Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Türkiye’deki Pylaisietum polyanthae Felf. 1941 Üzerine Bir Not

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 8 - 14, 10.03.2019
https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.516181

Öz



Çifteköprü ve Karagöl
Tabiat Parkı (Borçka-Atvin)’nın
epifitik
briyofit
vejetasyonunun araştırıldığı bu
çalışmada,
2018
yılının farklı vejetasyon dönemlerinde, ağaç gövdelerinden alınan örneklik alanların, klasik Braun-Blanquet metodu ile değerlendirilmesi sonucunda; Pylaisietum polyanthae sintaksonu Türkiye’den ikinci kez
belirlenmiştir.
Tanımlanan bu sintakson, ekolojik ve floristik
açıdan analiz edilerek sunulmuştur.




Kaynakça

  • Akman Y. 2011. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Yayıncılık. Ankara.
  • Alataş M. Batan N. 2014. Epiphytic bryophytes and vegetation of the Platanus orientalis trees in Zonguldak. Ekoloji. 91: 52-63.
  • Alataş M. 2018. Checklist of Turkish bryophyte vegetation. Botanica-Serbica. 42:2, 173-179.
  • Anşin R. 1983. Türkiye’nin Flora Bölgeleri ve Bu Bölgelerde Yayılan Asal Vejetasyon Tipleri. Karadeniz Üniversitesi Dergisi. 6:2, 318-339.
  • Baisheva E.Z. 2000. Bryophyte Vegetation of Bashkiria (South Urals). III. Epiphytic and Epixylic Communities of Western Bashkiria. Arctoa. 9: 101-104.
  • Barkman J.J. 1958. Phytosociology and ecology of cryptogamic epiphytes.Van Gorcum. Assen.
  • Batan N. Özdemir T. 2013. Contributions to the moss flora of the Caucasian part (Artvin Province) of Turkey. Turkish Journal of Botany. 37: 375-388.
  • Braun Blanquet J. 1964. Pflanzensoziologie Grundzüge der Vegetationskunde. 3. Aufl. Springer. New York.
  • Dierssen K. 2001. Distribution, ecological amplitude and phytosociological characterization of European bryophytes Band 56. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
  • DKMPGM. 2012. Biyolojik Çeşitliliği İzleme ve Değerlendirme Raporu. Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Biyolojik Çeşitlilik Daire Başkanlığı. Ankara.
  • Draper I. Lara F. Albertos B. Garilleti R. Mazımpaka V. 2003. The epiphytic bryoflora of the Jbel Bouhalla (Rif, Morocco), including a new variety of moss, Orthotrichum speciosum var. brevisetum. Jornal of Bryology. 25: 271-280.
  • Eminağaoğlu Ö. Yüksek T. Gümüş S. Kurdoğlu O. Eraydın S. 2007. Borçka-Karagöl Tabiat Parkı ve Çevresinin Flora ve Vejetasyonu. Proje No:103 O 079 (TOGTAG-3210, TÜBİTAK).
  • Erdağ A. Kürschner H. 2017. Türkiye Bitkilerinin Listesi (Karayosunları). Ali Nihat Gokyiğit Vakfı Bas. İstanbul.
  • Frey W. Kürschner H. 1991a. Crossidium laevipilum Ther. Et.Trab. (Pottiaceae, Musci), Ein Eigenstandıges, Morphologisch und Standortökologisch Deutlich Unterscheidbares Taxon Der Saharo-Arabischen Florenregion. Criptogamie Bryol. 12: 441-450.
  • Goia I. Schumacker R. 2004. The study of corticolous bryophytes communities from the Arieşul Mic Basin. Contributii Botanice. 38: 57-67.
  • Hedenäs L. 1992. Flora of Maderian Pleurocarpous Mosses (Isobryales, Hypnobryales, Hookeriales) Band 44. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
  • Henderson D.M. 1961. Contribution to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from Royal Botanic Garden Edinburgh. 23: 263-278.
  • Kürschner H. Frey W. 2011. Liverworts, Mosses and Hornworts of Southwest Asia. Beiheft 139. Borntraeger Verlagsbuchhandlung. Stutgart.
  • Lara F. Garilleti R. Goffinet B. Draper I. Medina R. Vigalondo B. Mazimpaka V. 2016. Lewinskya, a new genus to accommodate the phaneroporous and monoicous taxa of Orthotrichum (Bryophyta, Orthotrichaceae). Cryptogamie Bryologie. 37: 361-382.
  • Lewinsky J. 1993. A synopsis of the genus Orthotrichum Hedw. (Musci, Orthotrichaceae). Bryobrothera. 2: 1-59.
  • Marstaller R. 2009. Die Moosvegetation des Naturschutzgebietes ''Muschelkalkhänge zwischen Lieskau, Köllme und Bennstedt'' bei Halle (Sachsen-Anhalt). Mitt. florist. Kart. Sachsen-Anhalt. 14: 3-32.
  • Paton J. 1999. The Liverworts Flora of the British Isles. Harley Books. Oxon.
  • Plášek V. Sawicki J. Ochyra R. Szczecińska M. Kulik T. 2015. New taxonomical arrangement of the traditionally conceived genera Orthotrichum and Ulota (Orthotrichaceae, Bryophyta). Acta Mus. Siles. Sci. Natur. 64: 169-174.
  • Schofield W.B. 2001. Introduction to Bryology. The Blackburn Press. Caldwell.
  • Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge Univ. Press. Cambridge.
  • URL 1. Climate Date. 2019. Website: https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/artvin/borcka-8539/ [Erişim: 20 January 2019].
  • Weber HE. Moravec J. Theurillat JP. 2000. International Code of Phytosociological Nomenclature. Vegatation Scince. 3: 739-768.
  • Zander R.H. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of Naturel Sciences 32. Newyork.

A Note on Pylaisietum polyanthae Felf. 1941 in Turkey

Yıl 2019, Cilt: 5 Sayı: 1, 8 - 14, 10.03.2019
https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.516181

Öz



In this study
which investigated epiphytic bryophyte vegetation of Çifteköprü and Karagöl
Nature Park (Borçka-Atvin), the relevés taken from tree trunks in different
vegetation periods of 2018 were evaluated by classical Braun-Blanquet method.
Pylaisietum polyanthae syntaxa was
determined for second time from Turkey. This defined syntaxa was presented by
ecological and floristic analysis.




Kaynakça

  • Akman Y. 2011. İklim ve Biyoiklim (Biyoiklim metodları ve Türkiye İklimleri). Palme Yayıncılık. Ankara.
  • Alataş M. Batan N. 2014. Epiphytic bryophytes and vegetation of the Platanus orientalis trees in Zonguldak. Ekoloji. 91: 52-63.
  • Alataş M. 2018. Checklist of Turkish bryophyte vegetation. Botanica-Serbica. 42:2, 173-179.
  • Anşin R. 1983. Türkiye’nin Flora Bölgeleri ve Bu Bölgelerde Yayılan Asal Vejetasyon Tipleri. Karadeniz Üniversitesi Dergisi. 6:2, 318-339.
  • Baisheva E.Z. 2000. Bryophyte Vegetation of Bashkiria (South Urals). III. Epiphytic and Epixylic Communities of Western Bashkiria. Arctoa. 9: 101-104.
  • Barkman J.J. 1958. Phytosociology and ecology of cryptogamic epiphytes.Van Gorcum. Assen.
  • Batan N. Özdemir T. 2013. Contributions to the moss flora of the Caucasian part (Artvin Province) of Turkey. Turkish Journal of Botany. 37: 375-388.
  • Braun Blanquet J. 1964. Pflanzensoziologie Grundzüge der Vegetationskunde. 3. Aufl. Springer. New York.
  • Dierssen K. 2001. Distribution, ecological amplitude and phytosociological characterization of European bryophytes Band 56. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
  • DKMPGM. 2012. Biyolojik Çeşitliliği İzleme ve Değerlendirme Raporu. Doğa Koruma ve Milli Parklar Genel Müdürlüğü, Biyolojik Çeşitlilik Daire Başkanlığı. Ankara.
  • Draper I. Lara F. Albertos B. Garilleti R. Mazımpaka V. 2003. The epiphytic bryoflora of the Jbel Bouhalla (Rif, Morocco), including a new variety of moss, Orthotrichum speciosum var. brevisetum. Jornal of Bryology. 25: 271-280.
  • Eminağaoğlu Ö. Yüksek T. Gümüş S. Kurdoğlu O. Eraydın S. 2007. Borçka-Karagöl Tabiat Parkı ve Çevresinin Flora ve Vejetasyonu. Proje No:103 O 079 (TOGTAG-3210, TÜBİTAK).
  • Erdağ A. Kürschner H. 2017. Türkiye Bitkilerinin Listesi (Karayosunları). Ali Nihat Gokyiğit Vakfı Bas. İstanbul.
  • Frey W. Kürschner H. 1991a. Crossidium laevipilum Ther. Et.Trab. (Pottiaceae, Musci), Ein Eigenstandıges, Morphologisch und Standortökologisch Deutlich Unterscheidbares Taxon Der Saharo-Arabischen Florenregion. Criptogamie Bryol. 12: 441-450.
  • Goia I. Schumacker R. 2004. The study of corticolous bryophytes communities from the Arieşul Mic Basin. Contributii Botanice. 38: 57-67.
  • Hedenäs L. 1992. Flora of Maderian Pleurocarpous Mosses (Isobryales, Hypnobryales, Hookeriales) Band 44. Bryophytorum Bibliotheca. Stuttgart.
  • Henderson D.M. 1961. Contribution to the Bryophyte Flora of Turkey: IV. Notes from Royal Botanic Garden Edinburgh. 23: 263-278.
  • Kürschner H. Frey W. 2011. Liverworts, Mosses and Hornworts of Southwest Asia. Beiheft 139. Borntraeger Verlagsbuchhandlung. Stutgart.
  • Lara F. Garilleti R. Goffinet B. Draper I. Medina R. Vigalondo B. Mazimpaka V. 2016. Lewinskya, a new genus to accommodate the phaneroporous and monoicous taxa of Orthotrichum (Bryophyta, Orthotrichaceae). Cryptogamie Bryologie. 37: 361-382.
  • Lewinsky J. 1993. A synopsis of the genus Orthotrichum Hedw. (Musci, Orthotrichaceae). Bryobrothera. 2: 1-59.
  • Marstaller R. 2009. Die Moosvegetation des Naturschutzgebietes ''Muschelkalkhänge zwischen Lieskau, Köllme und Bennstedt'' bei Halle (Sachsen-Anhalt). Mitt. florist. Kart. Sachsen-Anhalt. 14: 3-32.
  • Paton J. 1999. The Liverworts Flora of the British Isles. Harley Books. Oxon.
  • Plášek V. Sawicki J. Ochyra R. Szczecińska M. Kulik T. 2015. New taxonomical arrangement of the traditionally conceived genera Orthotrichum and Ulota (Orthotrichaceae, Bryophyta). Acta Mus. Siles. Sci. Natur. 64: 169-174.
  • Schofield W.B. 2001. Introduction to Bryology. The Blackburn Press. Caldwell.
  • Smith A.J.E. 2004. The Moss Flora of Britain and Ireland. Cambridge Univ. Press. Cambridge.
  • URL 1. Climate Date. 2019. Website: https://tr.climate-data.org/asya/tuerkiye/artvin/borcka-8539/ [Erişim: 20 January 2019].
  • Weber HE. Moravec J. Theurillat JP. 2000. International Code of Phytosociological Nomenclature. Vegatation Scince. 3: 739-768.
  • Zander R.H. 1993. Genera of The Pottiaceae: Mosses of Harsh Enviroments. Bullettin of the Buffalo Society of Naturel Sciences 32. Newyork.
Toplam 28 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makaleleri
Yazarlar

Mevlüt Alataş 0000-0003-0862-0258

Nevzat Batan 0000-0001-8456-5719

Tülay Ezer 0000-0002-6485-5505

Hüseyin Erata 0000-0001-6085-4663

Yayımlanma Tarihi 10 Mart 2019
Gönderilme Tarihi 22 Ocak 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019 Cilt: 5 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Alataş, M., Batan, N., Ezer, T., Erata, H. (2019). Türkiye’deki Pylaisietum polyanthae Felf. 1941 Üzerine Bir Not. Anatolian Bryology, 5(1), 8-14. https://doi.org/10.26672/anatolianbryology.516181

13304133141331513316133242069422229 27016 27017 27017  27018