The first period of medieval philosophy is called Patristic Philosophy. Patristic philosophy is a period that was formed under the domination of the "Church Fathers" between the AD II and VI centuries and defended the basic beliefs and propositions of Christianity with a Platonic and Neo-Platonist understanding of philosophy. The period of patristic philosophy between the years 200-450 is called the 'Golden Period'. The Golden period which is the period of interaction and reconciliation between Hellenistic philosophy and the religion of Christianity is also a period of expressing Christian dogmas that gained their final and permanent form. One of the most significant thinkers of the Golden Age and the earliest of the illustrious church fathers was Origenes Adamantius. It was during this period that the debates about Christian dogmas took their final and permanent shape. Likewise, Origenes tried to explain Christianity's dogmas such as Original Sin and Fall, Trinity and Incarnation in the light of both reason and faith, and took serious steps on the way to the synthesis of Christianity and classical philosophy. Origenes attempted to explain the doctrines of Christianity while greatly inspired by Greek philosophy, but he always drew his ideas from the Bible and recognized it as the sole reliable source of revelation. At the same time, early in his life, Origen showed a strong interest in Greek philosophy by compiling a significant library of philosophical writings. Using his extensive Hellenistic intellectual foundation, Origen later spent the remainder of his life explaining the Bible and instructing his students in the finer issues of Christian theology.
Yoktur
Orta Çağ felsefesinin birinci dönemine ‘Patristik Felsefe’ adı verilir. Patristik felsefe, M.S II ve VI. Yüzyıllar arası ‘Kilise Babaları’ egemenliği altında oluşan, Platon ve Yeni Platoncu bir felsefe anlayışıyla Hristiyanlığın temel inanç ve önermelerini savunan bir dönemdir. Patristik felsefenin 200-450 yılları arasındaki süreci ‘Altın Dönem’ olarak adlandırılmaktadır. Helenistik felsefe ile Hristiyanlık dini arasındaki etkileşim ve uzlaşım dönemi olan Altın dönem, aynı zamanda Hristiyanlık dogmalarını, Yunan düşüncesinin terminoloji ve kavramsal çerçevesiyle de ifade etme dönemidir. Kilise babaları arasında seçkin olanların ilki sayılan Altın Dönem’in en önemli düşünürlerinden birisi de Origenes Adamantıus’tur. Bu dönemde Hristiyan dogmalarıyla ilgili tartışmalar son ve kalıcı şeklini kazanmıştır. Origenes de, Hristiyanlığın Asli Günah ve Düşüş, Teslis ve Cisimleşme gibi dogmalarını, felsefi bir görüşle hem akıl hem de imanın ışığında açıklamaya çalışmış ve Hristiyanlıkla klasik felsefenin sentezine giden yolda ciddi adımlar atmıştır. Origenes, Hristiyanlığın dogmalarını açıklamaya çalışırken, Yunan felsefesinden fazlaca etkilenmiş olmasına rağmen, düşüncelerinin temelini her zaman İncil’e dayandırmış ve İncil’i tek vahiy kaynağı olarak kabul etmiştir. Aynı zamanda Origenes, çok önemli felsefi metinleri koleksiyonunu bir araya getirerek, Yunan felsefesine yaşamının erken dönemlerinde büyük bir ilgi göstermiştir. Daha sonraları Origenes, yaşamının geri kalanını kutsal kitabın açıklanmasına ve daha çok öğrencilerini, zengin Hellenistik entelektüel geçmişine dayanan, Hristiyan teolojisinin daha ince noktalarında eğitmeye adamıştır.
Yoktur
Yoktur
Yoktur
Teşekkür Ederiz
Birincil Dil | Türkçe |
---|---|
Konular | Din Sosyolojisi, Ortaçağ Avrupa Tarihi |
Bölüm | MAKALELER |
Yazarlar | |
Proje Numarası | Yoktur |
Erken Görünüm Tarihi | 30 Kasım 2024 |
Yayımlanma Tarihi | |
Gönderilme Tarihi | 30 Ekim 2024 |
Kabul Tarihi | 25 Kasım 2024 |
Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Sayı: 30 |