlenişi örnek bir film olan Benim Adım Khan filmi üzerinden incelenecektir. asperger sendromuyla yaşamını sürdürmeye çalışan ana karakter Khan’ın, günlük hayatta yaşadığı sorunlar ve çevresiyle olan ilişkisi ele alınmaktadır. Karakterin yaşadığı sıkıntılarla beraber toplumun bilinçlendirilmesi doğrultusunda önemli bir yer teşkil eden filmin asperger sendromu bağlamında sinemada işlenişinin değerlendirilmesi hedeflenmektedir.

Anahtar Kelimeler

Sinema, Asperger Sendromu, Benim Adım Khan Filmi

Kaynakça

• Adams, P. L. (1973). Obsessive Children: A Sociopsychiatric Study. Butterworths: London.
• Anlı, İ. (2005). Asperger Sendromu ve Şizoid Günlüğü, İstanbul: Nobel Tıp Kitabevleri.
• Berney, T. (2004). Asperger syndrome from childhood into adulthood. Advances in Psychiatric Treatment, 10(5), 341-351. doi:10.1192/apt.10.5.341
• Czech, H. (2018). Hans Asperger, National Socialism, and “race hygiene” in Nazi-era Vienna. Molecular Autism, 29. https://doi.org/10.1186/s13229-018-0208-6
• Jones, R.S.P & Meldal, T.O. (2001). Social relations and Asperger's syndrome: A qualitative analysis of first-hand accounts. Journal of the Mentally Handicapped, 5 (1), 35- 41.
• Korkmaz, B. (2019). Yüksek İşlevli Otizm Asperger Sendromu, İstanbul: Aba Yayınevi.
• Roy, M., & Wolfgang, D. (2015). Blickkontakt bei erwachsenen Patienten mit einem Asperger-Syndrom [Eye contact in adult patients with Asperger syndrome]. Fortschritte der Neurologie-Psychiatrie, 83(5), 269–275. https://doi.org/10.1055/s-0034-1399489.