Women Academics' Daily Life Experiences Regarding Gender, Home-Work Life Balance and Violence

Yıl 2021, , 1019 - 1038, 31.08.2021

Ceren Avcil

https://doi.org/10.18506/anemon.889141

Cited By: 2

Öz

The responsibilities of women in the household and at work create a series of problems for women in daily life in the context of the patriarchal structure of the society. The main aim of the present study is to establish the implications of gender, home-work life balance, and violence for the daily lives of women from the vantage point of the experiences of women academics. For the purposes of the study, semi-structured interviews were held with 15 women academics. The ethics committee approval required for the interview form employed in the collection of research data was obtained from Ağrı İbrahim Çeçen University Scientific Research Ethics Committee (through its decision dated 30.11.2020 and No. 155). In the relevant field study, the author posed 14 open-ended questions to the respondents with the aim of identifying their views about various issues including the factors that affected their choice of profession; the balance between life at home and life at work; violence against women; their perspective of gender; their experience of gender-based division of labour; and equality between women and men in the workplace. The main findings of the study indicate that while a married woman academic with children will be under a heavier workload, violence against women still prevails and is, in fact, on an ever-increasing trend and the level of equality between women and men attained in the workplace still falls short.

Anahtar Kelimeler

gender, working life, gender-based division of labour, women academic, violence

Kadın Akademisyenlerin Toplumsal Cinsiyet, Ev-Çalışma Hayatı Dengesi ve Şiddete İlişkin Gündelik Hayat Deneyimleri

Öz

Kadınların ev ve iş hayatlarındaki sorumlulukları, ataerkil toplum yapısında kadının gündelik hayatta çeşitli sorunlar yaşamasına neden olmaktadır. Kadın akademisyenlerin deneyimlerinden yola çıkarak toplumsal cinsiyet, ev-çalışma hayatı dengesi ve şiddetin gündelik hayata yansımalarını ortaya koymak, bu çalışmanın temel amacıdır. Çalışma kapsamında 15 kadın akademisyen ile yarı yapılandırılmış mülakat yöntemi ile görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Araştırma verilerinin toplanmasında kullanılan görüşme formu için gerekli etik kurul onayı Ağrı İbrahim Çeçen Üniversitesi Bilimsel Araştırmalar Etik Kurulu'ndan (30.11.2020 tarih ve 155 sayılı kararı ile) alınmıştır. Saha çalışmasında 14 adet açık uçlu soru ile kadın akademisyenlerin meslek tercihlerinde öne çıkan faktörler, ev-iş hayatı arasındaki uyum, kadına yönelik şiddet, toplumsal cinsiyet kavramına bakış açıları, cinsiyete dayalı işbölümü deneyimleri, çalışma hayatında kadın-erkek eşitliğine ilişkin görüşlerine yer verilmiştir. Kadın akademisyenlerin evli ve çocuklu olmaları durumunda iş yüklerinin arttığı, kadına yönelik şiddetin artarak devam ettiği, toplumsal cinsiyetin kurgusal olduğu ve ev-iş hayatının şekillenmesinde belirleyici olduğu, iş hayatında kadın-erkek eşitliğinin istenilen düzeyde olmadığı çalışmanın temel bulguları arasındadır.

Anahtar Kelimeler

toplumsal cinsiyet, çalışma hayatı, cinsiyete dayalı işbölümü, kadın akademisyen, İş Bölümü

Kaynakça

• Adak, N. (2018). Akademide kadınlar: Yükseköğrenime giriş ve kariyerde ilerleme. Akdeniz Kadın Çalışmaları ve Toplumsal Cinsiyet Dergisi, Sayı I (1), 23-38.
• Akgül Gök, F. (2013). Evli kadın ve erkeklerin toplumsal cinsiyet rolleriyle ilgili algılarının aile işlevlerine yansıması. Yüksek Lisans Tezi. Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara.
• Aksoy, E., & Çetin, G., & İnanıcı, M.A., & Polat, O., & Sözen, M.Ş., & Yavuz, F. Aile içi şiddet. (Erişim: 06.01.2021), https://www.ttb.org.tr/eweb/adli/6.html.
• Altınoluk, D. (2018). “Kadın olmak mı, akademisyen olmak mı? : İşte bütün mesele bu”. Fe Dergi 10, No. 1, 58-66.
• Berber, N. (2016). Kadına yönelik şiddet. Toplumsal cinsiyet araştırmaları içinde (ss. 233-255), İstanbul Üniversitesi Açık ve Uzaktan Eğitim Fakültesi.
• Berktay, F. (2016). Tek tanrılı dinler karşısında kadın, Hıristiyanlıkta ve İslamiyet’te kadının statüsüne karşılaştırmalı bir yaklaşım. İstanbul: Metis Yayınları.
• Bourdieu, P. (2016). Eril tahakküm (B. Yılmaz, Çev.) İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Connell, R. W. (2017). Toplumsal cinsiyet ve iktidar (C. Soydemir, Çev.) İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
• Demir, Oğuzhan Ömer. (2017). Nitel araştırma yöntemleri. K. Böke (Ed.) Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri içinde (ss. 285-318). İstanbul: Alfa Yayınları.
• Ergöl, Ş., & Koç, G., & Eroğlu, K., & Taşkın, L. (2012). “Türkiye’de kadın araştırma görevlilerinin ev ve iş yaşamlarında karşılaştıkları güçlükler”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, Cilt 2, Sayı 1, 43-49.
• Erzeybek, B., & Gökçearslan Çifci, E. (2019). “Akademisyen kadınların toplumsal cinsiyet rolleri ve evlilik uyumu”. Sosyal Çalışma Dergisi, Cilt: 3, Sayı: 1, 61-80.
• Gülru Göker, Z. (2019). Akademide kadınlar ve toplumsal cinsiyet eşitliği. (Erişim: 29.01.2021), https://www.tesev.org.tr/tr/tesev/degerlendirme-notlari/.
• Heywood, A. (2019). Siyasi ideolojiler (L. Köker, Çev.) Ankara: BB101 Yayınları.
• Keller, E. F. (2016). Toplumsal cinsiyet ve bilim üzerine düşünceler (F. B Aydar, Çev.) İstanbul: Metis Yayınları.
• Kılıç, G. (2019). “Kadın akademisyenlerin kadına yönelik ekonomik şiddet algısı: Düzce Üniversitesi Örneği”. Muhakeme Dergisi, 2(1), 1-33.
• Koray, M. (1992). “Çalışma yaşamında kadın gerçekleri”. Amme İdaresi Dergisi, Cilt 25, Sayı 1, 93-122.
• Kümbetoğlu, B. (2017). Sosyolojide ve antropolojide niteliksel yöntem ve araştırma. İstanbul: Bağlam Yayınları.
• Memiş, E. (2015). Şiddet ve ekonomi. B. Yarar (Der.), Şiddetin cinsiyetli yüzleri içinde (ss. 175-191), İstanbul: İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları.
• Neuman, W. L. (2007). Basics of social research: qualitative and quantitative approaches. Pearson Education.
• Özkanlı, Ö., & Korkmaz, A. (2000). Kadın akademisyenler. A.Ü. Siyasal Bilgiler Fakültesi Yayını, Yayın No: 586.
• Şentürk, B. (2015). “Çokuz ama yokuz: Türkiye’deki akademisyen kadınlar üzerine bir analiz”. ViraVerita E-Dergi, Sayı 2, 1-22 (ISSN: 2149-3081).
• Şahin, S., & Türk, M. (2010). “Çalışanlarda psikolojik şiddet algılaması ve kadın çalışanlar üzerine bir araştırma”. Çukurova Üniversitesi İİBF Dergisi, Cilt:14, Sayı:2, 1-9. TBMM 2021). Kadınlara Yönelik Şiddetin Ortadan Kaldırılmasına Dair Bildirge. (Erişim: 06.01.2021), https://www.tbmm.gov.tr/komisyon/kefe/belge/uluslararasi_belgeler/kadina_karsi_siddet/BM%20Kad%C4%B1na%20Kar%C5%9F%C4%B1%20%C5%9Eiddetin%20Ortadan%20Kald%C4%B1r%C4%B1lmas%C4%B1na%20Dair%20Bildirgesi%2020.12.1993.pdf.
• Tepe, F. F. (2018). “2000’lerde Türkiye’de kadın akademisyenler: Rol çatışması mı veya rol genişlemesi mi?”. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 8(2), 271-279. https://doi.org/10.5961/jhes.2018.270.
• Türkiye’de kadın (2020). Aile, Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı Kadının Statüsü Genel Müdürlüğü, Ankara.
• Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması, 2014. (Erişim: 01.03.2021), http://www.hips.hacettepe.edu.tr/siddet2014/rapor/KKSA-TRAnaRaporKitap26Mart.pdf.
• Türkiye’de Kadına Yönelik Aile İçi Şiddet Araştırması, 2009. (Erişim: 01.03.2021), https://ailevecalisma.gov.tr/uploads/ksgm/uploads/pages/dagitimda-olan-yayinlar/turkiye-de-kadina-yonelik-aile-ici-siddet-arastirmasi-ana-rapor.pdf.
• UN Women (2020). Whose-time-care-unpaid-care-and- domestic-work-during-Covid-19?.(Erişim: 15.01.2021), https://data.unwomen.org/publications/whose time-care-unpaid-care-and-domestic-work-during-covid-19.
• UN Women (2021). Progress of the world’s women 2019–2020: Families in a changing world. (Erişim: 02.01.2021),unwomen.org//media/headquarters/attachments/sections/library/publications/2019/progress-of-the-worlds-women-2019-2020 en.pdf?la=en&vs=3512. UN Women (2020)
• (Erişim:02.01.2021),unwomen.org//media/headquarters/attachments/sections/library/publications/2019/progress-of-the-worlds-women-2019-2020-en.pdf?la=en&vs=3512.
• Ünal, B., & Gülseren, L. (2020). “COVID-19 pandemisinin görünmeyen yüzü: Aile içi kadına yönelik şiddet”. Klinik Psikiyatri Dergisi, 23 (Ek 1), 89-94, DOI: 10.5505/kpd.2020.37973.
• Van den Brink, M., & Benschop, Y. (2012). “Slaying the seven-headed dragon: The quest for gender change in academia”. Gender, Work and Organization. Vol. 19, No. 1, 71-92, doi:10.1111/j.1468-0432.2011.00566.x.
• Walby, S. (2016). Patriyarka kuramı (H. Osmanağaoğlu, Çev.) Ankara: Dipnot Yayınları. West, C., & Zimmerman, D. H. (1987). “Doing gender”. Gender and Society, Vol. 1, No. 2, 125-151.
• Yenilmez, M. İ. (2016). “Women in academia in Turkey: Challenges and opportunities”. Yönetim Bilimleri Dergisi, Cilt 14, Sayı: 28, 289-311.
• Yıldırım, A., & Şimşek, H. (2011). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.
• Yılmaz, S. A. (2015). “Kadın hareketinde yeni bir ivme: Toplumsal cinsiyet adaleti”. Turkish Policy Quarterly, Vol.13, No. 4, 107-115. YÖK (2020), Öğretim elemanı istatistikleri. (Erişim: 08.12.2020), https://istatistik.yok.gov.tr/. Yuval-Davis, N. (2016). Cinsiyet ve millet (A. Bektaş, Çev.)İstanbul: İletişim Yayınları.