Bu çalışma toplu sınır dışı etme yasağını tanıtmakta ve çalışmanın çerçevesini toplu sınır etme yasağı oluşturmaktadır. Uluslararası hukukta önemli bir ilke olan toplu sınır dışı etme yasağı çok yönlü bir biçimde ele alınmaktadır. İlk olarak, toplu sınır dışı etme kavramı tanımlanarak, bu yasağın bireylerin haklarının korunması açısından taşıdığı önem vurgulanmaktadır. Ardından, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’ne Ek 4 No’lu Protokol başta olmak üzere, toplu sınır dışı etme yasağını içeren diğer uluslararası düzenlemeler incelenmektedir. Devletlerin ülkesel egemenliği ile bu yasağın çatışma potansiyeli, egemenlik yetkisinin sınırları bağlamında tartışılmakta; toplu sınır dışı etme yasağı ile geri gönderme yasağı arasındaki farklar ve benzerlikler değerlendirilerek bu iki ilkenin uygulamadaki yansımaları ortaya koyulmaktadır. Ayrıca, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’nin konuya ilişkin emsal niteliğindeki güncel kararları doğrultusunda, söz konusu yasağın kapsamı ve sınırları somut örneklerle açıklanmaktadır. Son olarak, Türk hukukunda toplu sınır dışı etme yasağına açıkça yer verilmemesi nedeniyle ortaya çıkan hukuki boşluk ve bunun yaratabileceği insan hakları ihlalleri ele alınmaktadır.
Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesine Ek 4 No’lu Protokol Toplu Sınır Dışı Yasağı Geri Gönderme Yasağı Ülkesel Egemenlik Suçlayıcı Davranış Testi
This study introduces the prohibition of collective expulsion and the framework of the study is the prohibition of collective expulsion. The prohibition of collective expulsion, a fundamental principle of international law, is examined from multiple perspectives. Firstly, the concept of collective expulsion is defined, and the significance of its prohibition in safeguarding individual rights is emphasized. Subsequently, international legal instruments that prohibit collective expulsion- primarily Protocol No. 4 to the European Convention on Human Rights- are examined. The potential conflict between states’ territorial sovereignty and the prohibition of collective expulsion is discussed in the context of the limits of sovereign authority; differences and similarities between the prohibition of collective expulsion and the non-refoulement principle are evaluated, and the practical implications of both principles are analyzed. Furthermore, in accordance with the recent landmark judgments of the European Court of Human Rights on the matter, the scope and limitations of the prohibition are illustrated through concrete examples. Finally, the legal gap resulting from the absence of an explicit prohibition of collective expulsion in Turkish law is addressed, along with the potential human rights violations this omission may entail.
Protocol No 4 to the European Convention on Human Rights Prohibition of Collective Expulsion Non-Refoulement Territorial Sovereignty Culpable Conduct Test
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Hukuk (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makalesi |
| Yazarlar | |
| Gönderilme Tarihi | 7 Mayıs 2025 |
| Kabul Tarihi | 21 Temmuz 2025 |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Ağustos 2025 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2025 Cilt: 11 Sayı: 2 |