Determination of Antimicrobial Activity of Pterigynandrum filiforme Hedw.

Yıl 2017, Cilt: 3 Sayı: 1, 43 - 47, 15.06.2017

Ali Yetgin Merve Şenturan Atakan Benek Ebru Efe Kerem Canlı

https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.310856

Cited By: 7

Öz

Pterigynandrum
filiforme Hedw. is a moss species living in the forests of
Central Europe and Anatolia. It is a wide spreading moss. The aim of the
antimicrobial studies are discovering new substances which reduce effects of infectious.
The antimicrobial activity effect of P.
filiforme against 17 bacteria and 1 fungus species was analyzedin this study.
0.27 and 0.93 mg samples were prepared by ethanol extraction method and wide
spectrum antimicrobial analysis was performed by disk diffusion method. There
is no research in the literature regarding the antimicrobial potential of P. filiforme. Antimicrobial activity was
determined in the bacteria treated with P.
filiforme samples. These include gram-positive bacteria S. aureus, B. subtilis, L. monocytogenes
and E. faecalis; gram-negative bacteria K. pneumoniae and S.
enteritidis.

Anahtar Kelimeler

Pterigynandrum filiforme, bryophyte, antimicrobial activity, ethanol extract, disk diffusion method

Pterigynandrum filiforme Hedw. Türünün Antimikrobiyal Aktivitesinin Belirlenmesi

Öz

Pterigynandrum filiforme Hedw. Orta Avrupa ve Anadolu’nun dağlık
alanlarında orman altlarında yaşayan bir karayosunu türüdür. Yayılış alanı
geniş olduğu için bulunması kolaydır. Antimikrobiyal çalışmaların amacı dünya
üzerinde enfeksiyon hastalıklarına sebep olan mikroorganizmaların etkilerini
yok edebilen maddelerin bulunmasıdır. Yapılan antimikrobiyal aktivite
çalışmasıyla P. filiforme’nin 17
bakteri ve 1 mantar türü üzerindeki etkisi analiz edildi. Etanol ekstraksiyon yöntemi ile 0.27 ve 0.93 mg
örnekler hazırlandı ve disk difüzyon yöntemi ile geniş spektrumlu antimikrobiyal
analizi yapıldı. P. filiforme karayosununun
antimikrobiyal potansiyeli konusunda literatürde herhangi bir araştırma
bulunmamaktadır. P. filiforme örnekleri
ile çalışılan bakterilerde antimikrobiyal etki belirlenmiştir. Bunlar gram
pozitif bakteriler olan S. aureus, B. subtilis, L. monocytogenes ve E.
faecalis; gram negatif bakteriler olan K.
pneumoniae ve S. enteritidis
olmaktadır.

Anahtar Kelimeler

Pterigynandrum filiforme, briyofit, antimikrobiyal aktivite, etanol ekstrakt, disk difüzyon yöntemi

Kaynakça

• Altuner E.M. 2008. Bazı karayosunu türlerinin antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara
• Altuner E.M. Canlı K. Akata I. 2013. Antimicrobial Screening of Calliergonella cuspidata, Dicranum polysetum and Hypnum cupressiforme. Journal of Pure and Applied Microbiology. 1(8): 539-545.
• Altuner E.M. Canlı K. Akata I. 2014a. In vitro Antimicrobial Screening of Hedwigia ciliata Var. leucophaea and Determination of the Ethanol Extract Composition by Gas Chromatography/Mass Spectrometry (GC/MS). Journal of Pure and Applied Microbiology. 4(8): 2987-2998.
• Altuner E. Çetin B. Çökmüş C. 2014b. Antimicrobial Activity of Tortella tortulosa (Hedw.) Limpr. Extracts. Kastamonu Üniversitesi Orman Fakültesi Dergisi. 10(2): 111-116.
• Andrews J.M. 2003. BSAC standardized disc susceptibility testing method (version 6). Journal of Antimicrobial Chemotherapy. 60: 20-41.
• Canlı K. 2012. Akdağ(Amasya) karayosunu (musci) florası ve alandan toplanan bazı karayosunu türlerinin antimikrobiyal aktivitesinin belirlenmesi. Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Doktora Tezi, Ankara.
• Canlı K. Altuner E.M. Akata I. 2015. Antimicrobial screening of Mnium stellare. Bangladesh Journal of Pharmacology. 10: 321-325.
• Canlı K. Akata I. Altuner E.M. 2016a. In vitro Antimicrobial Activity Screening of Xylaria hypoxylon. African Journal of Traditional, Complementary and Alternative medicines. 13(4): 42-46.
• Canlı K. Yetgin A. Akata I. Altuner E.M. 2016b. In vitro Antimicrobial Screening of Aquilaria agallocha Roots. African Journal of Traditional, Complementary and Alternative medicines. 13(5): 178-181.
• Conter M. Paludi D. Zanardi E. Ghidini S. Vergara A. Ianieri A. 2009. Characterization of antimicrobial resistance of foodborne Listeria monocytogenes. International journal of food microbiology. 128(3), 497-500.
• Culos K.A. Cannon J.P. Grim S.A. 2011. Alternative agents to vancomycin for the treatment of methicillin-resistant Staphylococcus aureus infections. American journal of therapeutics. 20.2: 200-212.
• Erdoğan A.E. Everest A. 2013. Antimikrobiyal Ajan Olarak Bitki Bileşenleri. Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi. 6(2): 27-32.
• Ippolito G. Leone S. Lauria F.N. Nicastri E. Wenzel R.P. 2010. Methicillin-resistant Staphylococcus aureus: the superbug. International Journal of Infectious Diseases. 14(4): S7-11.
• Richards M.J. Edwards J.R. Culver D.H. Gaynes R.P. 1999. Nosocomial infections in medical intensive care units in the United States: National Nosocomial Infections Surveillance System. Critical Care Medicine. 27: 887–892.
• Uyar G. Doğru N.H. Ören M. Çavuş A. 2016. Bazı Karayosunu Türlerinin (Cinclidotus riparius (Host ex Brid.) Arn., Calliergonella cuspidata (Hedw.) Loeske, Thamnobryum alopecurum (Hedw.) Gangulee, Leucobryum juniperoideum (Brid.) Müll. Hal., Cirriphyllum crassinervium (Taylor) Loeske & M. Fleisch.) Antibakteriyel Aktivitesinin Belirlenmesi. Anatolian Bryology. 2: 1-8.