Views of Psychological Counselor Candidates Participating in Social Skills Training

Yıl 2019, , 137 - 147, 03.12.2019

Murat Canpolat , Meral Atıcı

https://doi.org/10.18506/anemon.521631

Öz

In this study which
examined the views of psychological counselor candidates participating in
social skills training, has been used one of the qualitative research methods
is “case study”. The research was conducted with the participants selected from
the students attending Mustafa Kemal University Faculty of Education Guidance
and Psychological Counseling. In the study, “The Final Evaluation Form” and the
“General Evaluation Form” prepared by the researcher were used. The data were
analyzed with content analysis. The opinions of the participants are presented
in categories such as the acquisition, the feelings experienced, the awareness
experienced, the functionality of the skill, the evaluation of the training
program and the process, and the proposal for the program to improve the skills.
The results of the research are the degree of interpretation of social skills
training.

Anahtar Kelimeler

Social skills training, Psychological counselor candidates, Candidates’ views

Sosyal Beceri Eğitimine Katılan Psikolojik Danışman Adaylarının Görüşleri

Öz

Sosyal beceri eğitimine katılan
psikolojik danışman adaylarının görüşlerinin incelendiği bu araştırmada nitel araştırma
desenlerinden biri olan “durum çalışması” kullanılmıştır. Araştırma Mustafa
Kemal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Rehberlik ve Psikolojik Danışmanlık lisans eğitimine
devam eden öğrencilerden seçilen katılımcılarla yapılmıştır. Araştırmada veri toplama
aracı olarak araştırmacılar tarafından hazırlanan “Oturum Sonu Değerlendirme Formu”
ve “Genel Değerlendirme Formu” kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi
ile çözümlenmiştir. Katılımcıların görüşleri elde edilen kazanım, yaşanan duygular,
yaşanan farkındalıklar, yaşanan zorluklar, becerinin işlevselliği, eğitim
program ve sürece ilişkin değerlendirmeler, becerinin geliştirilmesi için programa
yönelik öneri şeklinde kategorilere ayrılarak sunulmuştur. Araştırma sonuçları,
sosyal beceri eğitiminin katılımcıların gelişimlerine katkı sağladığını göstermektedir.

Anahtar Kelimeler

Sosyal beceri eğitimi, psikolojik danışman adayları, Aday görüşleri

Kaynakça

• Akkoyun, F. (2001). Transaksiyonel analiz. İstanbul. Nobel Yayın Dağıtım.
• Akkök, F. (1996). İlköğretimde sosyal becerilerin geliştirilmesi, öğretmen el kitabı. İstanbul: MEB Yayınevi.
• Atıcı, M. (2006). İlköğretim öğrencilerinin davranış problemleriyle baş etme konusunda öğretmen-psikolojik danışman işbirliğine ilişkin görüşlerin karşılaştırılması. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(25), 55-68.
• Atıcı, M., Sanberk, İ. &Ortakale, M. Y. (2011). Mesleki ve kişisel gelişim açısından pdr üçüncü sınıf öğrencilerinin grup rehberliği etkinliklerine ilişkin görüşlerinin incelenmesi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 20(3), 459-474.
• Corey, G. (1996). Theory and practice of counseling and psychotherapy. California: Brooks/ Cole Publishing Company.
• Dikmeer, İ.D. (1997). Sosyal beceri eğitiminin sosyal içe dönük ergenlerin içe dönüklük düzeylerine etkisi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara. Dow, G. T. &Mayer, R. E. (2004). Teachingstudentstosolveinsightproblems: Evidencefor domain specificity in creativitytraining. CreativityResearchJournals, 16 (14), 389-402.
• George, D.&Mallery, P. (2012). SPSS Statistics 21: Step by Step. Boston: Allynand Bacon.
• Hackney, H. &Cormier, S. (2005). Theprofessionalcounselor: A processguidetohelping. Boston: Pearson.
• Hill, C. E. &Lent, R. W. (2006). A narrativeand meta-analyticreview of helpingskillstraining: Time torevive a dormantarea of inquiry. Psychotherapy: Theory, Research.
• Kasdorf, J. &Gustafson, K. (1978). Research related to micro training. İçinde A. E. Ivey ve J. Authier (Ed.), Microcounseling: Innovations in interviewing, counseling, psychotherapyandpsychoeducation (s. 323-376). Springfield, IL: Charles C. Thomas.
• Kepçeoğlu, M. (2000). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınları.
• Keyes, C. L. M.,Shmotkin, D. &Ryff, C. D. (2002). Optimizing well-being: The empirical encounter of two traditions. Journal of Personality and Social Psychology, 82(6), 1007–1023.
• Korkut-Owen, F.,Tuzgöl Dost, M., Bugay, A. &Owen, D.W. (2014). Psikolojik danışman eğitiminde mesleğe ilişkin kişisel eğilimler. Ege Eğitim Dergisi, 15(1), 300-317. Markert, L. F. &Monke, R. H. (1990). Changes in counselor education admissions criteria. Counselor Education and Supervision, 30, 48-57.
• Meydan, B. (2015). Psikolojik danışman adaylarının içerik yansıtma ve duygu yansıtma becerilerine ilişkin yeterlik düzeylerinin incelenmesi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi (H. U. Journal of Education) 30(4), 1-15
• Miles, M.B. &Huberman, A.M. (1994). Qualitative data analysis. Newbury Park, CA: Sage.
• Muslu Köseoğlu, S. (1994). Psikolojik danışmanların empatik becerilerinin ve kişilik özelliklerinin incelenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Marmara Üniversitesi, İstanbul. Myrick, R. D. (2003). Development alguidance and coungseling: A practic aapproach. Minneapolis: Educational Media Corporation.
• Öner Altıok, H. (2013). Profesyonel sosyalizasyon teorisine temellendirilen psikoeğitim programının hemşirelik öğrencilerinin sosyal beceri düzeylerine etkisi. Yayınlanmış doktora tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.
• Özgüven, İ.E. (1999). Çağdaş eğitimde psikolojik danışmanlık ve rehberlik. Ankara: Pdrem Yayınları.
• Paisley, P. O. & Hayes, R. L. (2003). School counseling in the academic domain: Transformation in preparation an adpractice. Professional School Counseling, 6, 198-204.
• Rutherford, R.B.,Mathur, S.R., &Quinn, M.M. (1998). Promotingsocialcommunicationskillsthroughcooperativelearninganddirectinstruction. EducationandTreatment of Children, 21 (3), 354-369.
• Tan, H. (1992). Psikolojik danışma ve rehberlik. İstanbul: Alkım Yayınevi.
• Turner, R. C. &Carslon, L. (2003). Indexes of item-objective congruence for multidimensional items. International Journal of Testing, 3(2), 163-171.
• Ülkü, S. (1977). Rehberlikte grup yaklaşımı. Ankara Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 9(1-4), 263-299.
• Voltan Acar, N. (2001). Grupla psikolojik danışma ilke ve teknikleri. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
• Yaka, B. (2013). Mikro Beceri Eğitimi Programı’nın psikolojik danışman adaylarının psikolojik danışma becerilerine etkisi. Ege Eğitim Dergisi, 14(2), 1-24.
• Yıldırım, A. & Şimşek, H. (1999). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayınevi.
• Yüksel, G. (1997). Sosyal beceri eğitiminin üniversite öğrencilerinin sosyal beceri düzeyine etkisi. Yayınlanmamış doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.