The Evaluation of 'Democracy Watchs' after 15 July Coup Attempt Initiatives from Public Relations and the Public Opinion

Yıl 2018, , 25 - 30, 10.04.2018

Nural İmik Tanyıldızı , Taha Yasin Ateş

https://doi.org/10.18506/anemon.338930

Öz

The work done to create the public opinion in political communication is
not only used during election periods, but also when important events happen in
the country. In this study, the effects on the society which are organized
against the 15 July coup attempt and termed as "democracy bouts" and
lasting for about one month are considered from the point of view of the public
and the public. In this process, the executives and especially the government
conducted a campaign through 'democracy bouts' with the methods of political
communication. A questionnaire was applied to 500 people in Malatya province
center and the data obtained with this technique were analyzed with the help of
SPSS program in computer environment. In the analyzes, the reasons that
triggered the people to go out on the streets and the public opinion that was
formed / created later and the perceived data were tried to be revealed.   

Anahtar Kelimeler

Political Communication, Public Opinion, Democracy Seizures, Meetings

15 Temmuz Darbe Girişimi Sonrası ‘Demokrasi Nöbetlerinin’ Halkla İlişkiler ve Kamuoyu Açısından Değerlendirilmesi

Öz

Siyasal
iletişimde kamuoyu oluşturmak için yapılan çalışmalar sadece seçim dönemlerinde
değil, ülkede önemli olayların yaşandığı zamanlarda da kullanılmaktadır. Bu
çalışmada 15 Temmuz darbe girişimine karşı düzenlenen ve “Demokrasi Nöbetleri”
olarak isimlendirilen, bir ay kadar devam eden sürecin toplum üzerindeki
etkileri halkla ilişkiler ve kamuoyu açısından ele alınmaktadır. Bu süreçte
yöneticiler ve özellikle iktidar siyasal iletişim yöntemleri ile ‘Demokrasi
Nöbetleri’ üzerinden bir kampanya yürütmüştür. Araştırmanın amacına ulaşması için Malatya il merkezinde bulunan
500 kişiye anket uygulanmış ve bu teknik ile elde edilen veriler bilgisayar
ortamında SPSS programı yardımı ile analiz edilmiştir. Analizlerde halkın
sokağa çıkmasını tetikleyen sebepler ve daha sonra oluşan/oluşturulan kamuoyu
ve algı elde edilen veriler ile ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Siyasal İletişim, Kamuoyu, Demokrasi Nöbetleri, Mitingler

Kaynakça

• Atik, A., & Taşcıoğlu, R. (2012). Radyo ve Televizyonun Yerel Yönetimlerin Halkla İlişkiler Uygulamalarında İletişim Yöntem ve Aracı Olarak Kullanımı: Erzurum Belediyeleri Örneği. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 5(10), 159-170.
• Bayer, S. (2009). Tanıtma Politikalarında Bir Propaganda Aracı Olarak Sinema. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Kültür Ve Turizm Bakanlığı.
• Bektaş, A. (2007). Kamuoyu, İletişim ve Demokrasi. Ankara: Bağla Yayıncılık.
• Bianet (2016). KONDA Demokrasi Nöbetlerine Katılanların Profilini Araştırdı. (Erişim: 14.06.2017), http://bianet.org/bianet/toplum/177656-konda-demokrasi-nobetlerine-katilanlarin-profilini-arastirdi
• Çağlar, N. G. (2006). Üniversite Kütüphanelerinde Halkla İlişkiler ve Başkent Üniversitesi Kütüphanesi. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Hacettepe Üniversitesi.
• Demir, Ş. Ş. (2011). Halkla ilişkiler faaliyetlerinde iletişim tekniklerinin etkisi: Konaklama işletmeleri örneği. Uluslararası İnsan Bilimleri Dergisi, 8(2), 127-150.
• Demirtaş, E. (2010). AKP’nin 29 Mart 2009 Yerel Seçimlerinde Uyguladığı Siyasal İletişim Faaliyetleri: Diyarbakır Örneği. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Gazi Üniversitesi.
• Devran, Y. (2004). Siyasal Kampanya Yönetimi. İstanbul: Odak İletişim.
• Froehlich, R., &, Rüdiger, B. (2006). Framing Political Public Relations: Measuring Success Of Political Communication Strategies İn Germany. Public Relations Review, 32, 18–25.
• Greyser, S. (1986). Research-Management Partnership Proves Best, Advertising Age, 34.
• Harris, A., Garramone, G., Pizante, G., & Komiya, M. (1985). Computers İn Constituent Communications, Public Relations Repjew, 11, 34-39.
• Kahveci, Erol, (2017). Rapor. (Erişim: 14.06.2017), https://www.asbu.edu.tr/media/default/duyurular/prof_dr_erol_kahveci_rapor.pdf
• Kalçık, T. (2007). Televizyonda Siyasal Propaganda Ve Akp. Yüksek Lisans Tezi. Ankara: Ankara Üniversitesi.
• Kiousisa,S., Kimb, J. Y., Carnifaxa, A.C., & Kochhara, S. (2014). Exploring The Role Of The Senate Majority Leader’s Political Public Relations Efforts. Public Relations Review, 40, 615–617.
• Krejcie R. & Morgan D. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
• Toledano, M. (2017). Emergent methods: Using netnography in public relations research. Public Relations Review, 43(3), 597-604.
• Oktay, M. (2002). Politikada Halkla İlişkiler. İstanbul: Derin Yayınları.
• Onat, F. (2010). Bir Halkla İlişkiler Uygulama Alanı Olarak Sosyal Medya Kullanımı: Sivil Toplum Örgütleri Üzerine Bir İnceleme. İletişim Kuram Ve Araştırma Dergisi, 31, 103-122.
• Özüpek N. M. (2003). Halkla İlişkiler Faaliyetleri ve Basın. Selçuk İletişim, 2(4), 84-89.
• Page, T. G., & Adams, E. (2014). Public relations tactics and methods in early 1800s America: An examination of an American anti-slavery movement. Public Relations Review, 40(4), 684-691.
• Painter D. L. (2015). Reviewonline Political Public Relations And Trust: Source Andinteractivity Effects İn The 2012 U.S. Presidential Campaign. Public Relations Review, 41, 801–808.
• Peltekoğlu, B. F. (2001). Halkla İlişkiler Nedir?. İstanbul: Beta Basım.
• Petrison, L.A., & Wang, P. (1993). From Relationships To Relationship Marketing: Applying Database Technology To Public Relations. Public Relations Review 19, 235- 245.
• Ramsey, S.A. (1993). Qsues Management And The Use Of Technologies İn Public Relations. Public Iwahs Reviev, 19, 261-275.
• Süllü, Z. (2010). Siyasal Halkla İlişkiler Sürecinde Hesabı Verilebilirlik. Selçuk İletişim, 6(3), 216-228.
• Strömbäck, J., & Kiousis, S. (2011). Political Public Relations: Principles and Applications. New York: Taylor & Francis.
• Tomić, Z., & Grbavac, I. (2016). Political Public Relations− Media and Information Management. Communication Management Review, 1(01), 84-102.
• Ustakara, F. (2011). Halkla İlişkiler ve Psikoloji İlişkisi Üzerine. Gümüşhane Üniversitesi İletişim Fakültesi Elektronik Dergisi, 1, 170-185.
• Uztuğ, F. (2004). Siyasal İletişim Yönetimi. İstanbul: Mediacat Yayınları.
• Verčič, D., Verčič, A. T., & Sriramesh, K. (2015). Looking for digital in public relations. Public Relations Review, 41(2), 142-152.
• Weaver, R. A., & Glasser, T. L. (1984). Survey research for legislative relations. Public Relations Review, 10(2), 39-48.